ترانه مادران آبان
یه بغضی تو گلومه انگار به وسعت تموم ایران
تو مرز انفجارم از درد شبیه مادرای آبان
میون لالههای پرپر نمیشه بیخیال باشی
تموم دشتو خون گرفته پلنگ یا غزال باشی
مادر با تو
میدونم اون روزای خوب نزدیکه
تو باغ سرخ شعلهای جایی که
تو میرسی نمیشه گفت تاریکه
طنین سرخ یک ندایی
نوید لحظه رهایی
خیابون پرده پرده شاهنامهست
پر از رستم پر از سهرابه امروز
مثه اون قاب عکسی که تو داری
رو دیوار صدهزار تا قابه امروز
شب از این آهها باید بترسه
شب از این ماهها باید بترسه
من و تو تا ته این جاده میریم
شب از این راهها باید بترسه