تحلیلگر حکومتی: برنامه هستهیی مبدل به سنگر اول شده که اگر توسط دشمن فتح شود، قهرا به سقوط سایر سنگرها هم منجر خواهد شد.
سرانجام مذاکرات چه میشود؟ عنوان روزنامه حکومتی آرمان سهشنبه ۲۴خرداد است که با اذعان به مختصات پایین نظام در تعادل کنونی، به دومینوی فرو ریختن «خاکریز» های نظام در «نقش منطقهای، ظرفیتهای جنگافزاری، حقوقبشر و حتی موجودیت سیستمی» اعتراف میکند.
موسوی تحلیلگر حکومتی درباره چشمانداز مذاکرات برجام گفته است:... اکنون نیز بعد از اینکه آمریکا انواع حربه را جهت تحت فشار قرار دادن ایران برای بازگشت به مذاکرات برجام دست و پا کرده، در مجامع مختلف کشورهای اروپایی بیانیه رجزخوانی صادر میکنند و از سوی دیگر اقدام به اعمال تحریمهای جدید میکنند. آنها بهشدت از زمان گذار و انتقالی قدرت اجرایی در ایران هراس داشتهاند و تحرکات اتمی کشور را نیز در راستای زمان گریز هستهیی و بیشتر تلاش ایران برای پر دست بودن ارزیابی میکنند. از همین روست که طرفین متوسل به حرکت زیگزاگی شدهاند و آنها نیز تحریمهای جدیدی صادر کردهاند و در شورای حکام قطعنامه تصویب میکنند. امری که بر پیچیدگی مناقشه میافزاید. چرا که جوهر اختلاف به برنامه هستهیی و کوه تحریمها برمیگردد. .
این گونه است که برنامه هستهیی فراتر از ماهیت خود هزینهزا شده و تبدیل به خاکریز اول شده است. به عبارتی مبدل به سنگر اول شده که اگر توسط دشمن فتح شود، قهرا به سقوط سایر سنگرها هم منجر خواهد شد. آنها سنگرهای بعدی را نقش منطقهای، ظرفیتهای جنگافزاری، حقوقبشر و حتی موجودیت سیستمی میدانند.
کارشناس حکومتی: مهمترین تأثیر تصویب این قطعنامه این است که آمریکا و غرب عملاً به یک اهرم دیگر برای اعمال فشار به (نظام) بر سر میز مذاکره مجهز شدهاند
نصری کارشناس حکومتی همسو با دیگر کارشناسان حکومتی تلویحأ به چشمانداز تیره و تار شکست نظام در مذاکرات هستهیی که حاکی از ضعف نظام در تعادل کنونی است اعتراف کرد.
وی درباره پیامدهای تصویب قطعنامه در شورای حکام گفت:... تصویب این قطعنامه در شورای حکام و واکنش ایران به آن در مجموع یک پسرفت در فرایند دیپلماسی بود. در واقع، با این اتفاق یک عنصر جدید به معادله اضافه شد و آن هم امکان ارجاع پرونده ایران بهخاطر اختلافات پادمانی از آژانس به شورای امنیت سازمان ملل بود که این خود از یکسو کار را برای دیپلماتهای ایرانی در وین دشوار میسازد و از سوی دیگر این امکان را به آمریکا و غرب میدهد تا در صورت شکست مذاکرات وین «ایران» را مقصر اصلی این شکست معرفی کنند.
امروز همسو شدن مدیرکل آژانس، شواری حکام، اروپا و آمریکا با یکدیگر - ضمن اینکه موقعیت مذاکراتی ایران را تضعیف میکند - عملاً این فرصت را نیز از تهران گرفته است!...
این کارشناس حکومتی در ادامه افزود: مهمترین تأثیر تصویب این قطعنامه این است که آمریکا و غرب عملاً به یک اهرم دیگر برای اعمال فشار به ایران بر سر میز مذاکره مجهز شدهاند، ضمن اینکه به موضع خود نیز به واسطه همراهسازی آژانس نوعی «مشروعیت» بخشیدهاند تا در صورت شکست مذاکرات «ایران» را مقصر اصلی معرفی کنند. در واقع، اگر تاکنون ایران نگران احیای قطعنامههای شورای امنیت از طریق توسل غرب به مکانیسم ماشه بود، امروز یک مسیر دیگر نیز در درون آژانس برای ارجاع ایران به شورای امنیت - بهخاطر ادعای نقض تعهدات پادمانی - باز شده و این اتفاق خوبی نیست. به عبارت دیگر، تصویب این قطعنامه موجب شد سکان مذاکرات و سرنوشت آن با ضریب بالایی به دست آمریکا و غرب بیفتد (روزنامه حکومتی مردمسالاری ۲۴خرداد)...