غلط‌کردم‌گویی در وحشت از «غیظ مقدس»
روزنامه‌های حکومتی در روز ششم خرداد، به‌صورت جمعی نسبت به سرکوب مردم غیزانیه غلط‌کردم‌گویی کرده و در وحشت از خشم مردم غیر از خامنه‌ای سایر مقامات حکومتی را مورد حمله قرار داده‌اند تا اصل نظام را در ببرند. روزنامه‌های ابتکار، اعتماد، شرق و رسالت در این کر وحشت شریکند. رسالت در مقاله‌یی با عنوان «رسانه انقلابی ماله کش خرابکاریها نیست» از جمله نوشته است: «باز هم کارد را به استخوان مردم خٍطه‌ای از خوزستان رساندیم و دادشان را از درد درآوردیم. خواسته آنان، آموزش باکیفیت فرزندان، شهربازی مدرن یا قطار فوق‌سریع نبود؛ آب بود! آب خوردن! در باورم نمی‌گنجد مثل آب خوردن مردم را از حاکمیت، فاصله می‌دهیم». این روزنامه در مطلب دیگری با عنوان «غیظ مقدس، غیزانیه مظلوم» نوشته است: «سوء‌مدیریت و عطش آب، آن‌قدر بحرانی و غم‌انگیز هست که اهالی غیزانیه اهواز را وادار به اعتراض کند. آنان می‌خواهند حق خود را بستانند، آن هم در شرایطی که شغل اکثر ساکنان این منطقه، کشاورزی و دامپروری است و وقتی ریشه معیشت خانواده سست باشد، فقط یک بهانه لازم است، آنوقت مثل شعله کبریت که به انبار کاه می‌افتد همه چیز را در خود تمام می‌کند. ».
تهیدستان و بیکاران «در ابعاد ملی علیه» نظام
جدایی مردم و نفرتشان از نظام در روزنامه‌های ششم خرداد، منحصر به موضوع بی‌آبی شهرهای خوزستان نیست. اعترافات بسیار عمیق‌تر است. روزنامه حکومتی آفتاب یزد به‌صورت سربسته در مورد «دوقطبی اسفناک ثروت» در نظام آخوندی هشدار داده: «مردم شرایط اقتصادی بسیار سختی را سپری می‌کنند و نگران آینده خویش هستند» و در ادامه افزوده است: «گروهی که همه چیز دارند و در مقابل گروهی که هیچ چیزی ندارند و این دوقطبی شدن ثروت در جامعه خطرناک است». روزنامهٔ حکومتی مستقل هم با اشاره به مجلس جدید ارتجاع نوشته است: «آن ۶۰درصد غایب انتخابات مجلس یازدهم نه تنها رغبتی به این انتخابات ندارند بلکه معترض به وضع موجود هستند.
بزرگترین و عینی‌ترین این مخالفان، تهیدستان و بیکاران هستند در واقع به‌روشنی می‌توان گفت این پارلمان (بخوانید این نظام) در ابعاد ملی فاقد پایگاه مردمی است».
هیاهو برای هیچ
در اغلب روزنامه‌های حکومتی به‌خصوص روزنامه‌های باند ولی‌فقیه هم تلاش کرده‌اند با بزرگنمایی این واقعهٔ به‌قول معروف آبی زیر پوست نظام بدوانند و نظام را مقتدر و برپا نمایش دهند. اما برخی روزنامه‌های باندهای مغلوب در وحشت از پیامدهای این بازی رژیم، با لکنت زبان گشوده و نکاتی را گفته‌اند. از جمله روزنامه ستاره صبح نوشته است «آمریکایی‌ها هرگز به‌صراحت اعلام نکردند که جلوی نفت‌کش‌های ایرانی را خواهند گرفت یا آن را محاصره یا مصادره خواهند کرد... بنابراین مسأله تنش میان ایران و آمریکا در این مورد از همان ابتدا چندان جدی نبود».
