گاز اشک‌آور چشمها و پوست بدن را می‌سوزاند و تنفس را مشکل می‌کند، صفیر گلوله‌ها قلبها را می‌شکافد اما هربار تظاهر‌کنندگان بیشتری به میدان تحریر برمی‌گردند. این صحنه امروز مصر است:
آنها می‌گویند تا به تمام خواسته خود نرسند میدان تحریر را ترک نخواهند کرد.
مردم مصر در زمان انقلاب به‌عنوان هشدار به مبارک بر روی حصارها می‌کوبیدند. آنها اکنون مجدداً دارند همان کار را انجام می‌دهند. چون فکر می‌کنند که رژیم سابق هنوز ادامه دارد و مردم را به‌خاطر اعتراض کردن می‌کشد. مراسم تشییع یکی از کشته شدگان در میدان تحریر برگزار شد. این مردان جوان که با پلیس ضدشورش در حال جنگ هستند می‌خواهند که این بار کار را تمام کنند. بسیاری از مصریان خشونتهای خیابانی را دوست ندارند. ولی آنها از این هم خوششان نمی‌آید که پلیس و ارتش، حقوق آنها را زیر پای خود له می‌کند. کسی که معترضان بیش از همه از او متنفر هستند فرمانده شورای عالی نظامی است.
یک شهروند: «طنطاوی برو گم شو. امروز یا فردا او باید برود. شما خواهید دید که در عرض چند روز طنطاوی خواهد رفت».
ژنرال طنطاوی در تلویزیون ظاهر شد و از عملکرد ارتش دفاع کرده و در مورد انتخابات صحبت کرد.
طنطاوی: «من ملتزم به برگزاری انتخابات پارلمان در زمان مشخص شده هستم و هم‌چنین انتخابات ریاست‌جمهوری تا پایان ماه ژوئن ۲۰۱۲ برگزار خواهد شد».
اما حتی قبل از این‌که او صحبت کند مردم آدمک او را از چراغ راهنمایی، دار زدند. برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری در عرض یکسال ممکن است برخی از مصریان را راضی کند اما این مسأله عقیده بسیاری از مردمی که در میدان تحریر جمع شده‌اند و همین‌طور خانواده کشته شدگان حوادث اخیر را عوض نکرده است.
خانواده یکی از قربانیان درحالی‌که یکی از اجساد را نشان می‌دهد می‌گوید: «نگاه کنید، سردخانه‌ها پر از اجساد است، جسد پسر من در این‌جاست».
خوشحالی ماه فوریه تا تابستان از بین رفت. مردم اکنون بیشتر علاقه‌مندند تا انقلاب را تمام کنند. آنها به وعده‌های نظامیان دیگر اعتمادی ندارند.
یک خانم مصری: این همان رژیم مبارک است. هیچ چیز تغییر نکرده است. ما نمی‌خواهیم برای انتخابات ساختگی که هفته آینده قرار است برگزار شود برویم. هیچ چیز با این انتخابات تغییر نخواهد کرد.
و این مرد که خود کاندید است می‌گوید: «وقتی مردم دارند کشته می‌شوند هیچ انگیزه‌ای برای رفتن و صحبت کردن با مردم برای شرکت در انتخابات وجود ندارد»..
چند صد متر آنطرف‌تر قیام ادامه دارد و مجروحان برای مداوا به بیمارستان برده می‌شوند. آنها معتقدند حقوق خود را به‌عنوان شهروند در خیابانها به‌دست آورده‌اند و این محل جایی است که باید از آن دفاع کنند. آنها می‌خواهند که نظامیان قدرت را همین حالا ترک کنند و آنها از دولتی که نمی‌تواند برای آنها یک شغل مناسب فراهم کند خشمگین هستند.
آنها می‌گویند که رژیم سابق را در ماه فوریه شکست داده‌اند اما به‌نظر می‌رسد که باید مجدداً این جنگ را ادامه دهند.
گاز اشک‌آور چشمها و پوست بدن را می‌سوزاند و تنفس را مشکل می‌کند، اما هربار تظاهر‌کنندگان بیشتری برمی‌گردند. مصر در یک بحران عمیق فرو رفته است. با تاریک شدن هوا وضعیت بهتر نمی‌شود. انقلاب ماه فوریه مصر باعث الهام مردم لیبی، سوریه، بحرین و یمن گردید. اکنون مصریان مجدداً جلودار شده‌اند.
آنها می‌گویند تا به تمام خواسته خود نرسند میدان تحریر را ترک نخواهند کرد.
مردم مصر در زمان انقلاب به‌عنوان هشدار به مبارک بر روی حصارها می‌کوبیدند. آنها اکنون مجدداً دارند همان کار را انجام می‌دهند. چون فکر می‌کنند که رژیم سابق هنوز ادامه دارد و مردم را به‌خاطر اعتراض کردن می‌کشد. مراسم تشییع یکی از کشته شدگان در میدان تحریر برگزار شد. این مردان جوان که با پلیس ضدشورش در حال جنگ هستند می‌خواهند که این بار کار را تمام کنند. بسیاری از مصریان خشونتهای خیابانی را دوست ندارند. ولی آنها از این هم خوششان نمی‌آید که پلیس و ارتش، حقوق آنها را زیر پای خود له می‌کند. کسی که معترضان بیش از همه از او متنفر هستند فرمانده شورای عالی نظامی است.
یک شهروند: «طنطاوی برو گم شو. امروز یا فردا او باید برود. شما خواهید دید که در عرض چند روز طنطاوی خواهد رفت».
ژنرال طنطاوی در تلویزیون ظاهر شد و از عملکرد ارتش دفاع کرده و در مورد انتخابات صحبت کرد.
طنطاوی: «من ملتزم به برگزاری انتخابات پارلمان در زمان مشخص شده هستم و هم‌چنین انتخابات ریاست‌جمهوری تا پایان ماه ژوئن ۲۰۱۲ برگزار خواهد شد».
اما حتی قبل از این‌که او صحبت کند مردم آدمک او را از چراغ راهنمایی، دار زدند. برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری در عرض یکسال ممکن است برخی از مصریان را راضی کند اما این مسأله عقیده بسیاری از مردمی که در میدان تحریر جمع شده‌اند و همین‌طور خانواده کشته شدگان حوادث اخیر را عوض نکرده است.
خانواده یکی از قربانیان درحالی‌که یکی از اجساد را نشان می‌دهد می‌گوید: «نگاه کنید، سردخانه‌ها پر از اجساد است، جسد پسر من در این‌جاست».
خوشحالی ماه فوریه تا تابستان از بین رفت. مردم اکنون بیشتر علاقه‌مندند تا انقلاب را تمام کنند. آنها به وعده‌های نظامیان دیگر اعتمادی ندارند.
یک خانم مصری: این همان رژیم مبارک است. هیچ چیز تغییر نکرده است. ما نمی‌خواهیم برای انتخابات ساختگی که هفته آینده قرار است برگزار شود برویم. هیچ چیز با این انتخابات تغییر نخواهد کرد.
و این مرد که خود کاندید است می‌گوید: «وقتی مردم دارند کشته می‌شوند هیچ انگیزه‌ای برای رفتن و صحبت کردن با مردم برای شرکت در انتخابات وجود ندارد»..
چند صد متر آنطرف‌تر قیام ادامه دارد و مجروحان برای مداوا به بیمارستان برده می‌شوند. آنها معتقدند حقوق خود را به‌عنوان شهروند در خیابانها به‌دست آورده‌اند و این محل جایی است که باید از آن دفاع کنند. آنها می‌خواهند که نظامیان قدرت را همین حالا ترک کنند و آنها از دولتی که نمی‌تواند برای آنها یک شغل مناسب فراهم کند خشمگین هستند.
آنها می‌گویند که رژیم سابق را در ماه فوریه شکست داده‌اند اما به‌نظر می‌رسد که باید مجدداً این جنگ را ادامه دهند.
گاز اشک‌آور چشمها و پوست بدن را می‌سوزاند و تنفس را مشکل می‌کند، اما هربار تظاهر‌کنندگان بیشتری برمی‌گردند. مصر در یک بحران عمیق فرو رفته است. با تاریک شدن هوا وضعیت بهتر نمی‌شود. انقلاب ماه فوریه مصر باعث الهام مردم لیبی، سوریه، بحرین و یمن گردید. اکنون مصریان مجدداً جلودار شده‌اند.
