روزنامه حکومتی اعتماد روز یکشنبه ۱۰ اسفند نوشت: «رخداد اخیر مرز شمسر سراوان در سیستان و بلوچستان که منجر به کشته و زخمی شدن چندین سوختبر بلوچ شد و طی هفته گذشته منطقه را به صحنه اعتراضات و حوادث رادیکال کم نظیری لااقل در چند دهه گذشته مبدل کرد یک‌بار دیگر نشان داد این استان همواره آبستن حوادث و رخدادهای پیش‌بینی نشده غیرقابل جبرانی است».
اعتماد با هشدار دادن نسبت به سر باز کردن سخت‌تر دوباره این زخم کهنه نوشت: «تا جایی که ممکن است پیامدهای فراوان ناشی از نارضایتی‌های کنونی نه تنها جامعه را بلکه امنیت محلی و ملی را با چالشهای متعددی مواجه کند».
این روزنامه حکومتی به خطا موضوع را به عدم شفاف‌سازی ربط داد و نوشت: «قبل از هر چیز آنچه بیش از پیش دامنه این ناآرامی‌های مردمی را در سراسر بلوچستان گسترده کرد و وسیع و رادیکال و هم‌چنین بنزینی شد بر جرقه آتش اعتراضات اولیه برخاسته از خط مرزی و هدایت داده شد به بسیاری از شهرهای غیرمرزی ابتدا سکوت دیرهنگام و شفاف نکردن موضوع برای افکار عمومی بود و سپس اظهارات غیرکارشناسانه و آماتورگونه‌ای که ۲۵ساعت پس از رخداد یاد شده به افکار عمومی تحویل داده شد.
مواضع انفعالی و اتخاذ نکردن مواضع اقناعی به مردم و افکار عمومی در مواجهه با واقعه رخ داده شده سبب شد تا اسب سرکش ناآرامی‌ها سوا از شبکه‌های اجتماعی از شهری به شهر دیگر نیز شتابان پیش برود و آسیب‌ها و مخاطرات فراوانی را در جامعه بر جای بگذارد».
اعتماد در ادامه نوشت: «برای ریشه‌یابی و بررسی علت و معلول این رخداد نسبتاً فراگیر در بلوچستان که نخستین بار است این‌گونه رادیکال در سطح منطقه رخ نمایانده است باید مستقیم و یک راست سراغ سیاست‌های کلیشه‌ای و غیراصولی در پیش گرفته در طول دولتهای مختلف رفت و به آسیب‌شناسی راهبردهای متمادی اقتصادی، سیاسی و اجتماعی پرداخت تا شاید این‌گونه به چرایی این اعتراضات رادیکال پاسخ داده شود که قبل از هر چیز ریشه در اقتصاد و معیشت مردم دارد.
بیش از نیمی از ۲۴ شهرستان فعلی استان با کشورهای پاکستان و افغانستان مرز مشترک دارند اما به‌رغم این آلترناتیو متأسفانه در طول دولتها این استان از توسعه مرزی، روابط تجاری و اقتصادی این دو همسایه که اشتراکات زبانی، فرهنگی و اجتماعی فراوانی با ما دارند برای بهبود وضعیت معیشتی و فرصت مهم سرمایه‌گذاری و رونق اقتصادی و تولید و اشتغال کمتر بهره جسته و در دستور کار و برنامه قرار داده است.
نباید از نظر دور داشت که سیستان و بلوچستان به‌علت محرومیت بالا و پایین بودن اکثریت مطلق شاخصهای توسعه‌ای از جمله راه، آب، آموزش و اشتغال و نیز نارضایتی حاصل از رخداد اخیر اکنون بیش از پیش هیزمی آماده شده و آبستن آتشی تازه که فقط با اعتمادسازی از طریق توسعه فضای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و زدودن نگاه صرف امنیتی می‌تواند آبی سرد باشد بر آتش خشم و نارضایتی».
