ژنو
اجلاس حمایت از قیام مردم ایران
و محکومیت سرکوب و نقض حقوق بشر
همزمان با اجلاس شورای حقوقبشر ملل متحد
۲۳ اسفند ۱۴۰۱
سخنرانان سرکوب قیام توسط رژیم آخوندی را جنایت علیه بشریت دانستند
و خواستار پایان دادن به مصونیت از مجازات
و محاکمه سران رژیم در دادگاههای بینالمللی شدند
پروفسور آلفرد زایاس
آنچه برای مردم ایران مهم است داشتن یک حکومت دموکراتیک است
طرح ۱۰ مادهای خانم مریم رجوی
امکان انتقال حاکمیت به مردم ایران را میدهد
جامعه بینالمللی میتواند از چنین ابتکاری حمایت کند
روز سهشنبه ۲۳اسفند همزمان با ۵۲ امین اجلاس شورای حقوقبشر سازمان ملل در ژنو، اجلاسی در رابطه با نقض حقوقبشر در قیام و مقاومت ایران در محل ملل متحد در ژنو برگزار شد.
در این اجلاس پروفسور اریک داوید، استاد حقوق بینالملل در دانشگاه آزاد بروکسل و رئیس مرکز بینالمللی درویت بلژیک، پرفسور کریستین پرگو استاد دانشگاه ژنو، پرفسور آلفرد زایاس کارشناس پیشین سازمان ملل متحد، دکتر آنتیو استانگو رئیس فدراسیون حقوقبشر در ایتالیا، پرفسور کانی دی لا وگا مدیر آکادمیک برنامههای بینالمللی دانشکده حقوق دانشگاه سان فرانسیسکو، فریده کریمی عضو کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت و آیسان جدیری از جوامع ایرانیان جزو سخنرانان این اجلاس بودند
پروفسور اریک داوید:
همه ما از قساوت رژیم آخوندها اطلاع داریم. البته میتوان به اعدامهای گسترده مخالفان سیاسی، ۳۰.۰۰۰ نفر از هواداران و اعضای مجاهدین خلق ایران در سال۱۳۶۷ فکر کرد.
اعدامهای فجیع با خفه کردن قربانیان با بازوی جرثقیل، سنگسارها مانند آغاز دوران قرون وسطی، تمرین سیستماتیک شکنجه و شلاق زدن.
هموطن من اولیویه واندکاستیل که به اتهام واهی جاسوسی دستگیر شده است بهتازگی به ۴۰سال زندان و ۷۴ضربه شلاق محکوم شده است. سرکوب وحشیانه تظاهرات ضدحکومتی در سال۲۰۲۲ و همچنین ۲۰۱۷ و ۲۰۱۹ که با توجه به ماهیت عظیم این نقضها، جنایت علیه بشریت محسوب میشوند.
ما باید به این معافیت از مجازات، که یک رسوایی است، از طریق تعقیب کیفری توسط کشورهایی که «صلاحیت جهانی» بهخاطر اعمال شکنجه یا اعدامهای غیرقانونی دارند، پایان دهیم.
پروفسور اریک داوید افزود: مأموریت کمیسیون بینالمللی حقیقت یاب، یک مأموریت محدود برای ارتکاب نقض حقوقبشر علیه زنان و کودکان است. اما همچنین برای ایجاد پیوندی است از تداوم بین این تخلفات و تخلفات گسترده توسط مقامات از دهه۱۹۸۰ است و از الزامات مبارزه با مصونیت از مجازات.
اگر چه موضوعیت وجودی این کمیسیون حقیقتیاب، تحقیق بر سر سرکوب خشونتبار تظاهراتهای مخالفان حکومت در سال۱۴۰۱ است، اما این نوع سرکوب در سالهای ۱۳۹۶ و ۱۳۹۸ هم تکرار شده. واضح است که این اعمال شامل جنایت علیه بشریت میشود.
یک نمونه خوب آن پرونده حمید نوری است، شکنجهگری که سال پیش مشخصاً به جرم شرکت در این اعمال وحشتناک از جمله در کشتارهای سال۱۳۶۷ در سوئد محکوم شد.
پرفسور اریک داوید پس از توضیح گوشههای دیگری از جنایات رژیم آخوندی گفت:
محاکمه سران رژیم ایران میتواند با ارجاع پرونده توسط شورای امنیت به دادگاه جزایی بینالمللی صورت بگیرد.
پروفسور کریستین پرگو استاد دانشگاه ژنو
ما امروز رد مقر حقوقبشر هستیم، وحشیگری رژیم ایران را باید از هر طریق ممکن افشا کرد. باید در برابر مصیبتی که دامن مردم ایران را گرفته واکنش نشان داد. برای زنان و مردان ایرانی آینده با وجود حکومتی که دستش به خون آغشته است قابل تصور نیست، خون زنان و مردانی که از سال۱۳۵۷ شکنجه شدند، بدار آویخته شدند، و امروز برای یک ایران دموکراتیک و برابری مبارزه میکنند. بیاد بیاوریم کشتار ۳۰هزار زندانی سیاسی در سال۱۳۶۷ که اغلبشان از مجاهدین خلق بودند؛ کشتاری که ابراهیم رئیسی از آمران آن بود.
بیاد بیاوریم قتل کاظم رجوی را در نزدیکی همینجا در تاریخ ۴اردیبهشت سال۱۳۶۹، دوستی که زندگیاش را وقف ایران کرد. و اما در این روزها به کرات میشنویم که تظاهراتکنندگان ایرانی فریاد میزنند «نه تاج، نه عمامه». لازم میدانیم یادی بکنیم از دوران شاه. بیاد بیاورید زندانهای مملو از مخالفینی که محکوم به اعدام بودند مثل مسعود رجوی که با تلاشهای دکتر کاظم و به یمن دخالت وکیلی از لیگ حقوقبشر سوئیس نجات یافت. کاظم رجوی این وکیل را قانع کرده بود که برای ملاقات وی به ایران برود.
پروفسور کریستین پرگو افزود: باید بیاد بیاورید ساواک را، پلیسی که مخالفان سلطنت را در داخل و خارج کشور تعقیب میکرد. و بهخوبی بیاد میآورم که در سال۱۳۵۵ دانشجویان ایرانی کنسولگری ایران در ژنو را که یک نقطه کلیدی برای ساواک بود اشغال کردند تا پروندههای مخالفان را از آن بیرون ببرند. بیاد بیاوریم که چه تظاهراتهایی در اروپا صورت میگرفت هر جا که شاه به آن سفر میکرد؛ تظاهراتهای چشمگیری علیه شاه و همه جنایتهایی که مرتکب میشد. بگذارید باز هم نمونهیی از همین ژنو بگویم: در ۲۳ و ۲۴خرداد سال۱۳۵۱ این شهر شاهد شورشی کم نظیر بود. چرا؟ چون شاه توسط سازمان بینالمللی کار دعوت شده بود و جمعیت بسیار بسیار کثیری نمیتوانستند حضور وی را در این شهر برتابند.
بعد از روی کارآمدن خمینی، تراژدی کماکان برای زنان و مردان ایران ادامه دارد. امروز ایرانیان مسیر دیگری را انتخاب کردهاند؛ مسیری که به دموکراسی ختم خواهد شد.
پرفسور آلفرد دی زایاس
پرفسور آلفرد دی زایاس کارشناس مستقل پیشین شورای حقوقبشر سازمان ملل متحد، در سخنان خود در این جلسه گفت:
اجازه دهید به قربانیان شکنجه و جنایات علیه بشریت در جریان قتلعام ۱۳۶۷و از آن زمان به بعد ادای احترام کنم. در سال۲۰۱۹ از موزه اشرف۳ بازدید کردم، چیزهای زیادی یاد گرفتم و مستندات مکفی در آنجا را تحسین میکنم. امیدوارم هیأت حقیقتیاب بتواند به آنجا برود و از موزه آنجا دیدار خواهد کرد زیرا خیلی چیزها برای فراگیری در آنجا وجود دارد.
ما همواره بحث مصونیت و جرایم ارتکابی را در طول سالها داشتهایم. آنچه برای مردم ایران مهم است داشتن یک حکومت دموکراتیک است. طرح ۱۰ مادهای مریم رجوی عملی است و اجازه انتقال حاکمیت به مردم ایران را میدهد. جامعه بینالمللی میتواند از چنین ابتکاری حمایت کند.
مهمتر از همه برای مردم ایران این است که یک رژیم دموکراتیک جدید برپا شود. در این راستا برنامه ۱۰ مادهای مریم رجوی یک برنامه عملی است. منظورم این است که یک برنامه عمل برای دوران انتقال وجود دارد. و جامعه بینالمللی باید به ابتکاراتی که به تغییر رژیم میانجامد کمک کند. این کار را باید هر چه زودتر انجام دهد. بار دیگر از این فرصت استفاده میکنم برای ابراز همبستگی خود با خانم رجوی.
دکتر آنتونیو استانگو
دکتر آنتونیو استانگو رئیس فدراسیون حقوق بشر ایتالیا گفت: همه از این واقعیت آگاه هستند که در ایران، حداقل از ماه شهریور، رویداد بسیار مهمی در حال وقوع است. بسیاری از مردم از انقلاب در ایران صحبت میکنند. نه فقط تظاهرات و نه فقط شورش. رویدادی که در تمام استانهای ایران در حال وقوع است. دلایل این قیام نه تنها مسأله اقتصادی بلکه مسأله اقلیتها و زنان است. همه ما بار دیگر شاهد گسترش سرکوب، سرکوب خونین توسط رژیم آخوندها بودهایم. یادم میآید شخصاً بیش از ۳۰سال است که اوضاع ایران را دنبال میکنم.
در آبان ۱۳۶۸ حدود ۱۵۰۰نفر توسط نیروهای سرکوبگر فقط با تیراندازی به جمعیتی که در چندین شهر ایران تظاهرات داشتند، کشته شدند. و این با دستگیریهای گسترده همراه بود. موضوع دهها هزار دستگیری، زندان و شکنجه سیستماتیک افرادی است که در ایران زندانی شدهاند. مردم ایران خواهان تغییر رژیم هستند، بحث گام های کوچک یا رفرم نیست، مردم خواهان تغییر رژیم در تمامیت آن هستند. مردم ایران به همه جهانیان نشان دادند که میتوانند همه چیز خود را از جمله جانشان را فدا کنند، زیرا رسیدن به آزادی، دموکراسی و احترام کامل به حقوقبشر برای مردم ایران مهم است.
پروفسور کانی دی لا وگا مدیر آکادمیک برنامههای بینالمللی دانشکده حقوق دانشگاه سن فرانسیسکو
پروفسور کانی دی لا وگا مدیر آکادمیک برنامههای بینالمللی دانشکده حقوق دانشگاه سن فرانسیسکو گفت پس از تشریح کنوانسیونهای مختلف در مورد حقوق کودکان و زنان بر ضرورت مقابله با نقض حقوقبشر آنان تأکید کرد.
خانم فریده کریمی عضو کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت
با وجود سرکوب شدید قیام در ایران ادامه دارد. شش ماه است که زنان و جوانان برای آزادی و حقوق خود به خیابانها آمدهاند. در مقابل، رژیمی وجود دارد که زنان و کودکان را میکشد.
رژیمی که از ماشین سرکوبش برای کشتن مردم و از ماشین تبلیغاتیاش برای کشتن امید و شیطانسازی علیه مخالفان استفاده میکند. این بسیار مثبت است که سازمان ملل در نهایت مأموریتی را برای بررسی جنایات این رژیم در جریان قیام تشکیل داده است. باید بر سازمان ملل متحد فشار میآورد تا مکانیسم های خود را سرعت بخشد.
به همین دلیل است که از همه شما دعوت میکنم در کنار مردم ایران که مصمم به رهایی خود و برقراری دموکراسی هستند بایستید.
آیسان جدیری از جوامع ایرانیان:
آیسان جدیری از جوامع ایرانیان گفت: مردم ایران طی ۱۲۰سال گذشته بسیار رنج دیدند. ۱۲۰سال دیکتاتوری و نقض حقوق بشر. ستمی که بعد از سرنگونی شاه با یک دیکتاتوری جدید توسط آخوندها جایگزین شد.
در دیکتاتوری مذهبی زنان بیش از گذشته سرکوب شدهاند. آخوندها و پاسدارانشان از روشهای خشونتبار بیشتری برای سرکوب مردم استفاده میکنند. در قیام اخیر آنها روی جمعیت شلیک کردند و کودکانی حتی ۸ساله را از پا در اوردند. آنها همچنین با گلولههای ساچمهای چشمان تظاهر کنندگان را هدف قرار دادند و بیش از ۶۰۰نفر به این وسیله زخمی شدند. از آذرماه آخوندها شروع به استفاده از گاز سمی در مدارس برای به وحشت انداختن دختران و والدینشان کردند تا بدین وسیله قیام را خاموش کنند. این یک جنگ آشکار علیه زنان و دختران است. جنگی علیه تمام مردم ایران. یک جنگ علیه بشریت. مبارزه مردان و زنان قهرمان کشور من در مسیر پیروزی در حرکت است من سازمان ملل را به اعزام فوری یک هیأت حقیقتیاب به ایران فرا میخوانم.