قیام ایران برای یک جمهوری دمکراتیک، وظایف اخلاقی و سیاسی اروپا، کنفرانس در سنای ایتالیا با حضور سناتورها و شخصیتهای ایتالیایی

قیام ایران برای یک جمهوری دمکراتیک

وظایف اخلاقی و سیاسی اروپا

کنفرانس در سنای ایتالیا با حضور سناتورها و شخصیتهای ایتالیایی

صبح روز چهارشنبه ۱۶آذر، کنفرانسی با عنوان «قیام ایران برای یک جمهوری دمکراتیک، وظایف اخلاقی و سیاسی اروپا» به ابتکار کمیته پارلمانی ایتالیایی برای ایرانی دمکراتیک در محل مجلس سنای ایتالیا با شرکت اعضای مجلسین سنا و نمایندگان این کشور برگزار شد. منتخبان مردم ایتالیا طی این کنفرانس به‌صورت آنلاین با خانم مریم رجوی، رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت ایران در پاریس در ارتباط قرار گرفتند. آنها در سخنان خود به بررسی اقداماتی پرداختند که قانونگذاران ایتالیایی می‌توانند از طریق آن از قیام مردم ایران برای آزادی و دموکراسی حمایت کرده و همبستگی خود را نشان دهند.

سناتور مارکو اسکوریا - دبیر کمیسیون امور اتحادیه اروپا در سنا

می‌خواهم از همه حاضران، از همه همکاران در مجلس سنا و مجلس نمایندگان که اینجا هستند تشکر می‌کنم. تقریباً سه ماه است که قیام‌های مردمی مهمی در ایران علیه رژیمی که در حال حاضر قدرت را در دست دارد، رخ داده است.

امروزه تقریباً ۳۰۰شهر (ایران) شاهد اعتراضات قیام‌کنندگان است. تقریباً همه استانهای ایران درگیر این اعتراضات هستند.

و ما اینجا هستیم زیرا معتقدیم این وظیفه نهادهای ملی ماست، در این مورد به پارلمان ایتالیا، سنا، نقشی که ما به عنوان سناتورها و نمایندگان داریم برای نشان دادن حمایت از همه کسانی که امروز تظاهرات می کنند و دست به اعتراض بر علیه رژیم می‌زنند. به‌ویژه که تا به امروز تقریباً ۷۰۰قربانی در این اعتراضات جان خود را از دست داده اند که بسیاری از آنها نو جوان بودند. حدود ۶۰ تن سن‌شان زیر ۱۸سال بود. بیش از ۳۰هزار معترض که در شرایطی که ما نمی دانیم دستگیر و بازداشت شده اند. آنچه ما می خواهیم این است که در ایران پیشرفت ،آزادی و دموکراسی رخ دهد. ما نمی خواهیم که ایران یک کشور غربی شود، ما نمی خواهیم که دخالت خارجی وجود داشته باشد، بلکه مردم ایران این امکان را دارند که خودشان تعیین سرنوشت خود را به‌دست گیرند. به آزادی و حقوق خود دست یابند و این امکان را داشته باشند که آنچه را که ارائه شده است و ما امروز در اینجا به عنوان طرح ده ماده ای برای یک ایران آزاد و دمکراتیک ارائه می کنیم، را محقق کنند. این ده ماده است که گواه بر حقانیت نبردی است که در ماه‌های اخیر در ایران انجام شده است و می‌خواهم به اختصار آن‌ها را بگویم، چرا که اینها مبانی خواسته‌های امروز ما می‌باشند، هم‌چنین در چشم‌اندازی که می‌خواهیم به ایران آینده بدهیم.

پلتفرمی که ارائه می شود و در اولین ماده به ما می گوید که نظرسنجی ها تنها معیار مشروعیت است. در نتیجه ما خواهان یک جمهوری مبتنی بر حق رای همگانی هستیم. ماده دوم بر تمایل به یک نظام کثرت گرا با آزادی تجمع و احزاب تأکید می کند. ما به تمام آزادی های فردی احترام خواهیم گذاشت. ما بر آزادی کامل بیان و رسانه های عمومی و دسترسی نامحدود به اینترنت برای همه تأکید می کنیم. سه ما از لغو مجازات اعدام حمایت می کنیم و به آن متعهد هستیم. چهار ما متعهد به دستیابی به جدایی کلیسا و دولت هستیم. هر گونه تبعیض علیه پیروان هر دین یا مذهب ممنوع خواهد بود. پنج ما به برابری کامل بین دو جنس در زمینه های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی اعتقاد داریم. ما هم‌چنین متعهد به تضمین مشارکت برابر زنان در رهبری سیاسی هستیم. هر گونه تبعیض علیه زنان لغو خواهد شد. آنها به‌طور کامل از حق انتخاب آزادانه لباس خود برخوردار خواهند شد. آنها در ازدواج، طلاق، تحصیل و اشتغال آزاد خواهند بود.

شش ما به حاکمیت قانون و عدالت اعتقاد داریم. ما خواهان ایجاد یک نظام حقوقی مدرن، مبتنی بر اصول اصل برائت، حق دفاع و حمایت قانونی مؤثر از حق محاکمه در دادگاه عمومی هستیم. ما استقلال کامل قضات را می خواهیم. قوانین شریعت آخوندها لغو می شود. هفت ما به اعلامیه جهانی حقوق بشر، میثاق ها و کنوانسیون های بین المللی مانند میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی، کنوانسیون علیه شکنجه و کنوانسیون رفع همه اشکال تبعیض علیه زنان احترام می گذاریم. هشت: ما مالکیت خصوصی، سرمایه گذاری خصوصی و اقتصاد بازار را به رسمیت می شناسیم. همه مردم ایران باید از فرصت های برابر برای اشتغال و ابتکار کارآفرینی برخوردار باشند. نهم سیاست خارجی ما مبتنی بر همزیستی مسالمت آمیز، صلح و همکاری منطقه ای و نیز احترام به منشور ملل متحد خواهد بود. دهم ما یک ایران عاری از سلاح هسته ای و عاری از سلاح های کشتار جمعی می خواهیم. این پلتفرمی است که ما امروز روی آن فکر می کنیم. این آرزو و رویای ایرانی متفاوت، آزاد، دمکراتیک و مستقل است که خواست شهروندان ایرانی است.

اجازه دهید به این سخنرانی مقدماتی کوتاه با قدردانی مجدد از نقش زنان آغازگر این قیام به پایان برسانم. زنان یکی از اساسی ترین تبعیض‌ها را در ایران متحمل می‌شوند و قربانیان اصلی هستند و علاوه بر آن، قربانیان اصلی آنچه در حال وقوع است، می باشند. . ما می دانیم که وقتی زنان شروع می‌کنند و دست به اقدام می‌زنند همیشه چیزهای مهمی اتفاق می افتد و تصادفی نیست که این سیستم که برای دهه ها تحت یک قدرت ظالم تأسیس شده است، اساساً با ابتکاری که توسط زنان آغاز شده است، تضعیف شده و می شود. و در مورد زنان، اجازه بدهید معرفی کنم یک زن خاص، یک زن ویژه، مریم رجوی که افتخار و امتیاز ملاقات با او را در بروکسل زمانی که نماینده پارلمان اروپا بودم، داشتم. زمانی که ما در آنجا در نهادهای اروپایی برای آزادی و دموکراسی در ایران شروع به همکاری کردیم. او یک زن خاص است زیرا هرگز از مبارزه به نفع کشورش دست برنداشته است، به‌رغم این‌که از کشورش دور است. زیرا واضح است که مجبور به ترک آن شده است. او در دهه ۱۹۷۰ مبارزه با شاه را آغاز کرد.

از سال ۱۹۹۳، مجلس ایران در تبعید، او را به عنوان رئیس جمهور آینده جمهوری انتخاب کرد. او نماینده یک چالش بزرگ سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و ایدئولوژیک برای ملاهای در قدرت است.

سناتور جولیو ترتزی- رئیس کمیسیون امور اتحادیه اروپا در سنا ـ وزیر خارجه پیشین:

از سناتور اسکوریا و حاضران تشکر می‌کنم. من دوست شما، دوست بسیاری از همکاران و شخصیت‌های حاضر در این‌جا و دوست شورای ملی مقاومت ایران و دوست رئیس‌جمهور منتخب شورا یعنی خانم مریم رجوی هستم. کسی که با صراحت و وضوح و اشتیاق شایسته‌یی مبانی حقوق‌بشر، آزادی‌های بنیادین، کرامت زنان و کرامت تمام مردم ایران را به ما یادآور شد و فراخوانی از توصیه‌ها و رهنمودهای کاملاً دقیق خطاب به ما اروپایی‌ها و اتحادیه اروپا در تمامیتش داد تا کمک کنیم نیل به آزادی و کرامت انسانی، که شورای ملی مقاومت ایران به رهبری خانم رجوی پیگیر آنها هستند، به‌سرعت محقق شود.

این محتوای همان احساس دوستی است که امروز در این سالن مورد تأیید و تأکید مجدد قرار می‌گیرد. همان حس دوستی که خانم مریم رجوی نیز به‌خوبی آنرا در قبال کشور ما ایتالیا بیان نمودند.

به همین دلیل است که من به‌طور ویژه بسیار خوشوقتم که در این کنفرانس شرکت می‌کنم و مفتخرم که سلام های رئیس مجلس سنای جمهوری ایتالیا، سناتور اینیاتزیو لاروسا را به همه شما شرکت‌کنندگان رسانده و به شما خوش‌آمد بگویم.

همان‌طور که گفتم ما اهدف آزادی و دموکراسی خودمان را با مریم رجوی و با تمام مردم ایران، به‌خصوص با اقشار وسیعی از مردم که در کف خیابان‌ها یا در پهنه رسانه‌ها یا طی اقدامات شخصی، که گاها به قیمت جان‌شان هم تمام می‌شود، و همان‌طور که خانم رجوی گفتند قربانیان زیادی هم به‌جا گذاشته است، به اشتراک می‌گذاریم. ما بدون اما و اگر از این پدیده تکاملی که مربوط به بخش بزرگی از جامعه بین‌المللی است حمایت می‌کنیم. از جنبش‌هایی در ایران و سایر مناطق جهان که حامی حقوق‌بشر و کرامت انسانی هستند حمایت می‌کنیم.

طرح ده ماده‌ای خانم مریم رجوی اخیراً از طرف یک فراخوان بسیار مهم از سوی ۵۶تن از برندگان جایزه نوبل مورد حمایت قرار گرفت. امری که تأیید می‌کند که تا چه اندازه دنیای سیاست و علم و اطلاعات (البته نه همگی بلکه نخبه‌های آن مانند این ۵۶ برنده جایزه نوبل) در بالاترین سطح، تحولات دردناک و وحشتناک در ایران را که ۴۳سال است تحت یک دیکتاتوری ادامه دارد دنبال می‌کنند. اما مهم این است که آنها یک ایده بسیار روشن در ذهن خود دارند و آن این‌که امکان برپایی یک حاکمیت قانون، که واقعاً شایسته این لقب باشد، وجود دارد. آن هم در کشوری با این اهمیت برای همگی ما که به‌طور عمیق با ایتالیا نیز حس همبستگی دارد.

۸۰ روز از قیام می‌گذرد. به نظر می‌رسد که رژیم کنترل اوضاع را از دست داده است. اما هرگز نباید ظرفیت واکنش خشونت‌بار و سرکوبگرانه رژیم را دست کم گرفت. همان‌طور که خانم رجوی و همکارم استوریا به تعداد قربانیان و تمام کسانی که مورد آزار و اذیت اعمال سرکوبگرانه قرار گرفته‌اند اشاره کردند که بی‌شک به آن افزوده نیز خواهد شد.

باید یادآوری کنیم که رژیم مسئول و مبتکر جنایات بی‌پایانی است. یکی از آنها علیه مسئولان و اعضاء و وابستگان جنبش بزرگ سیاسی یعنی مجاهدین و جنبش‌های وابسته آن به‌وقوع پیوست که در سال۱۹۸۸ به قیمت جان ۳۰.۰۰۰زندانی سیاسی تمام شد که باعث و بانی آن فتوای آیت‌الله خمینی بود که باعث صدور حکم مرگ آنها شد.

. باید شکست توافق اتمی که از سال۲۰۱۵ شروع شد و با نقض‌های مستمر از سوی رژیم مواجه بوده است را در نظر گرفت. پروژه‌ای که طی بیست سال رژیم مخفیانه و زیرزمینی آنرا پیش برد و هدفش این بوده و هست که به سلاح هسته‌یی دست پیدا کند. لذا باید شکست در این پروژه را نیز مد نظر قرارداد. باید اینرا نیز مد نظر داشت که رژیم ایران کاری نکرده است الا این‌که به بی‌ثباتی نظامی از طریق پاسداران و حزب‌الله و حماس در سراسر خاورمیانه دامن زده است و یک شبکه تروریستی در اروپا را نیز فعال کرده است. خانم رجوی گفتند که یک شبکه تروریستی در اروپا از طرف برخی سفارتخانه‌های رژیم حمایت می‌شود. چهار سال پیش قصد داشتند طی یک عمل تروریستی که می‌توانست هزاران قربانی داشته باشد توسط یک دیپلمات به‌نام اسدی به اجرا در بیاورند. عملی نفرت‌انگیز و غیرقابل قبول. در این چارچوب، اتحادیه اروپا و بسیاری از کشورهای عضو برای مدتی طولانی تلاش کردند تظاهر کنند که اتفاقی نیافتاده است. ببینیم چطور:

اول با صدور یک بیانیه مشترک در ۱۶آوریل ۲۰۱۶ که از طریق آن پهنه‌های زیادی از همکاری و حمایت بین اتحادیه اروپا و رژیم ایجاد می‌شد یا با سازمان تجارت جهانی که در گردش پول که کمترین شفافیتی در بین نبود، کمترین احترامی به رعایت قوانین در بین نیست و کمترین خواستی هم برای آن وجود ندارد. همین داستان در پهنه روابط تجاری و مالی نیز مشاهده می‌شود. اتحادیه اروپا با تصاحب ۱۲٪ از کل تبادلات جهانی تجاری به دومین طرف تجاری رژیم بودن ادامه داد. ۴.۵ میلیارد دلار سود می‌برد که توسط سپاه پاسداران کنترل می‌شود. و خیلی چیزهای دیگر. تا این‌که بالاخره شورای اروپا تصمیم گرفت که تحریم‌هایی را به‌خاطر نقض وخیم حقوق‌بشر علیه تعدادی از اشخاص یا مقامات رژیم ایران اعمال کند.

اما باید تا ته رفت و من فکر می‌کنم که یک تصویر مشترکی از جامعه جهانی دیده می‌شود. یعنی اتحادیه اروپا و دولتهای عضو باید دست به اقدامات جدی و قاطع بزنند. یک سیاست قاطع در پهنه امور خارجه به‌خاطر امنیت کل اروپا. با اقداماتی مشخص و دقیق مانند نام‌گذاری تروریستی سپاه پاسداران و سایر سازمانهای اطلاعاتی که باعث ایجاد تسهیلات در تروریسم بین‌المللی می‌شوند. بنابراین باید دست به اقدامات خیلی جدی که خانم مریم رجوی به آنها اشاره کردند بزنند که من نیز با همگی آنها موافقم.

الیزابتا گاردینی- نماینده مجلس

تشکر می‌کنم مارکو باید بگویم که خیلی مشکل است که انسان بتواند بعد از دیدن تصاویری که الآن مشاهده کردیم چیزی اضافه کند. چرا؟ قبل از هر چیز به‌عنوان یک مادر و به‌عنوان یک زن باید بگویم دیدن این تصاویر خیلی مشکل است دیدن این جوانانی که طبق آخرین آمار تا ۶۵۰نفر اعلام شده که کشته شده‌اند و احتمالاً این آمار تابه‌حال بالاتر هم رفته.

بله نمی‌توان نادیده گرفت و بی‌تفاوت ماند. هم‌چنانکه نخست وزیرمان هم خانم جورجیا ملونی تأکید کرده‌اند نسبت به آنچه در ایران دارد اتفاق می‌افتد نمی‌توانیم ببینیم و بی‌تفاوت باشیم. ما امروز برای همین اینجا هستیم برای این‌که می‌خواهیم پارلمانترها و ارگانهای دولتی‌مان را نسبت به این مسأله حساس‌تر و فعالتر بکنیم. تو سالهایی را به یاد آوردی که با هم در پارلمان اروپا بودیم. و این‌که برای اولین بار با مقامات مقاومت ایران ملاقات داشتیم و شاید بهتر است بگویم که تا آنجا که یادم میاید اولین ملاقات ما با مقامات مقاومت ایران در رم بود که آنرا می‌توانیم یک ملاقات رسمی بین دو دولت بنامیم. باید اینرا اضافه کنم مسأله‌ای که قبل از هر چیز توجه مرا برانگیخت نه تنها چهره و ماهیت مقاومت ایران بلکه چهره رهبر این مقاومت یعنی یک زن بود. زنی به نام مریم.

سالهاست زنان ایران این مقاومت را دارند پیش می‌برند به‌خصوص این زنان جوان که در این مرحله جرأت می‌کنند وارد خیابان‌ها و میادین می‌شوند و هم‌چنین شاهد حضور جوانانی هستیم که تقاضایی جز این‌که می‌خواهند آزاد باشند ندارند. جان خود را فدای آزادی می‌کنند برای آزادی نه تنها خودشان بلکه آزادی همگی ما و ما نمی‌توانیم در مقابل این تقاضای کمک بی‌تفاوت بمانیم. باید بگویم که با این حرکاتشان به ما خیلی روحیه و قوت قلب دادند.

فکر کنم که لازم باشد که ما هم توسط نمایندگان پارلمان و سناتورها در پارلمان و سنا برای کمک به مقاومت ایران رابطه تنگاتنگ‌تری با نمایندگان این مقاومت ایران برقرار کنیم به اشکال بسیار مکفی‌تر و کامل تر. برای کمک بیشتر به مردم. مردمی که هیچگاه خواهان جنگ نیستند و هیچ رژیمی را نمی‌پسندند و هیچ دیکتاتوری ای را نمی‌خواهند ما همیشه به‌طور معمول ناظر این هستیم که جامعه بین‌المللی در رابطه با این خواسته‌های برحق مردم بسیار کند عمل می‌کند و من امیدوارم که این بار بتوانیم کارآمدتر و کیفی‌تر عمل کنیم و بیشتر در صحنه عمل حضور داشته باشیم چونکه اولین و حاضرترین افراد در صحنه همین مردم هستند. همین زنها همین مردان. ما می‌باید ابزاری در اختیار آنان بگذاریم که آنها بتوانند این دیکتاتوری را شکست بدهند. مجدداً باید بگویم که این تصاویری را که امروز دیدم نه تنها برای امروز بلکه برای همیشه در قلب و ضمیرم حفظ خواهم کرد. برای آن که کمکی باشد که مرا در وظیفه و مسئولیتی که در مقابل آنها دارم انجام وظیفه کنم. من با صمیمیت قلبی به مریم سلام می‌کنم و خیلی خوشحالم که پس از سال‌ها او را مجدداً ملاقات می‌کنم. در این لحظه همگی به‌مثابه خواهر هستیم به نوع بسیار صمیمی و پایدار به‌خصوص با خواهران و همکاران مریم که امروز در این جلسه شرکت دارند. مسلماً با آنها به همکاریمان ادامه خواهیم داد با همانهایی که در بروکسل هم با آنها ملاقات کرده بودم. همان‌طور که آقای جولیو ترتزی گفته بود باید فشار بیشتری روی پارلمان اروپا بیاوریم برای گرفتن مواضع جدی‌تر و قوی‌تر در این رابطه. در خاتمه باید بگویم که من حاضرم آماده‌ام و از این موقعیتی که به من دادید در این جلسه تشکر می‌کنم. این موقعیتی بود که همگی دریابیم که می‌بایستی همگی در این مسیر همگام بشویم. با این تصاویری که دیدیم با این زنان و جوانان انقلابی با این دخترانی که این‌طور جانشان را در کف گذاشته بودند و به ما اجازه قدم به عقب گذاشتن نمی‌دهند و تنها راهی که در مقابل ما گذاشته‌اند حرکت به سمت جلو است.

لوآنا زانلا، نایب‌رئیس کمسیون امور اجتماعی مجلس و رئیس گروه سبزها و چپ‌ها

به شما در این روز بسیار مهم سلام می‌کنم، با دقت به تمامی سخنرانیهای قبل از خودم گوش کردم و سخنانی گفته شد که همه مورد تأیید من هستند. بیشتر می‌خواستم به سخنرانی پرزیدنت «ترتزی» اشاره کنم و به سخنان همکارم خانم «گاردینی»، جایی‌که به‌طور خاص به یک پدیده جدید و تاریخی که همان شهامت بی‌سابقه زنان و به‌طور خاص زنان جوان در کشاندن تمامی مردم ایران به سطح یک انقلاب است. انقلابی که همه ما آرزو می‌کنیم که به نتایج مشخصی که بی‌تردید ما آن را همراهی خواهیم کرد، برسد، یعنی تغییر ریشه‌یی رژیمی که آنها به درستی آن را یک رژیم دیکتاتوری مذهبی تعریف کردند، رژیمی که مدلی از سیاست و دولت را ارائه کرده است که چیزی جز مرگ و خاکسپاری به ارمغان نیآورده است، چیزی که در هیچ کجا نباید وجود داشته باشد.

این‌جا در قسمت پایانی صحبت‌هایم باید ببینیم ما چه کار بیشتر می‌توانیم انجام بدهیم. زیرا گزارشهایی از کاربرد قدرت زیاد به‌صورت آزاردهنده می‌رسد که باید آن را تجریه و تحلیل کرد. این واقعیت که حضور و معاملات تجاری با نهادهای اقتصادی ایران که توسط غرب که الآن آن (ایران) را به یکی از طرف حسابهای اصلی تجاری اروپا و ایتالیا تبدیل کرده است، باید بررسی شود. باید از طرف دولتهایمان یک اقدام شجاعانه که متأسفانه تا به‌حال انجام نشده، صورت بگیرد. اقدامی مادی در رابطه با قیام و سرکوب ماه‌های اخیر. این اقدام نمی‌تواند فقط از طرف یک دولت یا یک کشور صورت بگیرد، بلکه باید یک ابتکار سیاسی از جانب اتحادیه اروپا مشابه آنچه در مورد اوکراین دیدیم باشد، باید یک اقدام که به‌طورجمعی به آن متعهد و ملزم باشیم و تغییر روش بدهیم، اگر به این شکل انجام نشود، از این وضعیت خارج نمی‌شویم و نتیجه‌یی نخواهد داد.

متشکرم

آنتونیو تاسو- نماینده پیشین پارلمان ایتالیا

خوشحالم که به خانم پرزیدنت سلام کنم.

من ایشان را چند بار در پاریس و هم‌چنین در تیرانا ملاقات کرده‌ام و همیشه معتقد بوده‌ام که با شهامت و به‌خصوص عزم راسخی که در مقاومتشان دارند، ایشان به نتیجه مطلوب خواهند رسید.

مردم از تحمل ظلم رژیمی خسته شده‌اند که هیچ ابایی از کشتن زنان و مردانی ندارد که خواسته برحقی دارند این‌که جهان دمکراتیک به‌رسمیت شناخته شود یعنی حق مخالفت و اعتراض به آنچه که ناعادلانه است و حق پیشنهاد دادن برای چیزی که انسان آن را درست می‌داند.

از سوی دیگر می‌خواهم تجربه شخصی خود را در مورد سازمان مجاهدین خلق با شما در میان بگذارم. برای این‌که هرکس که به آنها نزدیک می‌شود و بسیارند همکاران من که این کار را می‌کنند و به آرمان آنها نزدیک می‌شوند، [رژیم ایران] به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم شروع به کمپین دروغ‌پراکنی (علیه مجاهدین) می‌کند و انوع چیزها به آنها نسبت می‌دهد از جمله تروریسم یا مارکسیسم یا فرقه ضددمکراتیک یا کیش شخصیت و اتهامات و دروغپراکنی با هدف ضربه‌زدن به جنبش تحت رهبری خانم مریم رجوی و جنبش او را متهم می‌کنند که پایه مردمی ندارند و...

من می‌خواهم تجربه خودم را بیان کنم که همه این‌ها دروغ و بی‌اساس است برای این‌که من خودم شخصاً در تجمع بزرگ مقاومت در ویلپنت پاریس در ۳۰ژوئن سال۲۰۱۸ حضور داشتم و صدهزار نفر را که از سراسر جهان در حمایت از خانم رجوی گرد آمده بودند، مشاهده کردم، حمایتی صمیمانه و پرشور و پشتوانه‌یی بسیار سرشار امید که سرانجام می‌توان آینده‌یی سرشار از دموکراسی و آزادی و فرصت را در این کشور به ارمغان آورد.

در آن مناسبت باید به‌خاطر داشت که این پناهندگان و حمایت کنندگان ایرانی نبودند که دست به اقدام تروریستی زدند بلکه افراد منتسب به رژیم کنونی بودند از جمله یک دیپلمات ایرانی که حمله را سازماندهی کرد و این را من نمی‌گویم، این حکم دادگاه تجدید نظر بلژیک در ۱۹مه گذشته با احکام سنگین است.

بنابراین سؤال می‌کنم چه کسی در سیاهی مانور می‌دهد چه کسی در خارج حملاتی را سازماندهی می‌کند و در داخل سرکوب خشونت‌آمیز را اعمال می‌کند؟ مطمئناً نه سازمان مجاهدین خلق و نه کسانی که خواهان دنیای بهتر و عادلانه‌تر هستند بلکه کسانی که سال‌ها تلاش کرده‌اند که این امید را خفه کنند. شما می‌بینید که در این روزها می‌کشند یا اعدام می‌کنند با دلایل موهوم و خنده‌دار و سوء‌استفاده از اسلام برای ماندن در قدرت که مطمئن هستم که متلاشی خواهند شد. مردم خواهان یک کشور آزاد و دمکراتیک هستند و رئیس‌جمهور مریم نماینده این امید است زیرا یک پروژه برنامه‌ریزی شده مدرن و مترقی را در مخالفت با بنیادگرایی اسلامی پیشنهاد کرده است. یک زن، که خیلی ساده بخواهم بگویم، زنی که به انتخاب خود حجاب دارد و همیشه از انتخاب آزادانه زنان ایرانی در این موضوع دفاع کرده فرد مناسبی برای اجرای این پروژه است. پلتفرم ۱۰ماده‌یی او بر اساس احترام به حقوق‌بشر و احترام به حقوق مدنی، این نقطه قوت پرزیدنت رجوی است و دموکراسیهای بین‌المللی از او حمایت کرده‌اند و به همین دلیل است که باعث خشم یک رژیم تئوکراتیک، متجاوز و زن‌ستیز می‌شود. من اینجا یادآوری می‌کنم که به‌دلیل حمایت قلبی و آشکارم از این برنامه (۱۰ ماده‌یی) در لیست سیاه افراد، ارگانها و نهادهای غیرمطلوب رژیم ایران قرار گرفته‌ام. البته که برای خودم امیدوارکننده و خوشحال‌کننده است چرا که خودم را به این ترتیب در لیست مطلوب و خوشایند یک دولت آزاد و دمکراتیک به رهبری پرزیدنت مریم رجوی می‌بینم.

سناتور داریو پارینی - نایب‌رئیس کمیسیون امور قانون اساسی سنا

عالیجناب اسکوریا متشکرم. من از شورای ملی مقاومت ایران تشکر می‌کنم که ما را گردهم آورد و به پارلمان ایتالیا این فرصت را داد که با وحدتی فراگیر در حمایت از مقاومت ایران، ابراز (همبستگی) کند. این به اعتقاد من یک ارزش افزوده است. حمایت از اعتراضاتی که اکنون در این کشور در جریان است.

فراموش نکنیم، موضوع مردمی هستند بی‌دفاع و تحت ستم، که با یک دیکتاتوری بیرحم، خودکامه، یک تئوکراسی و روحانیت تاریک اندیش روبه‌رو هستند. و در این ۴۳سال خون‌ها جاری کرده‌اند، ده ها هزار نفر از مخالفان را با سرکوب بی‌امان و با فشار شدید بر غیرنظامیان و با نقض حقوق‌بشر زجر داده‌اند. ما باید با قدرت همه را ورای اختلافات سیاسی که وجود دارد برانگیزیم و بر حمایتمان تأکید کنیم.

نقض حقوق‌بشر و آزادی در هر نقطه از جهان باید به‌عنوان توهین به آزادی در همه جای جهان تلقی گردد. این یک مشکل جهانشمول محسوب است.

من معتقدم باید مواضع ما قاطع‌تر شود تا صدای مجلس و دولت ما قوی‌تر شود به نفع کسانی که با چنین فداکاریهای عظیم و با قهرمانی‌هایشان جهان را به حرکت در می‌آورند. اما نباید خود را به این محدود کرد، بلکه باید برای واکنش مؤثرتری جهت تغییر اوضاع در ایران، فشار آورد.

ما با روح و رویکرد برنامه ۱۰ ماده‌یی برای یک ایران آزاد، دمکراتیک، کثرت‌گرا و سکولار موافق هستیم. این یک نبرد با پژواکی جهانی است، فقط یک نبرد محلی نیست، به نظر من این یک واقعیت است که مهمتر از همه در این‌جا باید با وضوح زیادی بر آن تأکید شود.

متشکرم.

سناتور آلساندرا مایورینو، نایب‌رئیس جنبش ۵ستاره

من از خانم مریم رجوی و هم‌چنین تمامی خانم‌ها و آقایان سازمان‌دهنده این برنامه تشکر می‌کنم.

برای من تصاویری که امروز نشان داده شد، بسیار شوک‌آور بود، اما متأسفانه این‌ها تنها نیستند، بلکه آنچه روزانه در خانه‌هایمان در اخبار تلویزیون نیز می‌بینیم همین وضعیت را نشان می‌دهند، رژیمی که از کشتار پسران و دختران جوان کشور خودش ابایی ندارد.

این رژیمی است که نه تنها تمامی حقوق شهروندان را زیر پا گذاشته بلکه اصول اخلاقی را نیز زیر پا گذاشته است، اتفاقاً یکی از اصلی‌ترین وظایف اخلاقی ما، همین است که به قویترین شکل از این قیام حمایت کنیم و برای همین من خیلی خوشوقتم که این‌جا هستم، و فکر می‌کنم تمامی نیروهای سیاسی حاضر در پارلمان توانسته‌اند حمایت خودشان را از مقاومت ایران، از زنان ایران و هم‌چنین از مردان ایرانی اعلام کنند.

حمایت پارلمان ایتالیا و هم‌چنین دولت ایتالیا نیز مهم است که بعد از این فراخوان پارلمانی، صدای خود را در مجامع اروپایی و هم‌چنین سازمان ملل‌متحد که فکر می‌کنم در حال اعمال تحریم‌هایی روی رژیم ایران است، برساند و از مردم ایران حمایت کند و هر راهی برای ابراز این حمایت را طی کند، چرا که این شهامت که ما از زنان و نه تنها از آنها بلکه از طرف تمامی مردم ایران دیده‌ایم، نمی‌تواند بدون پاسخ از جانب ما، یعنی ایتالیا و جامعه جهانی و سازمان ملل‌متحد باشد. باید حمایت کنیم.

بنابراین من مجدداً تشکر می‌کنم و از این لحظه مطمئن هستم که سهم و وظایف خودمان را برای حمایت از این قیام چه در سنا و چه در پارلمان انجام خواهیم داد.

الیزابتا زامپاروتی- عضو کمیته منع شکنجه اروپا - نماینده پیشین مجلس

تشکر می‌کنم از همه حضار، به‌طور ویژه از دوست عزیزم مریم رجوی، برای این دیدار که به‌خصوص در این شرایط بسیار به آن احساس نیاز می‌کردم.

این دیدار به این دلیل از اهمیت زیادی برخوردار است که زمانی برگزار می‌شود که ماههاست رود خروشانی از شهروندان زن و مرد ایرانی بدون وقفه در ایران راه افتاده است، رود خروشانی که به‌نظر نمی‌رسد که سر بازایستادن داشته باشد و روزبه‌روز به ما نشان می‌دهد که ایران، رژیم حاکم بر آن نیست،

رژیمی آنجا حاکم است که شاید در ظاهر چهره‌های مختلفی از خودش نشان بدهد، مانند محافظه‌کار یا مدره‌ها، ولی در واقع آنها دو روی یک سکه هستند، اما از طرف دیگر مردمی آنجا هستند که خواهان آزادی و دمکراسی و حقوق‌بشر هستند و بیش از ۴۰سال است که دارند این خواسته‌ها را ابزار می‌کنند، خواسته‌هایی که زیر سرکوب خفه شده بود.

چند روز پیش رئیس قوه قضاییه ایران، اعلام کرد که تظاهر کنندگان محکوم شده به اعدام، به‌زودی حلق‌آویز خواهند شد، این بیان یک قهر وحشیانه است که برای اولین بار در تاریخ ملل‌متحد نیز باعث شد که یک کمیسیون تحقیق بین‌المللی درباره این سرکوب موجود علیه تظاهر کنندگان در ایران تشکیل شود، در اینرابطه خیلی تفاسیر مختلف و مثبتی ابراز شد، اما آنچه بیشتر نظر مرا به خود جلب کرد، ملاحظه مریم رجوی روی این موضوع بود، چرا که او اضافه کرد که این کمیسیون تحقیق باید به زندانها نیز سر بزند، زندانهای مربوط به وزارت دادگستری و هم‌چنین زندانهای مربوط به وزارت کشور ایران، زندانهایی که دهها هزار نفر از تظاهر کنندگان و صدها هزار نفر از سایر زندانیها در آنها از مدتها، محبوس شده‌اند، و روزانه شکنجه و بدرفتاری و نقض حقوق انسان‌ها روزانه در آنها به‌عمل می‌آید.

گردهمایی‌هایی که مقاومت ایران هر ساله عموماً در فرانسه برگزار می‌کرد و می‌توانم بگویم دنیای آزاد و لیبرال موجود در جهان را گردهم می‌آورد، ارزشهایی که در برنامه ۱۰ماده‌ای مریم رجوی دیده می‌شوند، که در واقع ایده‌ای یک آلترناتیو تحت رهبری یک زن که در مقابل یک رژیم تئوکراتیک و زن‌ستیز قد علم کرده است، من مقاومت ایران و مریم رجوی را دهها سال است که می‌شناسم، آنها را از زمانیکه رژیم علاوه بر نابودی فیزیکی آنها تلاش می‌کرده که هویت و حتی اسم آنها را نیز نابود کند می‌شناسم. هم‌چنانکه وزیر «ترتزی» گفت، منظور قتل‌عام بیش از ۳۰هزار مخالف سیاسی در سال۶۷ است که اتفاق افتاد و اکثریت آنها از مجاهدین خلق بودند، این خیلی شوک کننده است که اکنون یکی از عاملان همان قتل‌عام، یعنی کشتار ۳۰هزار نفر، رئیسی، الآن به‌عنوان رئیس‌جمهور این رژیم منصوب شده و این خیلی وحشتناک است، قابل‌توجه این‌که الآن نیز گفته می‌شود که تعداد ۳۰هزار نفر از مردم در تظاهرات ماههای اخیر دستگیر شده و در زندان هستند.

من با تمامی ایده‌ها و پیشنهاداتی که امروز مطرح شد موافق هستم، از جمله این‌که بمثابه به‌رسمیت شناختن و حمایت از رود خروشان شهروندان زن و مرد ایرانی که خیابان‌ها را پر می‌کنند، دولتها، از دولت ایتالیا گرفته تا بقیه دولتهای دنیای غرب، باید باب یک دیالوگ با جنبش اپوزیسیون رژیم ایران باز کنند و در صف مقدم آنها، با شورای ملی مقاومت ایران، که برای ۴۰سال، فکرش را بکنید که بتوان یک مقاومت علیه یک رژیم اینچنینی را نه برای ۱۰سال، نه برای ۲۰سال، یا ۳۰سال، بلکه برای بیش از ۴۰سال بدون وقفه ادامه داد، لذا فکر می‌کنم چه به‌لحاظ قدمت و چه به‌لحاظ تشکیلات آنها، قبل از همه، مستحق این هستند که دولت ایتالیا دیالوگ خودش را با شورای ملی مقاومت ایران شروع کند.

متشکرم.

رضا اولیا، هنرمند عضو شورای ملی مقاومت ایران

سناتورها و نمایندگان محترم و برجسته پارلمان و سنا، دوستان عزیز،

به‌عنوان یک هنرمند و یک مجسمه‌ساز، که بیش از ۵۰سال است که در ایتالیا به‌سر می‌برم، بسیار خوشوقتم که امروز پارلمان ایتالیا میزبان رئیس‌جمهور ما و رئیس‌جمهور من یعنی خانم مریم رجوی است. تقریباً سه ماه است که در ایران قیامی در سراسر کشور در جریان است که در حال قوام یافتن و ارتقاء به یک انقلاب واقعی است. انقلابی برای آزادی و دموکراسی. رهبری این قیام در دست زنان شجاع است. زنان ایرانی که از زنان مقاومت ایران الهام می‌گیرند. زنان مقاومتی که چهل سال است علیه دیکتاتوری حاکم بر ایران مبارزه می‌کنند. خیلی خوب به‌یاد دارم که خانم مریم رجوی بیش از سی سال قبل در پاریس یک سخنرانی داشت تحت عنوان «زنان نیروی تغییر» و این‌که تاریخ آینده در ایران آزاد و دمکراتیک به‌دست زنان نوشته خواهد شد. شاید برای بعضی‌ها قیام در ایران یک امر غافلگیرکننده باشد اما نه برای مقاومت ایران، که از دهه‌ها پیش اقدام به تشکیل هسته‌های مقاومت‌زده و همواره امید و تجارب مبارزاتی را زنده نگه داشته‌اند.

دوستان عزیز،

انقلاب دمکراتیک در ایران تا سرنگونی دیکتاتوری مذهبی ادامه خواهد داشت. من از نیروهای دمکراتیک ایتالیا، از پارلمان و دولت ایتالیا می‌خواهم که از مبارزه مردم ایران حمایت کنند. در این چارچوب رسماً شورای ملی مقاومت ایران را به‌رسمیت بشناسند. قطعاً یک ایران آزاد و دمکراتیک ضامن صلح و ثبات در منطقه و در کل جهان خواهد بود.

متشکرم