سهشنبه ۱۰بهمن مردم شهرهای کردستان در اعتراض به اعدام جوانان کرد، بازارها و مغازههای خود را تعطیل کردند و دست بهاعتصاب زدند.
اعتصاب در مهاباد، سنندج، سقز، بوکان، کامیاران، بانه، روانسر، دهگلان، دیواندره، قروه، مریوان و محله فرهنگیان کرمانشاه برگزار شد. این در حالی است که رژیم هنوز از تحویل دادن پیکر جوانان اعدام شده به خانوادههای آنها خودداری کرده است. با این حال مردم در مهاباد، بوکان، کامیاران و دهگلان برای تسلیت به خانههای جوانان اعدام شده رفتند.
در سمیرم نیز بازاریان و کسبه در اعتراض به صدور حکم جدید اعدام برای مهران و فاضل بهرامیان و احکام سنگین برای سایر زندانیان که در جریان قیام سال گذشته دستگیر شده بودند دست به اعتصاب زدند.
از دیروز زندانیان سیاسی در قزلحصار در اعتراض به اعدامها اعلام اعتصاب در سهشنبه هر هفته کردند.
۱۰زندانی سیاسی که از گوهردشت به قزلحصار تبعید شدهاند روز دوشنبه در اطلاعیهیی اعلام کردند:
از زمان تبعیدمان تاکنون شاهد گسترش موج اعدام زندانیان (سیاسی و غیره سیاسی) بودهایم و به هر نحو ممکن، نسبت به این جنایت واکنش و در حد امکان اطلاعرسانی کردهایم به همین خاطر نیروهای امنیتی روز یکشنبه ۸بهمن برای خاموش کردن این صدای اعتراض و ممانعت از افشای موج اعدامها، به بند زندانیان سیاسی یورش برده ضمن ضرب و شتم و تهدید و توهین اقدام به تخریب و ضبط وسایل کردند.
این همه وحشیگری برای ممانعت از افشاگری علیه اعدامها و قتل حکومتی است بهویژه در آستانه اعدام چهار هموطن کُرد و سایر زندانیان در انتظار اجرای حکم.
همزمان شاهد اعلام اعتصاب غذا از سوی جمعی از زندانیان زیر حکم اعدام زندان قزلحصار بودیم. آنها اعلام نمودند که برای جلب توجه افکار عمومی برای توقف اعدامها هر سهشنبه را اعتصاب غذا خواهند نمود.
ما زندانیان سیاسی زندان قزلحصار در پاسخ به استمرار و ندای تظلمخواهی این زندانیان و در اعتراض به اجرای قریبالوقوع حکم اعدام ۴هموطن کُرد و سایر احکام اعدام، به کمپین توقف ماشین اعدام میپیوندیم و برای توقف سهشنبههای سیاه، هم سو با سایر زندانیان تا توقف این ماشین کشتار هر سهشنبه دست به اعتصاب غذا خواهیم زد.
متعاقباً از ظهر سهشنبه بند زنان زندانی سیاسی در اوین، در اعتراض به اعدام ها، اعتصاب کردهاند. آنان هفته گذشته نیز در اعتراض به اعدام محمد قبادلو و فرهاد سلیمی یک روز در اعتصاب بودند.
مریم رجوی:
خواست مردم ایران توقف اعدام و شکنجه و آزادی همه زندانیان سیاسی و دستگیر شدگان قیام است.
از سال ۱۳۶۰ تاکنون مردم ایران به چشم دیدهاند که رژیم اعدام و قتلعام هرگز از اعدام و شکنجه و سنگینترین احکام زندان، دست برنمیدارد. اما خلق ستمدیده با سرنگون کردن این رژیم به هر قیمت زندانیانش را مانند زمان شاه آزاد خواهد کرد.