زوزه‌های سپاه پاسداران از به تله افتادن رژیم آخوندی به‌دنبال ادعای محاکمه مجاهدین توسط قضاییه جلادان پس از ۴۲سال
ارگان سپاه پاسداران ولایت فقیه -۱۷مرداد ۱۴۰۲
این اقدام دستگاه قضایی با تأخیر بسیار زیاد و باور نکردنی قرار است انجام شود و تا نتیجه بخشی این اقدام هم اما و اگر‌های زیادی وجود دارد نباید از شتاب حرکتی که آغاز شده کاسته شود و با گذشت زمان به حاشیه برود
حالا که اقدامی را دستگاه قضا شروع کرده باید این کلام رهبر را برای خود هدف‌گذاری کند که گفته:
اگر شما یک قدم به عقب برداشتید او جلو می‌آید راه این‌که او جلو نیاید این است که شما بایستید
سازمان مجاهدین پس از شورش ۳۰خرداد ۱۳۶۰
به صراحت در بیانیه‌یی راهبرد خود را چنین اعلام می‌کند که ما مجاهدین خلق با درک واقع‌بینانه از آشتی‌ناپذیری و متعارض شدن تضاد با رژیم ضدخلق قاطعانه استراتژی مبارزه مسلحانه و تشکیل آلترناتیو را در دستور کار خود قرار داده‌ایم
بسیار دردآور است وقتی می‌بینیم در کنار نشست‌های حقوق بشری تعداد قابل توجهی از گروه‌های مشورتی حقوق‌بشری به نوعی ثابت کنند جمهوری اسلامی ناقض حقوق‌بشر بوده است
این در حالی است جمهوری اسلامی تنها توانسته از ظرفیت یک یا دو گروه مشورتی همچون بنیاد هابیلیان آن هم بدون دستور کار مشخص و هدفمند استفاده کند
روزنامه سپاه پاسداران ۱۷مرداد ۱۴۰۲:
این اولین اقدام قضایی است که جمهوری اسلامی رسماً علیه مجاهدین که بنا بر آمار‌های اعلام شده بیش از ۱۷هزار نفر از مسئولان را طی سال‌های اولیه انقلاب کشتند، قرار است انجام شود.
۱. این اقدام دستگاه قضایی هر چند با تأخیر بسیار زیاد و باور نکردنی قرار است انجام شود و تا نتیجه بخشی این اقدام هم، اما و اگر‌های زیادی وجود دارد، اما از بازتاب‌ها و واکنش‌هایی که با انتشار این خبر می‌توان فهمید دستگاه قضایی جمهوری اسلامی بر نقطه حساسی دست گذاشته که تاکنون مورد غفلت بوده است. سؤال اینجاست وقتی این گروهک پس از شورش ۳۰خرداد ۱۳۶۰ به صراحت در بیانیه‌یی راهبرد خود را چنین اعلام می‌کند که «ما مجاهدین خلق با درک واقع‌بینانه از رژیم و آشتی‌ناپذیری و متعارض شدن تضاد با رژیم ضدخلق، پس از ۳۰خرداد، قاطعانه استراتژی مبارزه مسلحانه و در مرحله اول این استراتژی، ضربه یا ضربات تعیین‌کننده و مرحله یک تهاجمی (تهاجم به هر قیمت) و تشکیل آلترناتیو را در دستور کار خود قرار داده‌ایم». ، چرا در همان روز‌های اول، دستگاه قضایی علیه مجاهدین که راهبرد خود را در برابر جمهوری اسلامی «مبارزه مسلحانه» اعلام کرده و علناً و عملاً دست به سلاح گرم برده بود، اعلام جرم نکرد و مجاهدین را مورد پیگرد حقوقی و قضایی قرار نداد. باید بررسی شود بی‌توجهی چهار دهه در محاکمه مجاهدین ناشی از «بی عملی» دستگاه قضایی بوده است یا کم‌کاری دستگاههای اطلاعاتی که نتوانسته‌اند در تکمیل پرونده مجاهدین دست دستگاه قضایی را برای محاکمه آنها پر کنند.
۲. نکته مهم دیگر نابلدی و بی‌تحرکی بخش‌های غیردولتی برای زمینه‌سازی محاکمه مجاهدین بوده است. بسیار دردآور است وقتی می‌بینیم در کنار نشست‌های حقوق‌بشری که توسط شورای حقوق‌بشر سازمان ملل برگزار می‌شود، تعداد قابل توجهی از گروه‌های مشورتی حقوق‌بشری که همگی از گروه‌های معاند جمهوری اسلامی از جمله مجاهدین در خارج از کشور هستند که در قالب‌های ساختگی سازمانهای مردم نهاد تشکیل شده‌اند تا با فشارسیاسی، به نوعی ثابت کنند جمهوری اسلامی ناقض حقوق‌بشر بوده است. این در حالی است که در همه این سال‌ها، جمهوری اسلامی تنها توانسته از ظرفیت یک یا دو گروه مشورتی همچون «بنیاد هابیلیان» آن هم بدون دستور کار مشخص و هدفمند استفاده کند.
۳. هر چند بحث محاکمه منافقین با تأخیر ۴۲ساله مطرح شده است، اما با انتشار این خبر، آنها به تکاپو افتاده و این اقدام جمهوری اسلامی را آغاز حرکتی برای اقامه دعوی برای افراد گروه‌های دیگر می‌دانند. قصد سرزنش نداریم ولی وقتی نگاه دشمن به یک اقدام قضایی می‌تواند چنین تأثیری داشته باشد چرا تاکنون نسبت به آن بی‌توجه بوده‌ایم و حالا که اقدامی را دستگاه قضا شروع کرده، باید این کلام رهبر انقلاب را برای ادامه برنامه خود هدف‌گذاری کند که فرموده‌اند: «وقتی که دشمن به شما زور می‌گوید، اگر شما یک قدم به عقب برداشتید، او جلو می‌آید؛ راه این‌که او جلو نیاید، این است که شما بِایستید». بنابراین نباید از شتاب حرکتی که آغاز شده کاسته شود و با گذشت زمان به حاشیه برود.
(روزنامه جوان رژیم ۱۷مرداد ۱۴۰۲)
