در حالی‌که طنین پرشکوه صدای هموطنان بلوچ در نبرد با دو دیکتاتوری شاه و شیخ هر هفته، روحیه رزمندگی و خیز ملی برای تحقق انقلاب دموکراتیک مردم ایران را تقویت می‌کند، دیکتاتوری آخوندهای حاکم تلاش می‌کند اضافه بر سرکوب نظامی، با تشدید بحرانهای محیط‌زیستی و معیشتی، هموطنان دلیرمان در استان سیستان و بلوچستان را در محاصره مضاعف قرار دهد.
اکنون هموطنان بلوچمان در کنار بحران سرکوب و بیکاری و مقابله روزانه با شلیک‌های پاسداران مزدوری که حتی «سوخت‌بری» جوانان بلوچ را با گلوله پاسخ می‌دهند، خبر می‌رسد که دسترسی به آب و نان هم در این استان پهناور، برای مردم بلوچ به یک بحران تبدیل شده
و مردمی که اجازه خرید نان هم ندارند اکنون در معرض بی‌آبی شدید قرار گرفته‌اند، کشت و زرع‌شان به خشکی نشسته و حتی آب آشامیدنی‌شان را هم باید با تانکر و یا از برکه‌های آکنده از سوسمارهای معروف «گاندو» تهیه کنند.
در این میان روز ۱۱خرداد ۱۴۰۲ روزنامه حکومتی اعتماد خبر داد که بحران ناشی از نبود آب، به‌زودی بیش از نیم میلیون نفر در جنوب شرق استان سیستان و بلوچستان را مجبور به مهاجرت به سایر نقاط کشور خواهد کرد. بیش از ۵۰درصد از ساکنان سیستان و بلوچستان در مناطق روستایی زندگی می‌کنند و اساساً کشاورز هستند، اما خشکسالی و سیاست‌های ضدمردمی شاه و شیخ معیشت آنها را از بین برده است. با آن‌که این منطقه از سال آبی ۱۴۰۰- ۱۳۹۹ به بعد چند دوره از بارندگی‌های کوتاه دوره ولی بعضاً سیل‌آسا را تجربه کرده است و با این‌که مرز جنوبی این استان اساساً مرز دریایی است و مستقیماً به آب‌های دریای عمان وصل است اما نه آن بارانهای سیل‌آسا و نه دسترسی مستقیم به دریا باعث نشده که رژیم فاسد آخوندها، معضل بی‌آبی را در این استان حل کنند.
حتی دسترسی به آب‌های زیرزمینی هم در این استان اکنون پاسخ‌گوی بحران تشنگی این استان نیست چرا که بیش از ۱۳شهرستان سیستان و بلوچستان با کمبود شدید آب مواجه هستند و از مجموع ۶۱۳حلقه چاه فعال، ۱۷۸حلقه چاه با نیمی از ظرفیت معمول کار می‌کنند و ۲۹۲حلقه چاه دیگر کاملاً خشک شده‌اند. و خشک شدن هامون نه تنها کشاورزی بلکه گاوداری را هم در این استان نابود کرده است، بحرانی که تا آخوندها بر سر کار هستند پیوسته بدتر خواهد شد.
