سایت الحره در مطلبی درباره محاصره منطقه سبز بغداد توسط شبه‌نظامیان وابسته به رژیم ایران به‌دلیل دستگیری یکی از سرکردگان حشدالشعبی توسط پلیس عراق به اتهام شرکت در قتل قیام‌کنندگان عراقی نوشته است: شبه‌نظامیان وابسته به رژیم ایران یک محوطه دیپلماتیک به‌شدت مستحکم در بغداد را محاصره کرده‌اند تا از مقامات بخواهند یکی از رهبران خود را که به اتهام تروریسم دستگیر شده بود آزاد کنند.
نویسنده مطلب اضافه می‌کند مصطفی الکاظمی نخست‌وزیر عراق، برای تسلیم شدن در برابر این خواسته‌ها تحت فشار شدید است وی این را نشانه‌ای واضح از ”گروگانگیری عراق“ توسط یک شبکه بنیادگرا که رژیم ایران آنرا رهبری و کنترل می‌نماید قلمداد می‌کند.
در این مطلب هم‌چنین آمده است:
سالها پس از اخراج "داعش" از عراق، بغداد دوباره خود را در محاصره می‌بیند و برخلاف سال۲۰۱۴، کسانی که آن را محاصره کردند همان کسانی هستند که در شکست داعش شرکت داشتند و اکنون موجودیت دولت عراق را تهدید می‌کنند.
محقق مؤسسه استراتژی و امنیت در دانشگاه اکستر در مقاله‌یی برای روزنامه واشنگتن پست آمریکا نوشت که شبه‌نظامیان عراقی کمتر از ۵ماه پیش از انتخابات جدید کشور، منطقه سبز را محاصره می‌کنند.
تجزیه دولت از زمانی که تظاهر کنندگان عراقی در سال۲۰۱۹ جنبش اعتراضی را به راه انداختند، آشکارتر شده بود و بار دیگر پس از سالها فساد و حاکمیت فاجعه و تبعیت از منافع خارجی، در روزهای اخیر (بروز این تجزیه و شکاف در دولت) دوباره تجدید شده است... .
وی اظهار داشت که خانواده یک فعال برجسته در جنبش عراق، ایهاب الوزنی، که در خارج از خانه خود کشته شد ـ قاسم مصلح ـ یک فرمانده ارشد در نیروهای حشدالشعبی مرتبط با سپاه پاسداران ایران را به دست داشتن در جنایت متهم کرد.
مقامات، المصلح را دستگیر کرده‌اند اما ممکن است پس از محاصره منطقه سبز توسط نیروهای حشدالشعبی که خواستار آزادی وی شدند، وی آزاد شود.
این نویسنده ادامه می‌دهد، کاظمی بار دیگر نشان داد که نمی‌تواند این گروه‌های مسلح را کنترل کند، کما این‌که سال گذشته نتوانست قاتلان دوست خود و کارشناس معروف تروریسم هشام الهاشمی را به محاکمه بکشاند.
وی به حادثه مشابهی اشاره می‌کند که سال گذشته افراد مسلحی (در ارتباط با قتل هشام الهاشمی) دستگیر شده بودند اما قاضی وفادار به "حشدالشعبی"به بهانه"کمبود شواهد" دستور آزادی آنها را صادر کرد و الکاظمی نتوانست جلوی آن را بگیرد. . …
وی می‌گوید، آنها به جای این‌که در کنار نیروهای انتظامی عراق باشند، به‌عنوان مأمور به خدمت برای جاه‌طلبیهای رژیم ایران برای تبدیل شدن به یک قدرت برجسته منطقه‌یی عمل می‌کنند.
نویسنده، مطلب خود را با بیان این‌که «در برابر این باندهای بی‌نظم، تعجب‌آور نیست که مردم عادی عراق که می‌خواهند فرصتی برای زندگی عادی خود داشته باشند، مایلند زندگی خود را برای آزادی به خطر بیندازند»، به پایان می‌رساند.
