ما بریتانیا، اروپا و همه جهان را فرا می‌خوانیم که در کنار حقوق‌بشر و آزادی و مقاومت ایران بایستند و اراده ایرانیان برای تغییر رژیم را محترم بشمارند. در این مبارزه نیرو و تأثیری وجود دارد که همه جهان به آن نیاز دارند.
اعضای محترم مجلس عوام و مجلس لردهای بریتانیا،
دوستان عزیز!
به همهٴ شما درود می‌فرستم و از توجه شما به مسأله ایران و به‌خصوص به حقوق‌بشر و آزادی قربانی شده ایران تقدیر می‌کنم.
سالهای سال است که حقوق‌بشر و آزادی ایران موضوع مبارزه مشترک جنبش مقاومت و نمایندگان شریف مجلسین انگلستان در کمیته پارلمانی بریتانیایی ایران آزاد است.
مردم ایران باید حق داشته باشند که از دستگیری خودسرانه، از شکنجه و از اعدامهای فراقضایی در امان باشند.
باید حق داشته باشند که از آزادی و امنیت شخصی برخوردار باشند و در مقابل قانون با سایرین مساوی باشند. باید حق داشته باشند که در مقابل دادگاهها به‌صورت منصفانه مورد استماع و قضاوت قرار بگیرند. باید حق داشته باشند که خانه و زندگی خصوصی و نحوه لباس پوشیدن و رفت و آمدشان مورد تعرض قرار نگیرد. باید حق داشته باشند که آزادانه نظر بدهند، آزادانه بنویسند و بخوانند و هر اجتماعی که بخواهند تشکیل دهند و باید حق داشته باشند که یک انتخابات آزادانه داشته باشند.
تا چه زمانی باید دستیابی به این ابتدایی‌ترین حقوق، رویای مردم ایران باشد؟ تاکی باید ایرانیها برای به دست آوردن اندکی از این حقوق جانها و خو‌نهای خود را نثار کنند؟
متأسفانه در مذاکرات اتمی دو سال اخیر و توافق نهایی آن، موضوع حقوق‌بشر و آزادی در ایران، بیش از پیش مورد بی‌توجهی قرار گرفت.
با استفاده از بی‌اعتنایی و بی‌مسئولیتی دولتهای غرب، در دو سال گذشته، ملاهای حاکم در سرکوب و کشتن آزادیها جهش کرده‌اند. شمار اعدامها فقط در نیمه اول سال 2015 به گفته عفو بین‌الملل به نزدیک 700 مورد رسیده که بالاترین رکورد اعدامها در ربع قرن اخیر است. شمار اعدامها در دو سال حکومت روحانی از مرز 2000 گذشته است.
در این دوران بیلان نقض حقوق‌بشر در همه زمینه‌ها بدتر شده است. تظاهرات معلمان و کارگران با دستگیری و اخراج پاسخ داده می‌شود، وکلا، مدافعان حقوق‌بشر، وبلاگ‌نویسها، خبرنگاران، نوکیشان مسیحی، بهاییها، جوانان اهل سنت،بلوچها و کردها و بیش از همه زنان و جوانان هر روز حقوق و آزادیشان پایمال می‌شود.
همزمان، دست سرکوبگر ملاها به آن سوی مرزها دراز شده و محاصره لیبرتی کمپ محل استقرار اعضای مجاهدین را تشدید می‌کند. تا به‌حال 27نفر به‌خاطر عدم دسترسی به موقع به درمان و پزشک جان باخته‌اند.
به‌علاوه اکیپهای وزارت اطلاعات ملاها یعنی گشتاپوی آنها در پوش خانواده، روزانه در مقابل ورودی لیبرتی اجتماع می‌کنند و در حال زمینه‌سازی یک فاجعه انسانی دیگر هستند.
تجربه ثابت کرده است که اثرات نقض حقوق‌بشر در ایران، توسط ملاهای حاکم و دست‌اندازی آنها به کشورهای منطقه، در قلمرو ایران و خاورمیانه محدود نمی‌شود. بلکه خطری است گسترش‌یابنده علیه اروپا و تمام جهان. به همین دلیل، مبارزه مشترک ما برای حقوق‌بشر و آزادی مردم ایران نیز، یک جنبش کلیدی در دفاع از امنیت و صلح در منطقه و تمام جهان و به‌خصوص مقابله با بنیادگرایی اسلامی و تروریسم آن است.
ما بریتانیا، اروپا و همه جهان را فرا می‌خوانیم که در کنار حقوق‌بشر و آزادی و مقاومت ایران بایستند و اراده ایرانیان برای تغییر رژیم را محترم بشمارند. در این مبارزه نیرو و تأثیری وجود دارد که همه جهان به آن نیاز دارند.
برای کنفرانس شما آرزوی موفقیت می‌کنم و از همه شما متشکرم.
اعضای محترم مجلس عوام و مجلس لردهای بریتانیا،
دوستان عزیز!
به همهٴ شما درود می‌فرستم و از توجه شما به مسأله ایران و به‌خصوص به حقوق‌بشر و آزادی قربانی شده ایران تقدیر می‌کنم.
سالهای سال است که حقوق‌بشر و آزادی ایران موضوع مبارزه مشترک جنبش مقاومت و نمایندگان شریف مجلسین انگلستان در کمیته پارلمانی بریتانیایی ایران آزاد است.
مردم ایران باید حق داشته باشند که از دستگیری خودسرانه، از شکنجه و از اعدامهای فراقضایی در امان باشند.
باید حق داشته باشند که از آزادی و امنیت شخصی برخوردار باشند و در مقابل قانون با سایرین مساوی باشند. باید حق داشته باشند که در مقابل دادگاهها به‌صورت منصفانه مورد استماع و قضاوت قرار بگیرند. باید حق داشته باشند که خانه و زندگی خصوصی و نحوه لباس پوشیدن و رفت و آمدشان مورد تعرض قرار نگیرد. باید حق داشته باشند که آزادانه نظر بدهند، آزادانه بنویسند و بخوانند و هر اجتماعی که بخواهند تشکیل دهند و باید حق داشته باشند که یک انتخابات آزادانه داشته باشند.
تا چه زمانی باید دستیابی به این ابتدایی‌ترین حقوق، رویای مردم ایران باشد؟ تاکی باید ایرانیها برای به دست آوردن اندکی از این حقوق جانها و خو‌نهای خود را نثار کنند؟
متأسفانه در مذاکرات اتمی دو سال اخیر و توافق نهایی آن، موضوع حقوق‌بشر و آزادی در ایران، بیش از پیش مورد بی‌توجهی قرار گرفت.
با استفاده از بی‌اعتنایی و بی‌مسئولیتی دولتهای غرب، در دو سال گذشته، ملاهای حاکم در سرکوب و کشتن آزادیها جهش کرده‌اند. شمار اعدامها فقط در نیمه اول سال 2015 به گفته عفو بین‌الملل به نزدیک 700 مورد رسیده که بالاترین رکورد اعدامها در ربع قرن اخیر است. شمار اعدامها در دو سال حکومت روحانی از مرز 2000 گذشته است.
در این دوران بیلان نقض حقوق‌بشر در همه زمینه‌ها بدتر شده است. تظاهرات معلمان و کارگران با دستگیری و اخراج پاسخ داده می‌شود، وکلا، مدافعان حقوق‌بشر، وبلاگ‌نویسها، خبرنگاران، نوکیشان مسیحی، بهاییها، جوانان اهل سنت،بلوچها و کردها و بیش از همه زنان و جوانان هر روز حقوق و آزادیشان پایمال می‌شود.
همزمان، دست سرکوبگر ملاها به آن سوی مرزها دراز شده و محاصره لیبرتی کمپ محل استقرار اعضای مجاهدین را تشدید می‌کند. تا به‌حال 27نفر به‌خاطر عدم دسترسی به موقع به درمان و پزشک جان باخته‌اند.
به‌علاوه اکیپهای وزارت اطلاعات ملاها یعنی گشتاپوی آنها در پوش خانواده، روزانه در مقابل ورودی لیبرتی اجتماع می‌کنند و در حال زمینه‌سازی یک فاجعه انسانی دیگر هستند.
تجربه ثابت کرده است که اثرات نقض حقوق‌بشر در ایران، توسط ملاهای حاکم و دست‌اندازی آنها به کشورهای منطقه، در قلمرو ایران و خاورمیانه محدود نمی‌شود. بلکه خطری است گسترش‌یابنده علیه اروپا و تمام جهان. به همین دلیل، مبارزه مشترک ما برای حقوق‌بشر و آزادی مردم ایران نیز، یک جنبش کلیدی در دفاع از امنیت و صلح در منطقه و تمام جهان و به‌خصوص مقابله با بنیادگرایی اسلامی و تروریسم آن است.
ما بریتانیا، اروپا و همه جهان را فرا می‌خوانیم که در کنار حقوق‌بشر و آزادی و مقاومت ایران بایستند و اراده ایرانیان برای تغییر رژیم را محترم بشمارند. در این مبارزه نیرو و تأثیری وجود دارد که همه جهان به آن نیاز دارند.
برای کنفرانس شما آرزوی موفقیت می‌کنم و از همه شما متشکرم.
