کارگر شهید مجاهد، غلامحسین سالاری حاجی‌آبادی

مجاهد شهید غلامحسین سالاری حاجی آبادی از زمره کارگران زحمتکشی است که در کاروان شهیدان مجاهد خلق، تحقق جامعه بی‌طبقه توحیدی را بشارت می‌دهند. او در سال‌1335 در یک خانواده متوسط در تربت‌حیدریه چشم به‌ جهان گشود. تحصیلات ابتدایی را در تربت و دوران دبیرستان و هنرستان صنعتی را در مشهد گذراند و ضمن تحصیل در رشته صنایع فلزی به کارگری پرداخت. او کارگر درب و پنجره‌سازی و جوشکار اسکلت فلزی ساختمان بود. اوجگیری انقلاب ضد‌ سلطنتی در سال‌57 او را به‌میدان مبارزه سیاسی کشاند. غلامحسین در اوایل سال‌57 به‌ سربازی رفت. اما در آذر‌ماه همان سال همراه با تعدادی از سربازان و درجه‌داران مترقی پادگان خود فرار کرد و به صفوف خلق پیوست. در همین دوران بود که با سازمان مجاهدین و آرمانهای ضد‌ استثماری آنان آشنا شد و از آن پس زندگی خود را وقف هواداری و تبلیغ هدفهای سازمان کرد. غلامحسین در جریان حکومت نظامی مشهد، شجاعانه به خیابان آمد و پیشاپیش مردم به‌پا‌خاسته مشهد جو ترس و اختناق را شکست. در همین جریان بود که توسط عمال حکومت نظامی شاه در حالی‌که به‌شدت مجروح شده بود، دستگیر شد و مدتی را در زندان حکومت نظامی گذراند. پیروزی قیام 22‌بهمن غلامحسین را به سازمان نزدیکتر کرد. او پس از پیروزی قیام به پادگان مشهد بازگشت و فعالیتهای سیاسی خود را در آنجا ادامه داد. و از آنجا که در میان همکاران خود فردی محبوب و شناخته شده بود، از‌ سوی آنان به عضویت شورای پادگان برگزیده شد. پس از آن که دوران سربازیش تمام شد، در قسمت جوشکاری کارخانه خانه‌سازی مشهد مشغول به‌کار گردید. همزمان در ارتباط با بخش کارگری سازمان در مشهد قرار گرفت و به‌زودی به‌خاطر مواضع اصولیش در دفاع از حقوق کارگران زحمتکش به‌ عضویت شورای کارگری و سپس به‌عنوان مسئول شورای کارگران انتخاب شد. مدتی بعد غلامحسین به‌اتفاق چند تن از کارگران هوادار دیگر، انجمن کارگران موحد را بنیان گذاشت. او در تمام این دوران یکی از فعالترین کارگران هواداری بود که در کلیه تظاهرات و میتینگهای سازمان شرکت می‌کرد، در جریان کودتای ضدفرهنگی خمینی مجروح و دستگیر شد و پس از آزادی از زندان، او را از کارخانه اخراج کردند و او مشتاقانه به‌صورت حرفه‌یی، به سازمان پیوست. پس از آغاز نبرد مسلحانه علیه رژیم، از آنجا که او فرد شناخته‌ شده‌یی بود، چند‌ بار توسط مزدوران رژیم شناسایی و دستگیر شد. اما هربار با هشیاری از چنگ پاسداران فرار کرد. عاقبت در مرداد سال‌60 بر‌ سر یک قرار، شناسایی و دستگیر شد. غلامحسین قهرمان در زندان، شدیدترین شکنجه‌ها را تحمل کرد اما نزد دژخیمان لب‌ از‌ لب نگشود. مقاومت او جلادان را چنان به‌خشم آورده بود که برایش صحنه اعدام مصنوعی ترتیب دادند. اما این ترفند رذیلانه نیز در استواری او خللی وارد نکرد. عاقبت در 27‌شهریور‌60 به‌همراه 11‌تن دیگر از همرزمان مجاهدش، به جوخه اعدام سپرده شد و به کاروان پرافتخار شهیدان مجاهد خلق پیوست.