کارگران زحمتکش ایران روز جهانی کارگر را به صحنه اعتراض و ابراز انزجار علیه رژیم ضدکارگری آخوندی تبدیل کردند. در حالی که رژیم در یک اقدام منزجر کننده مراسم فرمایشی روز کارگر را بر سر قبر خمینی برگزار کرد، کارگران این بساط را برهم زده و بارها با شعارهای خود سخنرانی روحانی شیاد را قطع کردند. کارگران شعار می‌دادند «عزا؛ عزا است امروز: روز عزاست امروز؛ زندگی کارگر رو به فناست امروز». مجری برنامه کارگران را مزدور خطاب کرد و آنها را تهدید کرد که دهانشان را خرد خواهد کرد.
همزمان صدها کارگر در برابر مجلس رژیم دست به اعتراض زدند. نیروهای سرکوبگر با یورش به کارگران درصدد برآمدند از این تجمع جلوگیری کنند. آنها تلفنهای همراه تجمع‌کنندگان را جمع‌آوری کرده و مانع گرفتن عکس و فیلم می‌شدند. اما کارگران با جنگ و گریز به تظاهرات ادامه دادند. آنها بنرهایی با مضمون بزرگداشت روز جهانی کارگر و تصاویر زندانیان سیاسی دربند را در دست داشتند و شعار می‌دادند: «کارگر زندانی آزاد باید گردد»، «روز کارگر روز ماست، خیابان از آن ماست».
در قطعنامه پایانی این تظاهرات کارگران خواهان «افزایش فوری حداقل دستمزد بر اساس سبد هزینه مطابق با استانداردهای زندگی امروزی»، «پایان دادن به امنیتی کردن اعتراضات صنفی و مدنی»، «ممنوعیت تعقیب قضایی و وارد کردن اتهامات امنیتی نسبت به فعالیتهای صنفی، سیاسی و مدنی»، «لغو مجازات اعدام و شلاق، لغو کلیه احکام صادره علیه فعالان کارگری، معلمان»، «آزادی بی‌قید و شرط همه فعالان کارگری، معلمان و فعالان سیاسی و اجتماعی در بند»، «آزادی بی‌قید و شرط ایجاد تشکلهای مستقل، اعتصاب، اعتراض، راهپیمائی»، «پرداخت فوری مطالبات معوق کارگران، بازنشستگان، معلمان»، «تامین امنیت شغلی کارگران»، «ممنوعیت کار کودکان» و «برچیده شدن تمامی قوانین تبعیض‌آمیز نسبت به زنان و برابری کامل و بی‌قید و شرط حقوق زنان و مردان در تمامی عرصه ها» شدند. پس از قرائت قطعنامه، کارگران شعار دادند: «کارگر زندانی آزاد باید گردد». در پایان، نیروهای سرکوبگر به کارگرانی که در حال راهپیمایی به سوی متروی بهارستان بودند حمله کرده و حداقل یک نفر از آنان را دستگیر کردند.
همچنین در این روز؛
در اصفهان شمار کثیری از کارگران ذوب آهن برای دومین روز متوالی در محل کارخانه تجمع کردند. آنها به قطع پاداش و مزایای خود معترض هستند.
در تبریز کارگران تراکتور سازی در برابر استانداری آذربایجان شرقی تجمع بزرگی برگزار کرده و خواهان حقوق به یغما رفته خود شدند.
در کرمان کارگران سهامدار معدن کرومیت اسفندقه در مقابل اداره کل بازرسی رژیم دست به تجمع زدند و نسبت به خرید و فروش غیرقانونی سهام این معدن توسط کارگزاران رژیم اعتراض کردند.
کارگران کارخانه قند شیراز در مقابل استانداری دست به تجمع زدند. بر روی پلاکاردهای آنان نوشته شده بود: معیشت؛ منزلت؛ حق مسلم ماست: ما گرسنه‌ایم! پس از سه سال حقوق کارگران و حق بازنشستگان کی پرداخت می‌گردد؟
همزمان صدها کارگر در برابر مجلس رژیم دست به اعتراض زدند. نیروهای سرکوبگر با یورش به کارگران درصدد برآمدند از این تجمع جلوگیری کنند. آنها تلفنهای همراه تجمع‌کنندگان را جمع‌آوری کرده و مانع گرفتن عکس و فیلم می‌شدند. اما کارگران با جنگ و گریز به تظاهرات ادامه دادند. آنها بنرهایی با مضمون بزرگداشت روز جهانی کارگر و تصاویر زندانیان سیاسی دربند را در دست داشتند و شعار می‌دادند: «کارگر زندانی آزاد باید گردد»، «روز کارگر روز ماست، خیابان از آن ماست».
در قطعنامه پایانی این تظاهرات کارگران خواهان «افزایش فوری حداقل دستمزد بر اساس سبد هزینه مطابق با استانداردهای زندگی امروزی»، «پایان دادن به امنیتی کردن اعتراضات صنفی و مدنی»، «ممنوعیت تعقیب قضایی و وارد کردن اتهامات امنیتی نسبت به فعالیتهای صنفی، سیاسی و مدنی»، «لغو مجازات اعدام و شلاق، لغو کلیه احکام صادره علیه فعالان کارگری، معلمان»، «آزادی بی‌قید و شرط همه فعالان کارگری، معلمان و فعالان سیاسی و اجتماعی در بند»، «آزادی بی‌قید و شرط ایجاد تشکلهای مستقل، اعتصاب، اعتراض، راهپیمائی»، «پرداخت فوری مطالبات معوق کارگران، بازنشستگان، معلمان»، «تامین امنیت شغلی کارگران»، «ممنوعیت کار کودکان» و «برچیده شدن تمامی قوانین تبعیض‌آمیز نسبت به زنان و برابری کامل و بی‌قید و شرط حقوق زنان و مردان در تمامی عرصه ها» شدند. پس از قرائت قطعنامه، کارگران شعار دادند: «کارگر زندانی آزاد باید گردد». در پایان، نیروهای سرکوبگر به کارگرانی که در حال راهپیمایی به سوی متروی بهارستان بودند حمله کرده و حداقل یک نفر از آنان را دستگیر کردند.
همچنین در این روز؛
در اصفهان شمار کثیری از کارگران ذوب آهن برای دومین روز متوالی در محل کارخانه تجمع کردند. آنها به قطع پاداش و مزایای خود معترض هستند.
در تبریز کارگران تراکتور سازی در برابر استانداری آذربایجان شرقی تجمع بزرگی برگزار کرده و خواهان حقوق به یغما رفته خود شدند.
در کرمان کارگران سهامدار معدن کرومیت اسفندقه در مقابل اداره کل بازرسی رژیم دست به تجمع زدند و نسبت به خرید و فروش غیرقانونی سهام این معدن توسط کارگزاران رژیم اعتراض کردند.
کارگران کارخانه قند شیراز در مقابل استانداری دست به تجمع زدند. بر روی پلاکاردهای آنان نوشته شده بود: معیشت؛ منزلت؛ حق مسلم ماست: ما گرسنه‌ایم! پس از سه سال حقوق کارگران و حق بازنشستگان کی پرداخت می‌گردد؟
دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
11 اردیبهشت 1396 (اول مه 2017)
11 اردیبهشت 1396 (اول مه 2017)
