واشنگتن پست: اعتراضات فعلی در ایران حاصل خشم انباشت شده سالیان و خواستار تغییر رژیم است

واشنگتن پست روز ۳۱آبان در سرمقاله خود درباره قیام سراسری مردم ایران که امروز شصت و هشتمین روز خود را پشت سر می‌گذراند نوشت: جنبش اعتراضی که ایران را در برگرفته، مشروعیت رژیم ایران را به لرزه در آورده که با قوه قهریه مرگبار پاسخ داده است.
همزمان، فرستادن پهپاد و توانمندی تولید آنها به روسیه برای استفاده علیه اوکراین یک چالش جدید و سخت برای آمریکا و متحدانش است. ترکیب این وقایع چشم‌انداز مذاکرات برای متوقف کردن جاه‌طلبی اتمی ایران را در تیره کرده است...
در سال۲۰۰۹، پس از اعلام پیروزی محمود احمدی‌نژاد، اعتراضات در حمایت از نامزدهای مخالف دولت را لرزاند. هزاران نفر دستگیر شدند و بر اساس برخی تخمینها، ۷۲نفر در جریانی که به نام جنبش سبز شناخته می‌شود کشته شدند... اعتراض خونین دیگری در سال۲۰۱۹ بر سر قیمت سوخت آغاز شد که طی آن حدود ۱۵۰۰نفر کشته شدند.

اما تظاهرات‌های فعلی تفاوت زیادی با تظاهرات‌های گذشته دارد. این اعتراضات توده‌یی که حاصل خشم انباشت شده در طی سالیان است، غیرمذهبی بوده و خواستار تغییر رژیم است. این تظاهراتها را زنان و جوانان رهبری می‌کنند اما همبستگی مردم و مناطق سراسر ایران را با خود دارند. به‌نظر این‌طور می‌رسد که معترضان به نسبت قبلی‌ها نترستر هستند؛ ویدئوها جوانان را نشان می‌دهد که به‌سرعت به آخوندها نزدیک شده و عمامهٔ آنها را می‌اندازند.

حاکمان ایران که خود را در وضعیت دفاعی یافته‌اند، دست به سرکوب خشونت‌آمیز زده‌اند. در روزهای شنبه و یکشنبه، نیروهای امنیتی از خودروهای زرهی برای شلیک مهمات جنگی به معترضان در منطقهٔ کردی استفاده کردند... با این‌حال، اعتراضات نشانی از فروکش ندارد...

در عین‌حال، در یک سرپیچی بی‌پروا نسبت به غرب، ایران صدها پهپاد شاهد-۱۳۶ به روسیه برای بکارگیری علیه اوکراین داده است...

مجموع ناآرامی داخلی و تهاجم در خارج چشم‌اندازهای احیای توافق اتمی ایران را تیره کرده است...
مدتها ما معتقد بودیم که توافق برای مهار تلاش‌های اتمی ایران به‌قدری مهم است که نباید تحت‌الشعاع دیگر درگیریها با تهران قرار گیرد. اما حالا کاملاً روشن شده که از سرگیری گفتگوها با مقامهای رژیم ایران که مردم خودش را در داخل سرکوب و به روسیه برای نابودی اوکراین کمک می‌کند، عملی نیست. آشوبی که بواسطهٔ این رخدادهای دیگر ایجاد شده چشم‌انداز مذاکره برای متوقف کردن جاه‌طلبیهای اتمی ایران را بیش از هر زمان دیگری بعید می‌نماید.