با تشکر از خواهران و برادران از سراسر جهان. من خواهر شما از هند هستم، یعنی یکی از بزرگترین دموکراسیها در جهان که شامل ۱.۵میلیارد جمعیت است. من در سال 1972 یکی از اولین زنان در هند بودم که افسر پلیس شدم.
میخواهم از خانم رجوی بابت این فرصت بسیار عالی تشکر کنم. این یک خوشبختی نادر برای من است که این مسیر طولانی را سفر کرده و چیزی که شما تجربه کردهاید را تجربه کنم، یعنی تجربه مبارزهیی که طی میکنید. بهعنوان یک افسر پلیس در زمانهای گذشته میخواهم به شما درود بفرستم. همچنین به تمامیت جنبش شما درود بفرستم و دعا کنم که خدا به شما قدرت کامل عطا کند تا پیروز شوید، تا پیروز شوید، فکر کنم که شما باید پیروز شوید و باید برای این دعا کنیم، که روزی شما پیروز شوید و بهخاطر زنان جهان پیروز شوید. این دعاهای ما است و این چیزی است که من مایلم شاهد آن باشم قبل از اینکه بهطور کامل بازنشسته شوم.
من 3 نکته دارم که با شما در میان بگذارم. من یک انرژی عظیم میبینم و در حالیکه به همه شما گوش میکردم چند سؤال به ذهنم خطور کرد. سؤالات این است که اکنون چگونه متحد میمانیم؟ اکنون که ما نزد یکدیگر آمده و بهطور مکرر جمع میشویم، چنین انرژی عظیمی تشکیل شده است، چگونه متحد میمانیم؟ به نظر من این یک چالش واقعی است، چگونه مرتبط میمانیم؟ فکر میکنم این سؤال اول من است، و قبل خاتمه کار باید به این پاسخ دهیم چون باید با یکدیگر در ارتباط باشیم و فکر کنم این اولین سؤالی است که به ذهنم خطور میکند.
ثانیاً ، از آنجا که با مللمتحد کار کردهام، چگونه ما بهعنوان نیروی زنان، مللمتحد را وادار به اقدام میکنیم؟ ما باید مللمتحد را وادار بهعمل کنیم. مللمتحد میتواند عمل کند و شاید در این رابطه بهاندازه کافی عمل نمیکند. بنابراین چگونه مللمتحد را وادار بهعمل میکنیم، یعنی دفتر دبیرکل، نهاد زنان ملل متحد، کمیسیون حقوقبشر و کمیساریا و شورای امنیت، چگونه آنها را وادار بهعمل میکنیم؟ چرا که ساقط کردن ملایان وظیفه سادهیی نیست. بنابراین باید حمایت دیگر آژانسها را کسب کنیم، که خود مسئولیت دارند تا به ما کمک کنند، مسئولیت دارند اقدام کنند، و بالاخره چگونه آنها را وادار به اقدام میکنیم. این بدین معنی است که در 8مارس آتی، چگونه تضمین میکنیم فشار عظیمی به مللمتحد وارد کنیم تا به این جنبش گوش دهد و بالاخره موضعگیری کند که قصد چه اقدامی را دارد.
سؤال سوم این است که چگونه رسانههای جهانی را بهکار میگیریم تا به ما پوشش خبری بدهند؟ نمیدانم آیا گردهمایی امروز وارد اخبار بی.بی.سی یا سی.ان.ان میشود یا خیر؟ اگر نمیشود که خجالتآور است. اگر این جلسه انعکاس نمیگیرد، شرمآور است. این باید وارد خبرهای جهانی شود، اگر نمیشود باید به آنها بگوییم که غایب بودهاند و ما را پوشش ندادند. من فکر میکنم این فریادی است برای زنان این جهان.
میدانید که وقتی از طریق تلفن به من گفته شد و نوشته سند آن هم بود که در ایران یک ناپدری میتواند با فرزند خواندهٴ خود ازدواج کند، هنوز نمیتوانم این را تصور کنم. واقعاً قابل درک نیست، نمیتوانید تصور کنید چقدر عصبانی بودم. موضوعی مثل این باید وارد خبرهای جهانی میشد که این در ایران اتفاق میافتد تا تمامی زنان جهان مطلع شوند و آن را محکوم کنند. به نظرم یک مسألهٴ حیاتی است اینکه بگوییم ما رژیم ایران را بابت آن محکوم میکنیم.
دومین موضوع من این است که چگونه میتوانیم از تکنولوژی به بهترین صورت استفاده کنیم؟ من محدودیتهای بهکارگیری اینترنت برای زنان در ایران را درک میکنم، و اینکه اگر دسترسی پیدا کنند و دستشان رو شود مورد مجازات قرار میگیرند. اما چگونه میتوانیم تضمین کنیم؟ چرا که بالاخره پیامها بهنحوی به ایران میرسند.
بهعنوان موضوع پنجم، من داشتم به یک صندوق توئیتر فکر میکردم، به یک صندوق فیسبوک فکر میکردم که همهٴ ما را در کنار هم قرار میدهد، که یک میلیارد زن باشد. ما جمعیتی 7میلیاردی داریم و اگر نیمی از آن ۳.۵میلیارد زن است، حداقل باید یک صندوق توئیتر داشته باشیم که یک میلیارد زن آن را دنبال (فالو) کنند.
اما صورت مسأله این است که ما باید به این موضوع بپردازیم. اگر میتوانند پیرامون مسائل هستهیی تحریم اعمال کنند، چرا نمیتوانند حول این مسائل، که زندگی زنان نابود میشود، علیه رژیم ایران تحریم اعمال کنند؟ چرا نمیتوانیم تحریم داشته باشیم؟ زنان و حقوق زنان باید به اهمیت انرژی هستهیی باشند.
این موضوعی بود که میخواستم با شما در میان بگذارم. چگونه متحد باقی میمانیم؟ اکنون چگونه این همگرایی را به انرژی عظیم جهانی تبدیل میکنیم؟ چگونه به یک میلیارد انسان تبدیل میشویم؟ چگونه به یک میلیارد صدا تبدیل میشویم؟ چگونه از تکنولوژی استفاده میکنیم؟ به نظرم این یک تلاش بسیار نادر و عظیم است و میخواهم از شورای ملی مقاومت ایران تشکر و آن را تحسین کنم.
فکر کنم زمان آن رسیده است که متحد شویم. متحد شویم تا از این زن حمایت کنیم و شاهد آن باشیم که بهزودی روزی او موفق شود. با تشکر فراوان.
میخواهم از خانم رجوی بابت این فرصت بسیار عالی تشکر کنم. این یک خوشبختی نادر برای من است که این مسیر طولانی را سفر کرده و چیزی که شما تجربه کردهاید را تجربه کنم، یعنی تجربه مبارزهیی که طی میکنید. بهعنوان یک افسر پلیس در زمانهای گذشته میخواهم به شما درود بفرستم. همچنین به تمامیت جنبش شما درود بفرستم و دعا کنم که خدا به شما قدرت کامل عطا کند تا پیروز شوید، تا پیروز شوید، فکر کنم که شما باید پیروز شوید و باید برای این دعا کنیم، که روزی شما پیروز شوید و بهخاطر زنان جهان پیروز شوید. این دعاهای ما است و این چیزی است که من مایلم شاهد آن باشم قبل از اینکه بهطور کامل بازنشسته شوم.
من 3 نکته دارم که با شما در میان بگذارم. من یک انرژی عظیم میبینم و در حالیکه به همه شما گوش میکردم چند سؤال به ذهنم خطور کرد. سؤالات این است که اکنون چگونه متحد میمانیم؟ اکنون که ما نزد یکدیگر آمده و بهطور مکرر جمع میشویم، چنین انرژی عظیمی تشکیل شده است، چگونه متحد میمانیم؟ به نظر من این یک چالش واقعی است، چگونه مرتبط میمانیم؟ فکر میکنم این سؤال اول من است، و قبل خاتمه کار باید به این پاسخ دهیم چون باید با یکدیگر در ارتباط باشیم و فکر کنم این اولین سؤالی است که به ذهنم خطور میکند.
ثانیاً ، از آنجا که با مللمتحد کار کردهام، چگونه ما بهعنوان نیروی زنان، مللمتحد را وادار به اقدام میکنیم؟ ما باید مللمتحد را وادار بهعمل کنیم. مللمتحد میتواند عمل کند و شاید در این رابطه بهاندازه کافی عمل نمیکند. بنابراین چگونه مللمتحد را وادار بهعمل میکنیم، یعنی دفتر دبیرکل، نهاد زنان ملل متحد، کمیسیون حقوقبشر و کمیساریا و شورای امنیت، چگونه آنها را وادار بهعمل میکنیم؟ چرا که ساقط کردن ملایان وظیفه سادهیی نیست. بنابراین باید حمایت دیگر آژانسها را کسب کنیم، که خود مسئولیت دارند تا به ما کمک کنند، مسئولیت دارند اقدام کنند، و بالاخره چگونه آنها را وادار به اقدام میکنیم. این بدین معنی است که در 8مارس آتی، چگونه تضمین میکنیم فشار عظیمی به مللمتحد وارد کنیم تا به این جنبش گوش دهد و بالاخره موضعگیری کند که قصد چه اقدامی را دارد.
سؤال سوم این است که چگونه رسانههای جهانی را بهکار میگیریم تا به ما پوشش خبری بدهند؟ نمیدانم آیا گردهمایی امروز وارد اخبار بی.بی.سی یا سی.ان.ان میشود یا خیر؟ اگر نمیشود که خجالتآور است. اگر این جلسه انعکاس نمیگیرد، شرمآور است. این باید وارد خبرهای جهانی شود، اگر نمیشود باید به آنها بگوییم که غایب بودهاند و ما را پوشش ندادند. من فکر میکنم این فریادی است برای زنان این جهان.
میدانید که وقتی از طریق تلفن به من گفته شد و نوشته سند آن هم بود که در ایران یک ناپدری میتواند با فرزند خواندهٴ خود ازدواج کند، هنوز نمیتوانم این را تصور کنم. واقعاً قابل درک نیست، نمیتوانید تصور کنید چقدر عصبانی بودم. موضوعی مثل این باید وارد خبرهای جهانی میشد که این در ایران اتفاق میافتد تا تمامی زنان جهان مطلع شوند و آن را محکوم کنند. به نظرم یک مسألهٴ حیاتی است اینکه بگوییم ما رژیم ایران را بابت آن محکوم میکنیم.
دومین موضوع من این است که چگونه میتوانیم از تکنولوژی به بهترین صورت استفاده کنیم؟ من محدودیتهای بهکارگیری اینترنت برای زنان در ایران را درک میکنم، و اینکه اگر دسترسی پیدا کنند و دستشان رو شود مورد مجازات قرار میگیرند. اما چگونه میتوانیم تضمین کنیم؟ چرا که بالاخره پیامها بهنحوی به ایران میرسند.
بهعنوان موضوع پنجم، من داشتم به یک صندوق توئیتر فکر میکردم، به یک صندوق فیسبوک فکر میکردم که همهٴ ما را در کنار هم قرار میدهد، که یک میلیارد زن باشد. ما جمعیتی 7میلیاردی داریم و اگر نیمی از آن ۳.۵میلیارد زن است، حداقل باید یک صندوق توئیتر داشته باشیم که یک میلیارد زن آن را دنبال (فالو) کنند.
اما صورت مسأله این است که ما باید به این موضوع بپردازیم. اگر میتوانند پیرامون مسائل هستهیی تحریم اعمال کنند، چرا نمیتوانند حول این مسائل، که زندگی زنان نابود میشود، علیه رژیم ایران تحریم اعمال کنند؟ چرا نمیتوانیم تحریم داشته باشیم؟ زنان و حقوق زنان باید به اهمیت انرژی هستهیی باشند.
این موضوعی بود که میخواستم با شما در میان بگذارم. چگونه متحد باقی میمانیم؟ اکنون چگونه این همگرایی را به انرژی عظیم جهانی تبدیل میکنیم؟ چگونه به یک میلیارد انسان تبدیل میشویم؟ چگونه به یک میلیارد صدا تبدیل میشویم؟ چگونه از تکنولوژی استفاده میکنیم؟ به نظرم این یک تلاش بسیار نادر و عظیم است و میخواهم از شورای ملی مقاومت ایران تشکر و آن را تحسین کنم.
فکر کنم زمان آن رسیده است که متحد شویم. متحد شویم تا از این زن حمایت کنیم و شاهد آن باشیم که بهزودی روزی او موفق شود. با تشکر فراوان.
