در اثر سیاستهای ضدمردمی و ویرانگر رژیم آخوندی، زاینده رود در اصفهان نیز مشابه دیگر رودخانه‌ها و دریاچه‌های میهن، در معرض خشک شدن و نابودی است.
شهر اصفهان در آستانه خداحافظی با زاینده رود است. این رودخانه در بسیاری نقاط کاملاً خشک شده و تنها چند برکه کوچک از آن باقی مانده است. مردمی که در سالهای گذشته، همواره شاهد آب جاری و پر نشاط زاینده رود بودند که اراضی بسیاری را آبیاری می‌کرد، اکنون نظاره‌گر خشک شدن این رود تاریخی در شهر اصفهان هستند
مهمترین عامل تغذیه زاینده رود، کوهرنگ در استان چهارمحال و بختیاری است. بر اساس ارزیابیها، میزان بارش متوسط در کوهرنگ، سالیانه 1360 میلی متر است. سال گذشته در کوهرنگ 1586 میلیمتر باران باریده است که بالاتر از حد میانگین مورد نیاز است و امسال در حالی که هنوز به پایان سال آبی نرسیده‌ایم، تا کنون 1206 میلی متر باران باریده است.
با احتساب این‌که تا آخر سال آبی جاری، در کوهرنگ یک قطره هم باران نبارد، از جمع میزان بارش در سال گذشته و امسال و گرفتن میانگین این دوسال، به عدد 1396 می‌رسیم که حدود 36 میلیمتر هم بیشتر از میانگین بارش لازم در سال است.
با این‌حال، سد یک میلیارد و ٤٠٠ میلیون مترمکعبی زاینده رود در حالی که سال گذشته ٣٤٠میلیون مترمکعب آب را ذخیره کرده بود هم‌اکنون فقط ٢٤٠میلیون مترمکعب آب دارد!
یعنی نه تنها میزان آب این سد در این دو سال افزایش نیافته بلکه 100 میلیون مترمکعب یعنی حدود دو برابر آبی که برای یزد می‌رود کاهش داشته و معلوم نیست چه بر سر این میزان آب آمده است!
بسته بودن زاینده رود در استان اصفهان در بیشتر ماههای سال و نابودی زندگی کشاورزان و محیط زیست، حجم سد تا این اندازه که حتی به نصف ظرفیت خود هم نمی‌رسد، کم شده است؟ !
چرا با وجود بارشهای بسیار کمتر طی سالهای گذشته، رودخانه همیشه جاری بود یا حداقل در خشک‌ترین سالها برای ماههای محدودی خشک یا کم آب می‌شد؟ !
مقامات رژیم به دروغ علت خشک شدن زاینده رود را خشکسالی عنوان می‌کنند. حال آن که افزایش بی‌سابقه برداشت از زاینده رود عامل اصلی خشک شدن آن است. واقعیت این است که از دوران احمدی‌نژاد تا کنون بر اثر سیاستهای ویرانگر رژیم و برداشت بی‌رویه و حساب ناشده آب زاینده رود توسط ایادی و ارگانهای رژیم، زاینده رود به رودی فصلی و خشک تبدیل شده است و ضربات جبران ناپذیری به محیط زیست این قسمت از میهنمان وارد شده است. امری که اعتراض های مردم اصفهان به سیاستهای ضدمردمی رژیم را به‌دنبال داشته است.
شهر اصفهان در آستانه خداحافظی با زاینده رود است. این رودخانه در بسیاری نقاط کاملاً خشک شده و تنها چند برکه کوچک از آن باقی مانده است. مردمی که در سالهای گذشته، همواره شاهد آب جاری و پر نشاط زاینده رود بودند که اراضی بسیاری را آبیاری می‌کرد، اکنون نظاره‌گر خشک شدن این رود تاریخی در شهر اصفهان هستند
مهمترین عامل تغذیه زاینده رود، کوهرنگ در استان چهارمحال و بختیاری است. بر اساس ارزیابیها، میزان بارش متوسط در کوهرنگ، سالیانه 1360 میلی متر است. سال گذشته در کوهرنگ 1586 میلیمتر باران باریده است که بالاتر از حد میانگین مورد نیاز است و امسال در حالی که هنوز به پایان سال آبی نرسیده‌ایم، تا کنون 1206 میلی متر باران باریده است.
با احتساب این‌که تا آخر سال آبی جاری، در کوهرنگ یک قطره هم باران نبارد، از جمع میزان بارش در سال گذشته و امسال و گرفتن میانگین این دوسال، به عدد 1396 می‌رسیم که حدود 36 میلیمتر هم بیشتر از میانگین بارش لازم در سال است.
با این‌حال، سد یک میلیارد و ٤٠٠ میلیون مترمکعبی زاینده رود در حالی که سال گذشته ٣٤٠میلیون مترمکعب آب را ذخیره کرده بود هم‌اکنون فقط ٢٤٠میلیون مترمکعب آب دارد!
یعنی نه تنها میزان آب این سد در این دو سال افزایش نیافته بلکه 100 میلیون مترمکعب یعنی حدود دو برابر آبی که برای یزد می‌رود کاهش داشته و معلوم نیست چه بر سر این میزان آب آمده است!
بسته بودن زاینده رود در استان اصفهان در بیشتر ماههای سال و نابودی زندگی کشاورزان و محیط زیست، حجم سد تا این اندازه که حتی به نصف ظرفیت خود هم نمی‌رسد، کم شده است؟ !
چرا با وجود بارشهای بسیار کمتر طی سالهای گذشته، رودخانه همیشه جاری بود یا حداقل در خشک‌ترین سالها برای ماههای محدودی خشک یا کم آب می‌شد؟ !
مقامات رژیم به دروغ علت خشک شدن زاینده رود را خشکسالی عنوان می‌کنند. حال آن که افزایش بی‌سابقه برداشت از زاینده رود عامل اصلی خشک شدن آن است. واقعیت این است که از دوران احمدی‌نژاد تا کنون بر اثر سیاستهای ویرانگر رژیم و برداشت بی‌رویه و حساب ناشده آب زاینده رود توسط ایادی و ارگانهای رژیم، زاینده رود به رودی فصلی و خشک تبدیل شده است و ضربات جبران ناپذیری به محیط زیست این قسمت از میهنمان وارد شده است. امری که اعتراض های مردم اصفهان به سیاستهای ضدمردمی رژیم را به‌دنبال داشته است.
