فارن پالیسی آمریکا با عنوان «جاسوسان رژیم ایران در ستیز با یکدیگر » نوشت: دو نهاد اطلاعاتی رژیم ایران بیشازپیش و بهطور علنی در ستیز با یکدیگر هستند. این رقابت تبعات قابل توجهی برای سیاست داخلی و خارجی این رژیم دارد.
در حالیکه کارزار “فشار حداکثری” آمریکا و تهدیدات فزایندهٔ جنگ وجود دارد، خطوط گسل بین دولت روحانی و وزارت اطلاعاتش با سپاه پاسداران و سازمان اطلاعات آنرا هویدا کرده است. این درگیری درونی عمدتاً بر سر این است که کدام ارگان در حفاظت از حکومت میتواند عمل کند و اینکه کدام وجوه کشور بیشتر نیاز به حفاظت دارند.
جدیدترین سوخت این درگیری درونی در ۳اوت اتفاق افتاد؛ وقتیکه مصاحبه فردی به نام مازیار ابراهیمی، یک زندانی سابق در ایران که به ظن همکاری با اسراییل برای قتل ۴دانشمند هستهیی بین سالهای ۲۰۱۰تا ۲۰۱۲ زندانی شده بود منتشر شد. داستان او گوشهٔ جدیدی از نحوهٔ کار وزارت اطلاعات و رابطه آن با سپاه پاسداران را نشان داد.
ابراهیمی بیش از ۲سال، از ژوئن ۲۰۱۲ تا اوت ۲۰۱۴ را در زندان اوین تهران سپری کرد. وی طی دوران زندانش بهشدت شکنجه شد تا به اتهام اینکه در این قتلها دست داشته اعتراف کند. حالا معلوم شده این اعتراف گیری تلاشی سیستماتیک توسط وزارت اطلاعات آن زمان تحت ریاست آخوند دوآتشه حیدر مصلحی بوده است. اعترافات اجباری ابراهیمی در کنار ۱۱مظنون دیگر در تلویزیون دولتی در برنامه مستندی بهنام “کلوپ ترور” پخش شد.
ابراهیمی در مصاحبهیی با فارن پالیسی از خانهٔ جدید خود در آلمان گفت روی همرفته “۱۰۷تن از جمله برادرم، همسر حاملهاش، و دامادمان” طی این سرکوب دستگیر شدند که بیشتر آنها بعد از مداخلهٔ سپاه پاسداران آزاد شدند... یک بازجو [وزارت اطلاعات] میخواست که من مسئولت انفجار بیدخانه را هم برعهده بگیرم” که اشاره به انفجار بزرگی است در انبار موشکی پادگان مدرس در خارج تهران در نوامبر ۲۰۱۱ که منجر به کشته شدن بسیاری از جمله حسن تهرانی مقدم از فرماندهان ارشد شد... “تنها بعد از این اعتراف بود که سپاه پاسداران مداخله کرد و شکنجه متوقف شد چرا که آنها پی بردند که اعترافات من دروغین بوده است”...
رقابت بین ۲نهاد اطلاعاتی به سال ۲۰۰۹ برمیگردد.