ذکر مصائب ناشی از زهرخوران وین در کمیسیون امنیت مجلس ارتجاع

چند روز پیش کمیسیون امنیت مجلس ارتجاع، عراقچی معاون وزارت ‌خارجه و از اعضای اصلی تیم مذاکره را دعوت کرد تا نمایندگان دلواپسان، دغدغه‌ها و دلواپسیهای خود را مطرح کنند و عراقچی آنها را آرام کند.

در ابتدای این جلسه، بروجردی رئیس کمیسیون امنیت و سیاست خارجی مجلس ارتجاع، با بیان مقدمه‌یی، بخشی از دلهرهٴ این کمیسیون را که تقریباً همهٴ آنها را سرکردگان سابق سپاه و مهره‌های اطلاعاتی تشکیل می‌دهند، بیان کرد:
«در برجام مصوب ما بعد از مقدمه بحث غنی‌سازی، تحقیق و توسعه، ذخایر، آب سنگین، بازفراوری و خود فردو، اقدامات اعتماد‌ساز و تحریمها را داشتیم. مجموعه اقدامات اولیه‌ای که به آن اشاره شد، اقداماتی است که جمهوری اسلامی ایران انجام می‌دهد. یعنی ما تعداد قابل توجهی از محدودیتها را در چارچوب این توافق پذیرفتیم که انجام بدهیم… اگر ما این اقدامات را انجام دادیم ولی با هر بهانه‌یی آمریکایی‌ها عمل نکردند، در روی دوم سکه چه اتفاقی خواهد افتاد؟ چون آنها تصمیمشان، تصمیم نرم افزاری است، مصوب می‌کنند و اجرا می‌کنند؛ به همین راحتی! ولی اقدامات ما سخت افزاری است. باید دستگاهها را برچینیم. باید آن محدودیتها را عملاً ایجاد کنیم. اینها را انبار بکنیم. آژانس بیاید تأیید بکند. طبیعی است که بازگشت اینها زمان فراوانی می‌گیرد» (جلسه کمیسیون امنیت مجلس ارتجاع ـ شبکهٴ خبر تلویزیون رژیم 8/5/ ) 94)

حالا ببینیم عراقچی به این دلواپسیها که به نظر معقول می‌رسد، چه جوابی می‌دهد:
«فرض بکنید که در آن روز، وقتی که ایران این کارها را انجام داد، طرفهای مقابل ما بخواهند بازی در بیاورند. مگر چه خواهد شد؟ فوقش این است که موادی که تولید کرده بودیم و حالا برگشته به‌حالت مواد اولیه، ظرف چند سال، دوباره به‌حالت اولش برخواهیم گرداند. ما فعالیتهای خودمان را، بدون هیچ محدودیتی و بدون هیچ سقفی مجدداً از سر خواهیم گرفت»...

علت بیان این حرفهای بچه گول زنک عراقچی، به نظر می‌رسد ناشی از این است که او می‌داند که کل این ماجرا، نمایشی است و قضیه با فرمان خلیفه ارتجاع و دستور او به شورای عالی امنیت نظام حل و فصل شده و مجلس دست‌نشانده هم کاری جز مهر تأیید زدن بر مصوبه شورای کذایی ندارد. ظاهراً این حرفها هم به‌خاطر آن است که مخاطبان، این توجیهات را فراگرفته و آن را تحویل نیروهای در حال ریزش بدهند. با این همه واکنش اعضای کمیسیون به این توجیهات مسخره، نکاتی دارد که قابل‌توجه است.

محمد اسماعیلی یکی از اعضای امنیت ارتجاع می‌گوید:
«آنها صرفاً به یک ابلاغ بسنده می‌کنند و ما می‌آییم همه زیرساختها را از بین می‌بریم. بعد ما می‌گوییم که اگر یک مورد و مشکلی پیش آمد، ما دوباره برمی‌گردیم. در حالی‌که حداقل چند سال طول می‌کشد که ما دوباره به‌مراحل اولیه برگردیم. این قطعاً قابل‌قبول نیست که ما کاری را با دست خودمان انجام بدهیم بدون این‌که هیچ اتفاقی از طرف مقابل بیفتد. روی کاغذ شاید مطالب یا احکامی لغو یا تعلیق بشود ولی این به‌نظر نمی‌رسد که خیلی قابل‌قبول باشد باید حداقل این موضوع متوازن می‌شد…».

در این میان، نوذر شفیعی سخنگوی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس که به نظر می‌رسد از باند رفسنجانی ـ روحانی است، توافق و برجام را تنفسی برای رژیم که بر اثر تحریمها به‌حالت خفگی افتاده بود می‌داند و ا ز آن دفاع می‌کند:
«قرار نبوده که برجام بیاید تمام نیازهای شما را برآورده کند. برجام را باید در کلیت دید، نه در جزئیات. برجام یک پنجره‌یی است برای تنفس ما به دنیای خارج، برجام یک پنجره‌ای و بهانه‌یی است برای ورود ما به یک عصر جدید. موضوع را باید این‌جوری ببینیم والا اگر بخواهید در برجام متوقف بشوید، قطعاً اجرایی شدن این برجام کار دشواری خواهد بود و مانع از آن خواهد شد که ما بتوانیم وارد مراحل جدید بشویم».

در این میان، چند تن از حاضران دغدغة واقعی همهٴ اجزای این رژیم تروریستی و ضدبشری است مطرح می‌کنند و آن این است که آیا بعد از هسته‌یی، روی مسألهٴ اعدامها، حقوق‌بشر و تروریسم دست نمی‌گذارند؟ جواب عراقچی شنیدنی است:
«این امکان وجود دارد که غربیها به بهانه تروریسم و حقوق‌بشر، بازی و پروژه جدیدی را شروع کنند. حتماً هم این کار را خواهند کرد… ما یکی از موارد اختلاف بین دو طرف را مدیریت و کنترل کردیم. این به این معنی نیست که ما با غرب یا با آمریکا دوست یا شریک یا متحد یا رفیق شدیم. اصلاً این بازیها نیست».

حالا سؤال این است که توضیحات عراقچی، دلواپسان را دل‌آرام کرد، یا به دل‌آشوبة آنها اضافه کرد. این را در روزهای آینده در مجلس ارتجاع و در روزنامه‌های رژیم می‌توانیم بهتر ببینیم.