زندانی سیاسی ارژنگ داودی طی یک نامه که بر روی اینترنت گذاشته شده است نوشت: من قربانی طمع خوارگی و ستم بارگی فقیه غارتگر و خونخوارم، معلوم شده که پرونده شماره 69 / 6/1821معاونت دادسرای عمومی و انقلاب – اداره سرپرستی تهران نیز مفقود گردیده و یا به عبارت دقیقتر از سوی نامبردگان بالا برای امحای اسناد و مدارک مربوط به مالکیت اینجانب بر خانهام به سرقت رفته است بطوریکه فعلا اینجانب بعد از 50 و اندی سال زندگی فقط مالک شناسنامهام هستم که آن را در سال 82 همراه با بقیه اثاثیه که توقیف کردهاند و در سال 86 بعد از 4سال تلاش به من بازگرداندهاند. نامبردگان بالا که پس از ماجراهای فجیع و شنیع کهریزک کاملا بی آبرو شده و دیگر چیزی برای از دست دادن ندارند هنوز با سوء استفاده از موقعیت شغلی و حاشیه امنیتی و ارتباطات آنچنانی خود دست به هر رذالت و دنائتی میزنند. اما بدانند همانطور که بیت رهبری مجبور شد 470 میلیون تومان پول مفسد اقتصادی شهرام جزائری را برگرداند. دیر یا زود مجبور میشوند تنها خانه مرا که حاصل یک عمر زحمت بهعنوان معلم، شاعر، نویسنده و هم اینک یک زندانی سیاسی هستم را نیز برگردانند.
اگر رژیم ولایتفقیه رژیم غارتگران و چپاولگران نیست چرا با اینگونه افراد برخورد نمیکنند ولی امثال مرا بهخاطر نوشتن چند کلمه به رنج حبس، شکنجه، انفرادی، تبعید و زندان طویلالمدت محکوم نموده و از کلیه حقوق اجتماعی خود محروم میکند.
اگر رژیم ولایتفقیه رژیم غارتگران و چپاولگران نیست چرا با اینگونه افراد برخورد نمیکنند ولی امثال مرا بهخاطر نوشتن چند کلمه به رنج حبس، شکنجه، انفرادی، تبعید و زندان طویلالمدت محکوم نموده و از کلیه حقوق اجتماعی خود محروم میکند.