چرا علی ربیعی وزیر کار و سردار اسماعیل کوثری کارتن خواب و گورخواب نیستند؟
چرا پول پاسدار صادق محصولی از پارو بالا می‌رود و اصلاً نمی‌داند گورخوابی یعنی چه؟
چرا قبر خمینی 6میلیارد دلار خرج و مخارج دارد اما مردم ما در گور می‌خوابند؟
ابعاد واقعی گورخوابی و کارتن خوابی در این مملکت چقدر است؟
این یادداشت کوتاه، نگاهی است به همین سوال‌ها و یکی دو راهنمایی برای درک ابعاد این مساله.
روز 12 دی 95 (همین دیروز) علی ربیعی وزیر کار آخوندها برای تخفیف شوک اجتماعی ناشی از برملا شدن پدیده گورخوابی طی یادداشتی که خبرگزاری فارس پاسداران آن را منتشر کرد گفت: ”من خودم روز پنجشنبه 9 دی 95 راهی نصیر آباد شدم تا گورخوابها را ملاقات کنم، فلان گورخواب را دیدم و با او صحبت کردم او قربانی لذتجویی از مواد مخدر شده“ (یعنی تقصیر خودشه که گورخواب شده) بعد هم گفت: ”اگر بخواهید بدانید 8نفر اونجا بودند، حداکثر بین 5 الی 8نفر بودند!“ روزنامه شهروند که خبر گورخوابها را منتشر کرد خبر از وجود 50 زن و مرد و کودک که در گورهای نصیر آباد شهریار می‌خوابیدند، داد. ظاهراً علی ربیعی (همان عباد سربازجوی بیرحم وزارت اطلاعات و همدورهٴ سعید امامی و قتل‌های زنجیره‌ای) فراموش کرده یا خبر نداشته که 4روز پیش از این رحمانی فضلی وزیر کشور و همریشش در کابینهٴ روحانی از آمار7500نفر بی‌خانمان مشابه گورخوابها در آمار اماکن؟! دولت و گرم‌خانه‌های شهرداری سخن گفته. (ایرنا 8 دی 95) هفت هزار‌و‌پانصد نفری که رحمانی فضلی و نهادهای تابعه‌اش به اسم هرکدامشان طبق همان مصاحبه ، ماهانه 450000 تومان یعنی سرجمع چیزی حدود سه میلیارد و چهارصد میلیون تومان هزینه دریافت می‌کنند!
حالا 5نفر یا 8نفر کجا؟ و چند هزار نفر کجا؟ این‌گونه ساده سازیهای ناشیانه در آمارهای حکومتی البته طبیعی است، کما این‌که همین ربیعی در همان یادداشتش به وجود زیر پل خوابها و کانال خوابها هم اشاره‌یی کرده بود و گذشته بود، واقعیتهایی که مردممان هر روز خود می‌بینند و بهتر از آمارگران حکومتی به کم و کیف فاجعه اشراف دارند.
برای اشراف خوانندگان، دو قطعه کلیپ کوتاه پیوست این یادداشت است که می‌تواند به درک عمق!؟ حرف‌ها و اطلاعات ارایه شده از طرف علی ربیعی وزیر ”اطلاعاتی سرشت“ روحانی کمک کند.
کلیپ اول صحنه‌ای است از یک زیر گذر خواب در جنوب تهران و زیر یک آبراه خط راه‌آهن در حوالی امامزاده حسن که یک نفر معتاد آنجا زندگی می‌کند و کنارش هم اسکلت یک معتاد دیگر که شاید سالها قبل در همانجا می‌زیسته؟! و درگذشته، قرار دارد. صحنه‌ای که شاید در هیچ‌کجای دنیا نتوان نمونه‌اش را یافت.
کلیپ دوم هم معتادی را نشان می‌دهد که در جنگ ضدمیهنی با همت و پاسدار جنایتکار اسماعیل کوثری در یک لشگر بوده، در عملیات والفجر مقدماتی و والفجر 8 و کربلای 4 و 5 و... هم شرکت داشته، اما الآن بیکار و کارتن خواب است و پاسدار اسماعیل کوثری؟؟؟.
چرا پول پاسدار صادق محصولی از پارو بالا می‌رود و اصلاً نمی‌داند گورخوابی یعنی چه؟
چرا قبر خمینی 6میلیارد دلار خرج و مخارج دارد اما مردم ما در گور می‌خوابند؟
ابعاد واقعی گورخوابی و کارتن خوابی در این مملکت چقدر است؟
این یادداشت کوتاه، نگاهی است به همین سوال‌ها و یکی دو راهنمایی برای درک ابعاد این مساله.
روز 12 دی 95 (همین دیروز) علی ربیعی وزیر کار آخوندها برای تخفیف شوک اجتماعی ناشی از برملا شدن پدیده گورخوابی طی یادداشتی که خبرگزاری فارس پاسداران آن را منتشر کرد گفت: ”من خودم روز پنجشنبه 9 دی 95 راهی نصیر آباد شدم تا گورخوابها را ملاقات کنم، فلان گورخواب را دیدم و با او صحبت کردم او قربانی لذتجویی از مواد مخدر شده“ (یعنی تقصیر خودشه که گورخواب شده) بعد هم گفت: ”اگر بخواهید بدانید 8نفر اونجا بودند، حداکثر بین 5 الی 8نفر بودند!“ روزنامه شهروند که خبر گورخوابها را منتشر کرد خبر از وجود 50 زن و مرد و کودک که در گورهای نصیر آباد شهریار می‌خوابیدند، داد. ظاهراً علی ربیعی (همان عباد سربازجوی بیرحم وزارت اطلاعات و همدورهٴ سعید امامی و قتل‌های زنجیره‌ای) فراموش کرده یا خبر نداشته که 4روز پیش از این رحمانی فضلی وزیر کشور و همریشش در کابینهٴ روحانی از آمار7500نفر بی‌خانمان مشابه گورخوابها در آمار اماکن؟! دولت و گرم‌خانه‌های شهرداری سخن گفته. (ایرنا 8 دی 95) هفت هزار‌و‌پانصد نفری که رحمانی فضلی و نهادهای تابعه‌اش به اسم هرکدامشان طبق همان مصاحبه ، ماهانه 450000 تومان یعنی سرجمع چیزی حدود سه میلیارد و چهارصد میلیون تومان هزینه دریافت می‌کنند!
حالا 5نفر یا 8نفر کجا؟ و چند هزار نفر کجا؟ این‌گونه ساده سازیهای ناشیانه در آمارهای حکومتی البته طبیعی است، کما این‌که همین ربیعی در همان یادداشتش به وجود زیر پل خوابها و کانال خوابها هم اشاره‌یی کرده بود و گذشته بود، واقعیتهایی که مردممان هر روز خود می‌بینند و بهتر از آمارگران حکومتی به کم و کیف فاجعه اشراف دارند.
برای اشراف خوانندگان، دو قطعه کلیپ کوتاه پیوست این یادداشت است که می‌تواند به درک عمق!؟ حرف‌ها و اطلاعات ارایه شده از طرف علی ربیعی وزیر ”اطلاعاتی سرشت“ روحانی کمک کند.
کلیپ اول صحنه‌ای است از یک زیر گذر خواب در جنوب تهران و زیر یک آبراه خط راه‌آهن در حوالی امامزاده حسن که یک نفر معتاد آنجا زندگی می‌کند و کنارش هم اسکلت یک معتاد دیگر که شاید سالها قبل در همانجا می‌زیسته؟! و درگذشته، قرار دارد. صحنه‌ای که شاید در هیچ‌کجای دنیا نتوان نمونه‌اش را یافت.
کلیپ دوم هم معتادی را نشان می‌دهد که در جنگ ضدمیهنی با همت و پاسدار جنایتکار اسماعیل کوثری در یک لشگر بوده، در عملیات والفجر مقدماتی و والفجر 8 و کربلای 4 و 5 و... هم شرکت داشته، اما الآن بیکار و کارتن خواب است و پاسدار اسماعیل کوثری؟؟؟.
