به‌رغم این‌که مقامات دولت روحانی معتقدند چنان‌چه تحریمها لغو شوند، گره اساسی از اقتصاد به بن‌بست رسیده باز خواهد شد. اما اقتصاددانان و کارشناسان وابسته به هردو باند رژیم در این زمینه دغدغه خاطر دارند.
حرف آنها این است به فرض لغو شدن تحریمها، مشکل اساسی از اقتصاد حل نخواهد شد. یکی از دلایل آنها این است که بعد از لغو تحریمها و بالارفتن تولید نفت و... دسترسی به منابع ارزی بادآورده مانع شکل‌گیری تولید در کشور است.. (کیهان 24 فروردین 93)
حسین زاغفر کارشناس وابسته به باند رفسنجانی روحانی دلیل این امر را فقدان یک استراتژی توسعه می‌داند و بر این باور است دولت آخوند حسن روحانی پس از نزدیک به دو سال تصویر روشنی از سیاستهای اقتصادی خود ارایه نکرده و سیاست اقتصادی دولت آخوند روحانی مانند دولتهای سابق وابسته به تغییرات قیمت نفت و... است.
یک کارشناس دیگر رژیم در روزنامه مردم‌سالاری24فروردین 94 نوشته است، از آنجایی که نظام آخوندی هیچ‌گاه یک استراتژی مشخص برای توسعه نداشته و از توسعه صنایع ملی حمایت جدی نکرده است و تولید ملی همواره طی سالیان متمادی در وضعیت نابسامانی بوده است، در صورت لغو تحریمها باز هم این سیاست و تجربه سالهای قبل تکرار می شود و ”اکثر بازرگانان مجبور می‌شوند به‌دلیل عدم اطمینان از بازگشت سرمایه‌هایشان روشهای زودبازده را در فعالیتهای تجاری در پیش بگیرند و این احتمال داده می‌شود که با لغو تحریمها نیز به همان روش قبلی بازگردند. برداشته شدن سد تحریمها و افزایش ورود ارز به کشور، باعث افزایش ورود کالاهای خارجی به ایران می‌شود که این امر می‌تواند تاثیرات مثبت و منفی را در اقتصاد کشور و معیشت مردم داشته باشد“.
روزنامه آرمان نیز لغو تحریمها را شمشیر دولبه برای اقتصاد می‌داند به این صورت که پس از لغو تحریمها به فرض ورود سرمایه‌های خارجی سرمایه دارانی که مبادرت به سرمایه‌گذاری در ایران می‌کنند ”با مطالعه وارد ایران می‌شوند، آنها فقط جستجو می‌کنند که با کمترین زحمت بیشترین عایدی را به دست آورند“.
یک کارشناس دیگر رژیم در روزنامه مردم‌سالاری 24فروردین94 نسبت به دوران پس از تحریم اظهار نگرانی می‌کند که: ”بسیاری از اقدامات حاکمیتی که زیربنای توسعه محسوب می‌شوند را رها کرده‌ایم و با شعبده پول خلق می‌کنیم و سخاوتمندانه میان خلق خدا تقسیم می‌کنیم. خلاصه کلام این‌که تعامل سازنده با دنیا کافی نیست. تصور این است که همان‌طور که در دوران تحریم با رویکرد منفعلانه ترکتازی دیگران را در بازارهای بین‌المللی به نظاره نشستیم و صرفاً انتظار امروز را کشیدیم، در دوران پس از تحریم نیز منفعلانه استیلای تکنولوژیک دیگران را در بازارهای داخلی به نظاره خواهیم نشست“.
احمد توکلی عضو مجلس رژیم نیز لغو تحریمها را به‌مثابه پایان مشکلات اقتصادی کشور نمی‌داند، این نماینده مجلس رژیم ریشه مشکلات را ساختاری و فساد نهادینه در اقتصاد می‌داند توکلی در این زمینه می‌گوید: ”در داخل هم برخی سیاستمداران اصرار داشتند که اگر تحریم برداشته شود، ایران گلستان می‌شود. این واقعیت ندارد. در دوره احمدی‌نژاد، 50 استاد اقتصاد نامه دادند به دولت و مشکل اصلی اقتصاد کشور را سوء مدیریت و فساد ذکر کردند. من با آنها هم‌عقیده هستم. انتقاداتی که در دوره انتخابات اخیر متوجه دولت قبلی بود محورش این نبود که ما تحریم شدیم وضع ما خراب شد (بلکه) می‌گفتند تو بد اداره می‌کردی وضع ما خراب شده. درست هم می‌گفتند. تحریم حداکثر بین 25 تا 30% تأثیر دارد و 60، 70% مربوط است به سوء مدیریت و فسادی که در کشور هست و علمی برخورد نکردن… که کاملاً داخلی است “ (تلویزیون شبکه خبر12فروردین94)
حرف آنها این است به فرض لغو شدن تحریمها، مشکل اساسی از اقتصاد حل نخواهد شد. یکی از دلایل آنها این است که بعد از لغو تحریمها و بالارفتن تولید نفت و... دسترسی به منابع ارزی بادآورده مانع شکل‌گیری تولید در کشور است.. (کیهان 24 فروردین 93)
حسین زاغفر کارشناس وابسته به باند رفسنجانی روحانی دلیل این امر را فقدان یک استراتژی توسعه می‌داند و بر این باور است دولت آخوند حسن روحانی پس از نزدیک به دو سال تصویر روشنی از سیاستهای اقتصادی خود ارایه نکرده و سیاست اقتصادی دولت آخوند روحانی مانند دولتهای سابق وابسته به تغییرات قیمت نفت و... است.
یک کارشناس دیگر رژیم در روزنامه مردم‌سالاری24فروردین 94 نوشته است، از آنجایی که نظام آخوندی هیچ‌گاه یک استراتژی مشخص برای توسعه نداشته و از توسعه صنایع ملی حمایت جدی نکرده است و تولید ملی همواره طی سالیان متمادی در وضعیت نابسامانی بوده است، در صورت لغو تحریمها باز هم این سیاست و تجربه سالهای قبل تکرار می شود و ”اکثر بازرگانان مجبور می‌شوند به‌دلیل عدم اطمینان از بازگشت سرمایه‌هایشان روشهای زودبازده را در فعالیتهای تجاری در پیش بگیرند و این احتمال داده می‌شود که با لغو تحریمها نیز به همان روش قبلی بازگردند. برداشته شدن سد تحریمها و افزایش ورود ارز به کشور، باعث افزایش ورود کالاهای خارجی به ایران می‌شود که این امر می‌تواند تاثیرات مثبت و منفی را در اقتصاد کشور و معیشت مردم داشته باشد“.
روزنامه آرمان نیز لغو تحریمها را شمشیر دولبه برای اقتصاد می‌داند به این صورت که پس از لغو تحریمها به فرض ورود سرمایه‌های خارجی سرمایه دارانی که مبادرت به سرمایه‌گذاری در ایران می‌کنند ”با مطالعه وارد ایران می‌شوند، آنها فقط جستجو می‌کنند که با کمترین زحمت بیشترین عایدی را به دست آورند“.
یک کارشناس دیگر رژیم در روزنامه مردم‌سالاری 24فروردین94 نسبت به دوران پس از تحریم اظهار نگرانی می‌کند که: ”بسیاری از اقدامات حاکمیتی که زیربنای توسعه محسوب می‌شوند را رها کرده‌ایم و با شعبده پول خلق می‌کنیم و سخاوتمندانه میان خلق خدا تقسیم می‌کنیم. خلاصه کلام این‌که تعامل سازنده با دنیا کافی نیست. تصور این است که همان‌طور که در دوران تحریم با رویکرد منفعلانه ترکتازی دیگران را در بازارهای بین‌المللی به نظاره نشستیم و صرفاً انتظار امروز را کشیدیم، در دوران پس از تحریم نیز منفعلانه استیلای تکنولوژیک دیگران را در بازارهای داخلی به نظاره خواهیم نشست“.
احمد توکلی عضو مجلس رژیم نیز لغو تحریمها را به‌مثابه پایان مشکلات اقتصادی کشور نمی‌داند، این نماینده مجلس رژیم ریشه مشکلات را ساختاری و فساد نهادینه در اقتصاد می‌داند توکلی در این زمینه می‌گوید: ”در داخل هم برخی سیاستمداران اصرار داشتند که اگر تحریم برداشته شود، ایران گلستان می‌شود. این واقعیت ندارد. در دوره احمدی‌نژاد، 50 استاد اقتصاد نامه دادند به دولت و مشکل اصلی اقتصاد کشور را سوء مدیریت و فساد ذکر کردند. من با آنها هم‌عقیده هستم. انتقاداتی که در دوره انتخابات اخیر متوجه دولت قبلی بود محورش این نبود که ما تحریم شدیم وضع ما خراب شد (بلکه) می‌گفتند تو بد اداره می‌کردی وضع ما خراب شده. درست هم می‌گفتند. تحریم حداکثر بین 25 تا 30% تأثیر دارد و 60، 70% مربوط است به سوء مدیریت و فسادی که در کشور هست و علمی برخورد نکردن… که کاملاً داخلی است “ (تلویزیون شبکه خبر12فروردین94)
بسیاری از رسانه‌های دیگر رژیم نیز پس از بیانیه لوزان هشدار می‌دهند که نباید انتظارات را بالا برد که پس از لغو تحریمها گشایش اساسی در زمینه مشکلات اقتصادی حاصل می‌شود و به قول روزنامه مردم‌سالاری نسبت به دوران ”پسا تحریم“ ابراز نگرانی می‌کنند.
چکیده حرف این روزنامه هم این است که مشکلات ساختاری از جمله فساد نهادینه شده در اقتصاد است که ریشه مشکلات است، و به فرض این‌که پس از تحریم سرمایه‌داران خارجی نیز راغب سرمایه‌گذاری در ایران شوند، آنها نیز سرمایه‌هایشان را در رشته‌های زودبازده و غیرمولد به‌کارمی‌گیرند و مانند گذشته باز هم از سرمایه‌گذاری آنها در ایران آبی برای صنایع مولد و زیربنایی گرم نمی‌شود، و مشکلی آن‌چنانی از صنایع و تولید حل نخواهد شد.
در همین راستاست که به دولت روحانی هشدارمی‌دهند بیهوده انتظارات را نسبت به لغو تحریمها بالا نبرد زیرا به‌دلیل مشکلات ساختاری در اقتصاد رفع تحریمها ممکن است به جای ایجاد فرصت در جهتی معکوس نیز عمل کند.
واقعیت این است که کارنامه 37سال حاکمیت آخوندی این تجربه را به اثبات رسانده است که دولتهای ضد‌مردمی و سرمایه‌داران مورد حمایت آنها هیچ‌گاه به فکر توسعه صنایع ملی نبوده، و تمامی هم و غمشان چپاول بیشتر مردم از طریق سرمایه‌گذاری در رشته‌های غیرمولد و انگلی و تجارت کالاهای غیرمولد و مصرفی بوده است. دلیل عمده‌ای هم که باعث شده است هم‌اکنون وضعیت صنایع و تولید به وضعیت فلاکت‌بار کنونی بیفتد و بیشتر صنایع و موسسات تعطیل شوند همین سیاستهای ضد‌مردمی است. وقتی مشکل ریشه‌یی است (اقتصاد غیرتولیدی و وارداتی با فساد نهادینه شده) طبیعی است که تنها با رفع مانع اصلی (حاکمیت آخوندی) درمان می‌شود.
چکیده حرف این روزنامه هم این است که مشکلات ساختاری از جمله فساد نهادینه شده در اقتصاد است که ریشه مشکلات است، و به فرض این‌که پس از تحریم سرمایه‌داران خارجی نیز راغب سرمایه‌گذاری در ایران شوند، آنها نیز سرمایه‌هایشان را در رشته‌های زودبازده و غیرمولد به‌کارمی‌گیرند و مانند گذشته باز هم از سرمایه‌گذاری آنها در ایران آبی برای صنایع مولد و زیربنایی گرم نمی‌شود، و مشکلی آن‌چنانی از صنایع و تولید حل نخواهد شد.
در همین راستاست که به دولت روحانی هشدارمی‌دهند بیهوده انتظارات را نسبت به لغو تحریمها بالا نبرد زیرا به‌دلیل مشکلات ساختاری در اقتصاد رفع تحریمها ممکن است به جای ایجاد فرصت در جهتی معکوس نیز عمل کند.
واقعیت این است که کارنامه 37سال حاکمیت آخوندی این تجربه را به اثبات رسانده است که دولتهای ضد‌مردمی و سرمایه‌داران مورد حمایت آنها هیچ‌گاه به فکر توسعه صنایع ملی نبوده، و تمامی هم و غمشان چپاول بیشتر مردم از طریق سرمایه‌گذاری در رشته‌های غیرمولد و انگلی و تجارت کالاهای غیرمولد و مصرفی بوده است. دلیل عمده‌ای هم که باعث شده است هم‌اکنون وضعیت صنایع و تولید به وضعیت فلاکت‌بار کنونی بیفتد و بیشتر صنایع و موسسات تعطیل شوند همین سیاستهای ضد‌مردمی است. وقتی مشکل ریشه‌یی است (اقتصاد غیرتولیدی و وارداتی با فساد نهادینه شده) طبیعی است که تنها با رفع مانع اصلی (حاکمیت آخوندی) درمان می‌شود.
