16آذر امسال هم گذشت اما چگونه؟ آیا حقه‌ها و حیله‌های آخوندها در راه‌اندازی جلسات مناظره و سخنرانی کارساز شد؟ آیا دانشجو سکوت پیشه کرد؟ آیا توانستند دانشگاه را به نفع رژیم مصادره کرده و 16آذر را هم به لوث وجود آخوندها آلوده کنن؟ یا این‌که آخوندها بور و کور شدند؟ یا این‌که دانشجو فریاد کرد و توطئه‌های آخوندها را به شکست کشاند؟ یا این‌که دانشگاه هم‌چنان سنگر آزادی باقی ماند؟
پاسخ تمامی این سؤالات در عملکرد دانشجویان در 16آذر نهفته است. آنجا که در صنعتی شریف با هر ابتکاری هم که بود، کاغذهای پلاکارد «نه به اعدام» را از لابه‌لای حلقه‌های امنیتی عبور دادند تا فریاد اعتراضشان به بیش از 2هزار اعدام در دوران آخوند روحانی را هر چه بلندتر کنند.
آنجا که تعدادی از دانشجویان صنعتی شریف چسب بنفش به دهانشان زدند تا به اختناق و فضای امنیتی حاکم در دانشگاهها که خود روحانی نقش اصلی در ایجاد این فضا را داشته است اعتراض کنند.
آری دانشجویان با فریادها و اعتراضات خود، بارها و بارها سخنرانی آخوند روحانی را قطع کردند طوری که به‌رغم ژستی که اول کار می‌خواست بگیرد، پرخاش و اعتراض کرد که چرا شعار می‌دهید؟! و چرا نمی‌گذارید حرف بزنم؟!
اما صحنهٴ اصلی اعتراضات، در بیرون سالن و پشت درهای بسته بود. آنجا که انبوه دانشجویان شعار می‌دادند «زندانی سیاسی آزاد باید گردد» «دانشجو می‌میرد، ذلت نمی‌پذیرد»
اعتراضات در دیگر دانشگاهها هم کم و کسری از اعتراضات دانشگاه صنعتی شریف نداشت.
هر چند رژیم وحشت زدهٴ آخوندی تلاش کرد با لغو بسیاری از جلسات سخنرانی از ایجاد جرقه‌های اعتراض جلوگیری کند اما باز هم دانشجویان با بلند کردن فریاد اعتراضشان کار خود را کردند.
از جمله یک مناظره در دانشگاه موسوم به چمران اهواز بود که لغو شد.
پاسخ تمامی این سؤالات در عملکرد دانشجویان در 16آذر نهفته است. آنجا که در صنعتی شریف با هر ابتکاری هم که بود، کاغذهای پلاکارد «نه به اعدام» را از لابه‌لای حلقه‌های امنیتی عبور دادند تا فریاد اعتراضشان به بیش از 2هزار اعدام در دوران آخوند روحانی را هر چه بلندتر کنند.
آنجا که تعدادی از دانشجویان صنعتی شریف چسب بنفش به دهانشان زدند تا به اختناق و فضای امنیتی حاکم در دانشگاهها که خود روحانی نقش اصلی در ایجاد این فضا را داشته است اعتراض کنند.
آری دانشجویان با فریادها و اعتراضات خود، بارها و بارها سخنرانی آخوند روحانی را قطع کردند طوری که به‌رغم ژستی که اول کار می‌خواست بگیرد، پرخاش و اعتراض کرد که چرا شعار می‌دهید؟! و چرا نمی‌گذارید حرف بزنم؟!
اما صحنهٴ اصلی اعتراضات، در بیرون سالن و پشت درهای بسته بود. آنجا که انبوه دانشجویان شعار می‌دادند «زندانی سیاسی آزاد باید گردد» «دانشجو می‌میرد، ذلت نمی‌پذیرد»
اعتراضات در دیگر دانشگاهها هم کم و کسری از اعتراضات دانشگاه صنعتی شریف نداشت.
هر چند رژیم وحشت زدهٴ آخوندی تلاش کرد با لغو بسیاری از جلسات سخنرانی از ایجاد جرقه‌های اعتراض جلوگیری کند اما باز هم دانشجویان با بلند کردن فریاد اعتراضشان کار خود را کردند.
از جمله یک مناظره در دانشگاه موسوم به چمران اهواز بود که لغو شد.
در عوض دانشجویان اهواز با نیروهای بسیجی درگیر شدند و رئیس بسیج دانشجویی این دانشگاه را گوشمالی دادند.
دانشجویان دانشگاه بارجین قزوین هم به تعطیلی بی‌دلیل دانشگاه توسط رژیم آخوندی اعتراض کردند.
در دانشگاه فرهنگیان قم هم جلسه‌ای را که قرار بود برای 16آذر باشد منتفی اعلام کردند و چند نفری هم که از عوامل رژیم جمع شده بودند را برای تشییع جنازه یک پاسدارا کشته شده در سوریه بردند.
در نجف آباد اصفهان بیش از هزار نفر از دانشجویان تجمع کردند و شعار دادند: دانشجو می‌میرد ذلت نمی‌پذیرد.
در دانشگاه تهران، دانشجویان معترض در مقابل کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران تجمع و راهپیمایی کرده و شعار می‌دادند: آموزش رایگان حق مسلم ماست، دانشگاه خصوصی نمی‌خوایم نمی‌خوایم.، دانشگاه پادگان نیست.
دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی تهران هم به‌مناسبت روز دانشجو تجمع کرده و سرکوب و اختناق حاکم بر دانشگاه را محکوم کردند. مزدوران بسیجی هم با شلیک گاز اشک‌آور تلاش کردند مراسم روز دانشجو را به هم بزنند و دانشجویان را متفرق کنند اما با خشم و اعتراض دانشجویان روبه‌رو شدند.
در دانشگاه تربیت مدرس دانشجوها جلسه سخنرانی اصغرزاده از باند رفسنجانی را بایکوت کردند و همان‌طور که در عکس دیده می‌شود تقریباً اغلب صندلهای این آمفی‌تئاتر خالی است.
در پردیس دانشگاه ملی موسوم به بهشتی هم یک سخنرانی در مسجد این مجموعه گذاشته بودند که دانشجوها آن را تحریم کردند و همینطور که در عکس دیده می‌شود، سخنرانی سوت و کور بوده است.
در دانشگاه صنعتی اصفهان هم دانشجویان آنچه را که عوامل رژیم تحت عنوان تریبون آزاد راه انداخته بودند به صحنهٴ اعتراض علیه استبداد و دیکتاتوری و چپاولگریهای باندهای حاکمیت آخوندی تبدیل کردند و... ..
آری، 16آذر امسال صحنهٴ شکست حاکمیت سیاه آخوندی در برابر عزم و ارادهٴ جوانان برای قیام و اعتراض بود. دانشجویان با اعتراضاتشان در این روز به تمامیت رژیم آخوندی به‌ویژه آخوند روحانی «نه» گفتند. «نه» یی که آن را پیش از این به رفسنجانی و خاتمی و احمدی‌نژاد هم گفته بودند. یک «نه» تاریخی به تمامیت رژیم آخوندی.
