خبرگزاری رسمی رژیم:
آنچه علیه دستگاه سیاست خارجی رخ میدهد
بهجرأت میتوان گفت که منشاء بسیاری از این هجمهها،
آلبانینشینها هستند
و داخلیها ناخواسته در دام آنها میافتند
از آفات مهم دیپلماسی «آمدن آن به کف خیابان» است
که موجب میشود به هر بهانه به دستگاه سیاست خارجی حمله شود
روزی بهخاطر هشدار نسبت به عدم تصویب لوایح FATF
روزی بهخاطر بحث انعقاد پیمان ۲۵ساله با چین
خبرگزاری رسمی رژیم ۱۵ مهر۹۹:
آنچه علیه دستگاه سیاست خارجی رخ میدهد توهین، تخریب و بیشتر، عقده گشایی است. بهجرأت میتوان گفت که منشاء بسیاری از این هجمهها، آلبانینشینها هستند و داخلیها ناخواسته در دام آنها میافتند.
بررسی کارکرد دستگاه سیاست خارجی کشور و حساسیتهای غیرعادی موجود در مورد کارکنان، بهویژه رئیس این دستگاه، نشان از سختی کار آنها دارد.
در بسیاری از مواقع بیشتر انرژی وزیر و کارکنان وزارت امور خارجه به جای مقابله با دشمنان خارجی، صرف رفع و رجوع کارشکنیهای داخلی و رفع آثار زیانبار مواضع، رفتار و اقدامات نسنجیده برخی از شخصیتهای حقیقی و حقوقی داخلی میشود.
در بسیاری از مواقع تلاش آنها در راستای منافع ملی و در آستانه نتیجهگیری به واسطه موضعگیری یا سخنان و رفتارهای نسنجیده برخی از شخصیتهای حقیقی و حقوقی به ناکامی منجر میشود...
در زمانی که دیپلماتهای (نظام) در تلاش برای قانع سازی کشورهای خارجی مبنی بر غیرقانونی بودن بهرهگیری آمریکا از مکانیسم بازگشت تحریمهای سازمان ملل هستند ... ، ناگهان صدور حکمی موجب تحریک افکار عمومی جهان علیه (نظام) میشود. ... برخی نمایندگانی که به هر بهانهای، رئیس دستگاه سیاست خارجی کشور را برای تهاجم، به مجلس فراخوانده یا میخوانند... وزیر خارجه امور کشورمان را دروغگو و خائن خطاب کردند…
برخی در داخل برجام را «خسارت محض» خوانده و مدعی شدند که «برجامیان باید محاکمه تاریخی سختی شوند».
از آفات مهم دیپلماسی «آمدن آن به کف خیابان» و اظهارنظر همگانی در مورد آن است، بدون اینکه از ظرایف دیپلماسی آگاهی داشته باشند. این امر موجب میشود که به هر بهانهای به دستگاه سیاست خارجی حمله شود: روزی بهخاطر رایزنی وزیر یا دیپلماتهای کشورمان با شخصیتهای سیاسی خارجی، روزی بهخاطر هشدار نسبت به عدم تصویب لوایح FATF، روزی بهخاطر بحث انعقاد پیمان ۲۵ساله با چین... . توجه نمیشود که:
با تصویب نشدن دو لایحه از FATF، نوعی خود تحریمی رخ میدهد و انعقاد پیمان ۲۵ساله تصمیم نظام بوده و دستگاه سیاست خارجی تنها نقش مجری را دارد؛
هر شخصی ممکنالخطا است و میتواند در معرض انتقاد قرار گیرد، ولی آنچه علیه دستگاه سیاست خارجی رخ میدهد توهین، تخریب و بیشتر، عقده گشایی است. بهجرأت میتوان گفت که منشاء بسیاری از این هجمهها، آلبانینشینها هستند و داخلیها ناخواسته در دام آنها میافتند.