شعله پاکروان مادر ریحانه جباری به‌مناسبت هشت مارس روز جهانی زن پیامی فرستاد و انزجار خود را از زن‌ستیزی آخوندها و مرتجعان ابراز کرد. متن این پیام از این قرار است:
به بهانه هشتم مارس. روز جهانی زن:
من یک زن هستم. زنی که فریاد خاموش زنان را از اعماق تاریخ در سینه دارد. زنانی که جنس دوم شمرده می‌شوند و در بسیاری از نقاط جهان برایشان حقی قائل نیستند. زنانی که در جنگها به غنیمت گرفته می‌شوند و حتی در قرن 21 در بازار برده فروشانی که داعشیان ساخته و پرداخته‌اند بفروش می‌رسند. زنانی که در بسیاری از نقاط جهان حق انتخاب ندارند. نه برای اجتماعشان و نه برای زندگی شخصی شان.
من زنی هستم که رنج کشیدن دختران معصوم را، وقتی در معرض تجاوز قرار می‌گیرند و صدای برحق و عدالت جویشان در دفاع از خود شنیده نمی‌شود، با گوشت و پوست خود حس کرده‌ام. چرا که فرزندم در چنین شرایطی قرار گرفت.
من یک مادر هستم. مادر دختری که بدار جفا آویخته شد.
اما، من نیز چون دخترم، و دخترم نیز چون هزاران زن دیگر، در کوران درد و رنج آبدیده شدیم. دانستیم که می‌توان زن بود و بر حق خود پافشرد. می‌توان زن بود و شرایط سخت را با صبوری تغییر داد. زن بود و بر راستی باقی ماند. حتی اگر نقد جان را از دست بدهی.
ریحانه من، اکنون به تاریخ پیوسته. اما با پایمردی و اصرار بر حق و عدالت طلبی، الگویی برای دختران بسیاری شده است.
جفاکاران شب اندیش، یک ریحانه را از آغوشم ربودند و بدار آویختند. غافل از این‌که بذر ریحان در زمین کاشته شده و هزاران ریحان سرسبز و با طراوت از آن خواهد رویید. دختران مهربان و با عطوفت و سخت‌کوشی که هر روز بیش از روز قبل نیرو می‌گیرند و در کارزار برابری طلبی، چون یک قهرمان می‌جنگند. اینان نه عروسکهای بزم های عیاشانند و نه کسانی که خود را پشت چهره‌ای دیگر پنهان می‌کنند. اینان زنانه زندگی می‌کنند. زنانه با شرایط می‌جنگند. زنانه جهان خویش را می‌سازند و مثل یک قهرمان بر سرنوشت خویش فرمان می‌رانند. اینان آینده سازان زمین هستند. زمینی که مادر همه‌ی موجودات زنده است. و زنان نشانه‌ای از مادر زمین در وجود خود دارند. روز جهانی زن بر همه دختران زمین شادباد.
به بهانه هشتم مارس. روز جهانی زن:
من یک زن هستم. زنی که فریاد خاموش زنان را از اعماق تاریخ در سینه دارد. زنانی که جنس دوم شمرده می‌شوند و در بسیاری از نقاط جهان برایشان حقی قائل نیستند. زنانی که در جنگها به غنیمت گرفته می‌شوند و حتی در قرن 21 در بازار برده فروشانی که داعشیان ساخته و پرداخته‌اند بفروش می‌رسند. زنانی که در بسیاری از نقاط جهان حق انتخاب ندارند. نه برای اجتماعشان و نه برای زندگی شخصی شان.
من زنی هستم که رنج کشیدن دختران معصوم را، وقتی در معرض تجاوز قرار می‌گیرند و صدای برحق و عدالت جویشان در دفاع از خود شنیده نمی‌شود، با گوشت و پوست خود حس کرده‌ام. چرا که فرزندم در چنین شرایطی قرار گرفت.
من یک مادر هستم. مادر دختری که بدار جفا آویخته شد.
اما، من نیز چون دخترم، و دخترم نیز چون هزاران زن دیگر، در کوران درد و رنج آبدیده شدیم. دانستیم که می‌توان زن بود و بر حق خود پافشرد. می‌توان زن بود و شرایط سخت را با صبوری تغییر داد. زن بود و بر راستی باقی ماند. حتی اگر نقد جان را از دست بدهی.
ریحانه من، اکنون به تاریخ پیوسته. اما با پایمردی و اصرار بر حق و عدالت طلبی، الگویی برای دختران بسیاری شده است.
جفاکاران شب اندیش، یک ریحانه را از آغوشم ربودند و بدار آویختند. غافل از این‌که بذر ریحان در زمین کاشته شده و هزاران ریحان سرسبز و با طراوت از آن خواهد رویید. دختران مهربان و با عطوفت و سخت‌کوشی که هر روز بیش از روز قبل نیرو می‌گیرند و در کارزار برابری طلبی، چون یک قهرمان می‌جنگند. اینان نه عروسکهای بزم های عیاشانند و نه کسانی که خود را پشت چهره‌ای دیگر پنهان می‌کنند. اینان زنانه زندگی می‌کنند. زنانه با شرایط می‌جنگند. زنانه جهان خویش را می‌سازند و مثل یک قهرمان بر سرنوشت خویش فرمان می‌رانند. اینان آینده سازان زمین هستند. زمینی که مادر همه‌ی موجودات زنده است. و زنان نشانه‌ای از مادر زمین در وجود خود دارند. روز جهانی زن بر همه دختران زمین شادباد.
