در عنوانهای روزنامههای حکومتی پنجشنبه 8آبان اوج گرفتن جنگ قدرت بعد از رد کاندیدای روحانی برای وزارت علوم توسط مجلس آخوندی بیشترین سهم را به خود اختصاص داده است:
ابتکار: آنها این وزارتخانه را میخواهند
ابتکار: وزارت علوم سه قفله شد
اعتماد: نه سوم
اعتماد: واکنشها به عدم اعتماد به نیلی ادامه دارد
اعتماد: فیلترهای مجلس گسترده میشوند
اعتماد: سکته در روابط دولت و مجلس
کیهان: قدردانی بسیج اساتید از نمایندگان مجلس... در پی عدم رأی اعتماد
جوان: مجلسی که از اصول عدول نمیکند
رسالت: مجلس به وزیر پیشنهادی غیرمعتدل رأی نداد
کائنات: مجلس به نیلی اعتماد نکرد
کیهان: مجلس بر حفظ منافع مردم تأکید کرد خواب افراطیون تعبیر نشد
کیهان: ریزش 80 نماینده موافق بهخاطر افراطی گری یک ساله دولت
در صفحات داخلی روزنامههای حکومتی به صفبندی باندها و چنگ و دندان نشاندادن به یکدیگر، آشکارتر از قبل پرداخته شده است:
ابتکار: برخی صحنه گردانان مجلس که هیاهوی جریان پایداری را با خود داشتند این پیام را آشکارا به دولت برسانند که دست از سر وزارت علوم، تحقیقات و فناوری برنمیدارند.
تأمل در نطقهای مخالفان دولت از تریبون مجلس، که دائم از فعالان «فتنه» سخن میگویند و البته تازگیها پای مسائل «منکراتی» را برای نگرفتن رأی اعتماد وزیر پیشنهادی هم به میان کشیدند، نشان میدهد که روحانی برای وزارت علوم هر گزینهیی را معرفی کند، رنگ صندلی وزارت را به چشم نمیبیند... آنها برای تصرف مدیریت دانشگاهها برنامه دارند...
اعتماد: پیامهای روشن به روحانی!
اینک برای اندک نیروهای سیاسی خوشبین، جای تردیدی باقی نمیماند که در روابط دولت و مجلس سکتهیی ایجاد شده است
اینک طرفین نه بهسر نقطه اول بلکه به وضعیتی متشنج بازگشتهاند
اینک روحانی باید تصمیم مهم و کلیدی خود را بگیرد. اینکه با دادن این حجم از امتیازات به رقیب شکست خورده نه تنها دستاوردی در حوزههای داخلی نداشته، بلکه گویا رقیبان وی خود را برای جابهجاییهای بزرگتری آماده میکنند. دولت روحانی
در عرصه داخلی تنها موجبات نگرانی همراهان و هواخواهان خود را فراهم میآورد.
رفتار مجلس نشان داد که گویا رئیسجمهور در این امر نیازمند بازنگری است. زیرا آن چیزهایی را که از دست میدهد تناسبی با چیزهایی که به دست میآورد، ندارد.
در میان این تخاصمات به وحشت از خیزش دانشجویان بهمثابه نقطه کانونی منازعات بر سر وزارت علوم نیز اذعان شده است
شرق: نگاه دیگری هم در عینحال مطرح است که به موضوع وزارت علوم یا درستتر گفته باشیم معضل وزارت علوم، خیلی پیچیدهتر از این حرفها مینگرند
از دید این دست صاحبنظران، مسأله اصلی بر سر نحوه اداره آموزشعالی کشور و درستتر گفته باشیم دانشگاههاست. مخالفان خواهان این هستند که چرخ دانشگاههای کشور بیشتر بر همان روال و سبکوسیاق دوران دولت دوم احمدینژاد بچرخد. شماری از استادان همچنانکه میدانیم بازنشسته اجباری یا ممنوعالتدریس شدند. رفتار کمیتههای انضباطی و گزینشهای دانشجویی، عملاً یک فضای سکوت سنگین در دانشگاهها به وجود آورده بود.
در بسیاری از تشکلهای مستقل دانشجویی عملاً بسته شده بود و فقط برخی تشکلهای خاص، اجازه فعالیت داشتند. با این حال مجلس اصولگرا حتی یکبار در آن چهارسال- آنهم با کارنامهای که کامران دانشجو برجا گذاشته بود- نه اخطاری به وی داد و نه کارت زردی در کار بود
در روزنامههای حکومتی پنجشنبه، آتش تهیه رفسنجانی برای تسخیر کرسی خبرگان ادامه دارد:
ابتکار: فاضل میبدی گفت: در میان کسانی که الآن میخواهند خودشان را بهعنوان رئیس و نایبرئیس مجلس خبرگان مطرح کنند، بهترین فرد برای ریاست، آقای هاشمی رفسنجانی است... بالاخره آقای هاشمی از افراد سابقهدار انقلاب بوده، پیچ و خم سیاست را خوب میشناسد و بلد است.
البته کسان دیگری که این روزها زیاد سخن میگویند که مثلاً آقای هاشمی رفسنجانی کاندیدای ریاست خبرگان نمیشود و...، اینها بهدنبال مسائل حزبی و جناحی خاص خودشان هستند. افرادی که الآن خیلی در خصوص ریاست خبرگان رهبری ادعا میکنند، هیچ سابقهیی در انقلاب ندارند
مردمسالاری: جناح اصولگرا با چالشهای اساسی مواجه شده است. این جناح... در اثر بیدرایتی، روحانیان سرشناس خود را یکی بعد از دیگری از خود دور کرده و... هاشمی رفسنجانی بهعنوان پر نفوذترین روحانی در میان هشتاد روحانی حاضر در مجلس خبرگان رهبری، رئیس بالقوه این مجلس قلمداد میشود. اما این به مزاج جریان رادیکال محافظهکار خوش نمیآید... تحملپذیر نیست. بنابراین باید بدیلی برای هاشمی ساخته شود
تناقض گوییها در مورد مذاکرات هستهیی و جدالهای باندی در روزنامههای حکومتی بخش قابل توجهی از مطالب را به خود اختصاص داده است:
اعتماد: احمد توکلی: اگر توافق شده بود که همه جشن میگرفتند
جوان: بنبست مذاکرات پشت دیوار تحریمها / اوباما کلید توافق با ایران را ندارد
جوان: یک مقام آمریکایی: ایران با شهروندان خود خشن است چگونه میتواند قدرت صلحآمیز هستهیی باشد؟
جوان: باحذف تحریم همهٴ مشکلات اقتصادی حل نمیشود
رسالت: رئیس سازمان بسیج دانشجویی: بعضیها در خواب به نظام سلطه لبخند میزنند
رسالت: دشمن از هیچ اقدام تخریبی در برنامه هستهیی ما فروگذار نکرده است
روزنامههای باند خامنهای بهرغم دجالگری و دود و دم ضداستکباری نتوانستهاند نگرانی خود از تداوم تحریمها را پنهان کنند:
کیهان: آمریکاییها میکوشند حداکثر امتیازات را در توافق احتمالی به دست آورده و با ترفندهای مختلف میزان تعهدات خود را به حداقل ممکن کاهش دهند... مهمترین پرسش در مقابل این است که چه ضمانتی وجود دارد که آمریکا به یک توافق نهایی احتمالی تمکین کند و اگر نکرد، ایران متقابلاً چه ابزاری برای پاسخدهی به آن خواهد داشت؟
در حالی که کمتر از یک ماه تا موعد دستیابی به توافق نهایی هستهیی زمان باقی است به نظر میرسد محدودیتها در زمینه انتشار جزئیات مذاکرات هستهیی افزایش یافته است.
بحرانهای اقتصادی و اجتماعی و ناکارآمدیهای آمیخته با فساد حکومتی مضمون برخی از سایر عنوانهای روزنامههای پنجشنبه است
مردمسالاری: هدفمندی یارانهها به یکی از تنگناهای جدی کشور تبدیل شد
اعتماد: شوک نفتی به دولت روحانی، درآمدهای نفتی کشور 30 درصد کاهش یافته است
کیهان: بر اساس آمارهای رسمی میزان درآمد کارگران با هزینههای معیشتی فاصله زیادی دارد.
ابتکار: آنها این وزارتخانه را میخواهند
ابتکار: وزارت علوم سه قفله شد
اعتماد: نه سوم
اعتماد: واکنشها به عدم اعتماد به نیلی ادامه دارد
اعتماد: فیلترهای مجلس گسترده میشوند
اعتماد: سکته در روابط دولت و مجلس
کیهان: قدردانی بسیج اساتید از نمایندگان مجلس... در پی عدم رأی اعتماد
جوان: مجلسی که از اصول عدول نمیکند
رسالت: مجلس به وزیر پیشنهادی غیرمعتدل رأی نداد
کائنات: مجلس به نیلی اعتماد نکرد
کیهان: مجلس بر حفظ منافع مردم تأکید کرد خواب افراطیون تعبیر نشد
کیهان: ریزش 80 نماینده موافق بهخاطر افراطی گری یک ساله دولت
در صفحات داخلی روزنامههای حکومتی به صفبندی باندها و چنگ و دندان نشاندادن به یکدیگر، آشکارتر از قبل پرداخته شده است:
ابتکار: برخی صحنه گردانان مجلس که هیاهوی جریان پایداری را با خود داشتند این پیام را آشکارا به دولت برسانند که دست از سر وزارت علوم، تحقیقات و فناوری برنمیدارند.
تأمل در نطقهای مخالفان دولت از تریبون مجلس، که دائم از فعالان «فتنه» سخن میگویند و البته تازگیها پای مسائل «منکراتی» را برای نگرفتن رأی اعتماد وزیر پیشنهادی هم به میان کشیدند، نشان میدهد که روحانی برای وزارت علوم هر گزینهیی را معرفی کند، رنگ صندلی وزارت را به چشم نمیبیند... آنها برای تصرف مدیریت دانشگاهها برنامه دارند...
اعتماد: پیامهای روشن به روحانی!
اینک برای اندک نیروهای سیاسی خوشبین، جای تردیدی باقی نمیماند که در روابط دولت و مجلس سکتهیی ایجاد شده است
اینک طرفین نه بهسر نقطه اول بلکه به وضعیتی متشنج بازگشتهاند
اینک روحانی باید تصمیم مهم و کلیدی خود را بگیرد. اینکه با دادن این حجم از امتیازات به رقیب شکست خورده نه تنها دستاوردی در حوزههای داخلی نداشته، بلکه گویا رقیبان وی خود را برای جابهجاییهای بزرگتری آماده میکنند. دولت روحانی
در عرصه داخلی تنها موجبات نگرانی همراهان و هواخواهان خود را فراهم میآورد.
رفتار مجلس نشان داد که گویا رئیسجمهور در این امر نیازمند بازنگری است. زیرا آن چیزهایی را که از دست میدهد تناسبی با چیزهایی که به دست میآورد، ندارد.
در میان این تخاصمات به وحشت از خیزش دانشجویان بهمثابه نقطه کانونی منازعات بر سر وزارت علوم نیز اذعان شده است
شرق: نگاه دیگری هم در عینحال مطرح است که به موضوع وزارت علوم یا درستتر گفته باشیم معضل وزارت علوم، خیلی پیچیدهتر از این حرفها مینگرند
از دید این دست صاحبنظران، مسأله اصلی بر سر نحوه اداره آموزشعالی کشور و درستتر گفته باشیم دانشگاههاست. مخالفان خواهان این هستند که چرخ دانشگاههای کشور بیشتر بر همان روال و سبکوسیاق دوران دولت دوم احمدینژاد بچرخد. شماری از استادان همچنانکه میدانیم بازنشسته اجباری یا ممنوعالتدریس شدند. رفتار کمیتههای انضباطی و گزینشهای دانشجویی، عملاً یک فضای سکوت سنگین در دانشگاهها به وجود آورده بود.
در بسیاری از تشکلهای مستقل دانشجویی عملاً بسته شده بود و فقط برخی تشکلهای خاص، اجازه فعالیت داشتند. با این حال مجلس اصولگرا حتی یکبار در آن چهارسال- آنهم با کارنامهای که کامران دانشجو برجا گذاشته بود- نه اخطاری به وی داد و نه کارت زردی در کار بود
در روزنامههای حکومتی پنجشنبه، آتش تهیه رفسنجانی برای تسخیر کرسی خبرگان ادامه دارد:
ابتکار: فاضل میبدی گفت: در میان کسانی که الآن میخواهند خودشان را بهعنوان رئیس و نایبرئیس مجلس خبرگان مطرح کنند، بهترین فرد برای ریاست، آقای هاشمی رفسنجانی است... بالاخره آقای هاشمی از افراد سابقهدار انقلاب بوده، پیچ و خم سیاست را خوب میشناسد و بلد است.
البته کسان دیگری که این روزها زیاد سخن میگویند که مثلاً آقای هاشمی رفسنجانی کاندیدای ریاست خبرگان نمیشود و...، اینها بهدنبال مسائل حزبی و جناحی خاص خودشان هستند. افرادی که الآن خیلی در خصوص ریاست خبرگان رهبری ادعا میکنند، هیچ سابقهیی در انقلاب ندارند
مردمسالاری: جناح اصولگرا با چالشهای اساسی مواجه شده است. این جناح... در اثر بیدرایتی، روحانیان سرشناس خود را یکی بعد از دیگری از خود دور کرده و... هاشمی رفسنجانی بهعنوان پر نفوذترین روحانی در میان هشتاد روحانی حاضر در مجلس خبرگان رهبری، رئیس بالقوه این مجلس قلمداد میشود. اما این به مزاج جریان رادیکال محافظهکار خوش نمیآید... تحملپذیر نیست. بنابراین باید بدیلی برای هاشمی ساخته شود
تناقض گوییها در مورد مذاکرات هستهیی و جدالهای باندی در روزنامههای حکومتی بخش قابل توجهی از مطالب را به خود اختصاص داده است:
اعتماد: احمد توکلی: اگر توافق شده بود که همه جشن میگرفتند
جوان: بنبست مذاکرات پشت دیوار تحریمها / اوباما کلید توافق با ایران را ندارد
جوان: یک مقام آمریکایی: ایران با شهروندان خود خشن است چگونه میتواند قدرت صلحآمیز هستهیی باشد؟
جوان: باحذف تحریم همهٴ مشکلات اقتصادی حل نمیشود
رسالت: رئیس سازمان بسیج دانشجویی: بعضیها در خواب به نظام سلطه لبخند میزنند
رسالت: دشمن از هیچ اقدام تخریبی در برنامه هستهیی ما فروگذار نکرده است
روزنامههای باند خامنهای بهرغم دجالگری و دود و دم ضداستکباری نتوانستهاند نگرانی خود از تداوم تحریمها را پنهان کنند:
کیهان: آمریکاییها میکوشند حداکثر امتیازات را در توافق احتمالی به دست آورده و با ترفندهای مختلف میزان تعهدات خود را به حداقل ممکن کاهش دهند... مهمترین پرسش در مقابل این است که چه ضمانتی وجود دارد که آمریکا به یک توافق نهایی احتمالی تمکین کند و اگر نکرد، ایران متقابلاً چه ابزاری برای پاسخدهی به آن خواهد داشت؟
در حالی که کمتر از یک ماه تا موعد دستیابی به توافق نهایی هستهیی زمان باقی است به نظر میرسد محدودیتها در زمینه انتشار جزئیات مذاکرات هستهیی افزایش یافته است.
بحرانهای اقتصادی و اجتماعی و ناکارآمدیهای آمیخته با فساد حکومتی مضمون برخی از سایر عنوانهای روزنامههای پنجشنبه است
مردمسالاری: هدفمندی یارانهها به یکی از تنگناهای جدی کشور تبدیل شد
اعتماد: شوک نفتی به دولت روحانی، درآمدهای نفتی کشور 30 درصد کاهش یافته است
کیهان: بر اساس آمارهای رسمی میزان درآمد کارگران با هزینههای معیشتی فاصله زیادی دارد.