با تحریم قاطع مردم در نمایش انتخابات، پس از شعبده و ناله‌های مکرر خامنه‌ای، ارکان خیمه ولایت، در حیرت به‌لرزه افتاد.
علیرضا رحیمی ـ مجلس آخوندی ۵اسفند ۹۸: «در شرایطی که نارضایتی مردم باعث میشه یک مشارکت حداقلی اتفاق می‌افتد و همه را متحیر می‌کند این هشدار را حتماً مسئولان باید مورد توجه قرار بدهند».
نگرانی و هشدار اصلی، از شعله‌های خشم و نفرت جوانانی است که یک چشمه‌اش را در آبان و یک نمونه‌اش را در دیماه دیدند.
پژوهشگر بنیاد مطالعات درباره خاورمیانه در گفتگو با تلویزیون فرانس ۲۴ضمن اشاره به وضعیت بحرانی رژیم و اهمیت قیامهای آبان و دی گفت: «اکنون فرم جدیدی از اعتراضات وجود دارد که از نوع عملیاتی است. عملیاتی که از اول ژانویه بیش از ۱۰بار علیه نمایندگیهای رژیم مثل وزارت دادگستری، دادگاه صدوراحکام و بنیادهای مذهبی رژیم صورت گرفته است. تمام پایه‌های رژیم از هر طرف توسط مقاومت ایران در داخل کشور مورد تهاجم قرار گرفته و از آن به اندازه کافی صحبت نمی‌شود. شورای ملی مقاومت ایران به مقاومت داخل ایران رسیدگی می‌کند».
این همان کابوسی است که ارکان نظام را به‌لرزه درآورده است. کابوسی که تا لحظه آخر خامنه‌ای و رژیمش را همراهی می‌کند.
یک کارشناس حکومتی ضمن اعتراف به آثار قیام و پتانسیل خیزشهای عمومی گفت: «بنظر من همین اعتراضات ۹۶ را داریم اعتراضات ۹۸ را داریم اینها را نباید به‌نظر من شوخی گرفت اون اعتراضات را اصلاً نباید گفت فقط توطئه بود و فلان بود اینها یک خیزشهای مردمی معیشتی بود».(حمیدرضا جلایی‌پور ـ جامعه شناس و کارشناس حکومتی ۴اسفند ۹۸)
