اعتصاب سراسری دهها هزار راننده کامیون در پنجمین روز خود، ۱۲۴ شهر از ۳۰ استان کشور را در برگرفته است؛ اعتصابی که با وجود تهدید، تطمیع و فشارهای امنیتی مزدوران رژیم آخوندی هم‌چنان با قدرت ادامه دارد.
کامیونداران از زاهدان تا اردبیل، از کرمانشاه تا زابل، یکصدا خواستار تحقق حقوق ابتدایی و انسانی خود هستند؛ از نرخ کرایه منصفانه و سهمیه سوخت کافی گرفته تا تأمین قطعات، امنیت شغلی و برخورداری از بیمه و خدمات درمانی. اعتصاب گسترده رانندگان در شرایطی ادامه دارد که برخی مسیرها مسدود شده و پایانه‌ها عملاً تعطیل شده‌اند.
در زابل، کامیونداران تأکید کردند تا زمان تحقق مطالباتشان، «ماشین‌ها را روشن نخواهند کرد». یکی از رانندگان با خشم گفت: «همه‌چیز گران شده؛ قطعات، سوخت، اما کرایه‌ها پایین مانده. کسی پاسخ نمی‌دهد، انگار ما اصلاً وجود نداریم».
در فسا، رانندگان با شجاعت اعلام کردند: «تا گرفتن حق‌مان از پا نمی‌نشینیم». و در کرمانشاه، صدای فریاد یکی از رانندگان طنین‌انداز شد: «نه شاه می‌خوایم نه رهبر، لعنت به هر ستمگر!»
در کنگاور، راننده‌ای با یادآوری دهه‌ها ظلم بر کامیونداران گفت: «از زمان شاه تا این رژیم ما را له کردند... این اعتصاب فریاد بیداری ماست. فقط در یک جمهوری مردمی می‌توانیم حق‌مان را بگیریم».
شهرهایی مانند خاش، دورود، اسفرورین تاکستان، میبد، تربت‌جام، سبزوار، آق‌قلا، بندر شاپور، کرج، قم، مرودشت، اصفهان، زاهدان، سربیشه و اردبیل شاهد پایبندی گسترده رانندگان به اعتصاب بودند. در برخی از پایانه‌ها حتی جایی برای پارک کامیونهای اعتصابی باقی نمانده و رانندگان ناچار به پارک در خیابان‌ها یا زمینهای اطراف شده‌اند.
در اردبیل، یکی از رانندگان خبر داد: «ترمینال پر شده؛ بقیه کامیون‌ها بیرون ایستاده‌اند. هیچ‌کس بار نمی‌زند». در کرمانشاه نیز گزارش‌شده که پایانه بارگیری کاملاً خالی است.
رژیم آخوندی، در مقابل این موج عظیم اعتراضی، تنها با تهدید، سرکوب و جنگ روانی تلاش در پراکندن اعتصاب دارد، اما خشم متراکم‌شده کامیونداران و حمایت گسترده مردمی از آنان، نویدبخش تداوم این حرکت اعتراضی است.
کامیونداران معترض امروز، تنها برای حقوق صنفی خود اعتصاب نکرده‌اند؛ آنها طلایه‌داران قیامی‌اند که از دل فشارهای معیشتی به‌سوی مطالبه‌گری سیاسی گام برمی‌دارد؛ گامی علیه یک دیکتاتوری دینی که دهه‌هاست کارگران و زحمتکشان ایران‌زمین را به اسارت گرفته است.
