محصول زندگیهای فوق اشرافی آقازاده‌ها و پاسدارزاده‌ها، چیست؟ در برابر آنهمه برخورداری از همه امکانات زندگی و رفاه فوق‌العاده، توده‌های مردم چگونه زندگی می‌کنند؟ در حاشیه شهرهای بزرگ چه می‌گذرد؟
کمی از زرق و برق تابلوهای نئون و بیلبردهای عظیم تبلیغاتی و مظاهر یک کلانشهر عبور می‌کنیم. کمی پایین‌تر مردمی زندگی می‌کنند که از این شهر فقط مشکلاتش به آنها رسیده است. وجود این حاشیه نشینها، آن‌قدر علنی و غیرقابل انکار است که قالیباف شهردار رژیم در تهران اعلام کرد ۳۵ تا ۵۰ درصد جمعیت پایتخت، حاشیه‌نشین هستند.
اما حاشیه نشینی یعنی چه و چرا این شهروندان نمی‌توانند در خود شهر زندگی کنند؟
بسیاری از مناطق حاشیه نشین هر چند جزیی از استان تهران محسوب می‌شوند اما از داشتن حداقل امکانات مثل یک درمانگاه یا بیمارستان هم محروم هستند.
غلامرضا انصاری رئیس پیشین سازمان بهزیستی رژیم گفت: «مطالعات جهانی بیانگر آن است که بین فقر و حاشیه نشینی رابطه مستقیمی وجود دارد و همین که گروهی از شهروندان قادر نیستند برای اسکان و زندگی در کلانشهرها زندگی کنند، مجبور می‌شوند به حاشیه کم امکانات شهرهای بزرگ پناه بیاورند، نشان می‌دهد حاشیه نشینی، نماد فقر و فلاکت، عدم توزیع عادلانه ثروت و استثمار است. در این میان آنچه که نگران‌کننده است سرعت افزایش حاشیه‌نشینی در تهران و سایر کلان شهر هاست که نشان از نابسامانی اقتصادی و بیکاری مزمن دارد».
نایب رئیس شورای شهر تهران از شناسایی ۵۳ محله تهران که نسبت به محلات دیگر دارای عقب‌ماندگی بیشتری هستند خبر داده بود.
این وضعیت آن‌قدر تاسف‌بار است که حتی بعضاً به آنچه وجود دارد، حاشیه نشینی هم نمی‌توان گفت و آنچه دیده می‌شود اسفبارتر از آن چیزیست که درباره حاشیه نشینی دیده و شنیده‌ایم. به عکسهای زیر توجه کنید:
کمی از زرق و برق تابلوهای نئون و بیلبردهای عظیم تبلیغاتی و مظاهر یک کلانشهر عبور می‌کنیم. کمی پایین‌تر مردمی زندگی می‌کنند که از این شهر فقط مشکلاتش به آنها رسیده است. وجود این حاشیه نشینها، آن‌قدر علنی و غیرقابل انکار است که قالیباف شهردار رژیم در تهران اعلام کرد ۳۵ تا ۵۰ درصد جمعیت پایتخت، حاشیه‌نشین هستند.
اما حاشیه نشینی یعنی چه و چرا این شهروندان نمی‌توانند در خود شهر زندگی کنند؟
بسیاری از مناطق حاشیه نشین هر چند جزیی از استان تهران محسوب می‌شوند اما از داشتن حداقل امکانات مثل یک درمانگاه یا بیمارستان هم محروم هستند.
غلامرضا انصاری رئیس پیشین سازمان بهزیستی رژیم گفت: «مطالعات جهانی بیانگر آن است که بین فقر و حاشیه نشینی رابطه مستقیمی وجود دارد و همین که گروهی از شهروندان قادر نیستند برای اسکان و زندگی در کلانشهرها زندگی کنند، مجبور می‌شوند به حاشیه کم امکانات شهرهای بزرگ پناه بیاورند، نشان می‌دهد حاشیه نشینی، نماد فقر و فلاکت، عدم توزیع عادلانه ثروت و استثمار است. در این میان آنچه که نگران‌کننده است سرعت افزایش حاشیه‌نشینی در تهران و سایر کلان شهر هاست که نشان از نابسامانی اقتصادی و بیکاری مزمن دارد».
نایب رئیس شورای شهر تهران از شناسایی ۵۳ محله تهران که نسبت به محلات دیگر دارای عقب‌ماندگی بیشتری هستند خبر داده بود.
این وضعیت آن‌قدر تاسف‌بار است که حتی بعضاً به آنچه وجود دارد، حاشیه نشینی هم نمی‌توان گفت و آنچه دیده می‌شود اسفبارتر از آن چیزیست که درباره حاشیه نشینی دیده و شنیده‌ایم. به عکسهای زیر توجه کنید:
وقتی پای صحبت مردم می‌نشینیم متوجه می‌شویم آنچه که از حاشیه نشینی دیده و شنیده‌ایم با واقعیت باز هم بسیار تفاوت دارد.
محله بهشتی یکی از این مناطق سکونت حاشیه نشینان است. ساکنان قدیمی این محله که هر کدام بیش از ۴۰ سال است در این محله زندگی می‌کنند. مهم‌ترین دردشان وقتی است که شهرداری با پشتیبانی نیروی انتظامی به قشون‌کشی علیه آنان می‌پردازند و همین آلونکها را هم ویران می‌کنند. تازه وقتی آنها را عقب میرانند دغدغه‌های دیگر امانشان نمی‌دهد. به فقیرترهایی که همین چندرغاز را هم ندارند وقتی که به گفته آنها غریبه‌ها (به کسانی که حمله می‌کنند غریبه می‌گویند) در تاریکی شب به محله آنها هجوم می‌آورند، همین چندرغاز را هم می‌برند.
محله بهشتی یکی از این مناطق سکونت حاشیه نشینان است. ساکنان قدیمی این محله که هر کدام بیش از ۴۰ سال است در این محله زندگی می‌کنند. مهم‌ترین دردشان وقتی است که شهرداری با پشتیبانی نیروی انتظامی به قشون‌کشی علیه آنان می‌پردازند و همین آلونکها را هم ویران می‌کنند. تازه وقتی آنها را عقب میرانند دغدغه‌های دیگر امانشان نمی‌دهد. به فقیرترهایی که همین چندرغاز را هم ندارند وقتی که به گفته آنها غریبه‌ها (به کسانی که حمله می‌کنند غریبه می‌گویند) در تاریکی شب به محله آنها هجوم می‌آورند، همین چندرغاز را هم می‌برند.
