رژیم بشار اسد در روند کنفرانس ژنو 2اخلال ایجاد می‌کند، به‌ویژه در انتقال کمکهای انساندوستانه، لغو محاصره و آزادی زندانیان.
باز کردن راه برای رساندن کمکهای انسان دوستانه و گفتگو در مورد زندانیان محور اصلی مذاکرات روز اول میان هیأت رژیم اسد و هیأت اپوزیسیون سوریه بود. نماینده سازمان ملل اخضر الابراهیمی بر ضرورت اعزام کاروان کمکهای انسانی به شهر حمص تأکید کرد. ولی لؤی صافی سخنگوی رسمی اپوزیسیون گفت این کمکها می‌بایست به تمامی نقاط آسیب دیده کشور برسد و رسیدن این کمکها به شهر حمص میزان جدیت رژیم را در برخورد با این موضوع نشان می‌دهد.
لؤی صافی: ”در رابطه با باز کردن معابر انسانی ما می‌خواهیم این راهها در تمامی کشور سوریه باز شود ولی شهر حمص صحنه آزمایش رژیم است. می‌خواهیم جدیت این رژیم را به آزمایش بکشیم. اگر رژیم در رساندن مواد غذایی و دارویی به کسانی که دارند از گرسنگی می‌میرند عاجز و ناتوان باشد نتیجه می‌گیریم که این رژیم راه‌حل نظامی را می‌خواهد و به‌دنبال راه‌حل سیاسی نیست“.
از نظر نظامی در داخل شهر حمص فضای جامعه حاکی از نوعی بی‌اعتمادی به رژیم است. رژیمی در حالی از کمکهای انسان دوستانه دم می‌زند که نیروهایش مناطق تحت محاصره را بمباران می‌کنند
یکی از جوانان در شهر حمص: ”در ژنو تشکیل جلسه می‌دهند. ما از ژنو چیزی نمی‌خواهیم. به ما می‌گویند کمکهای انسان دوستانه می‌رسد، هر قدر صبر کردیم چیزی نرسید. ما می‌خواهیم این محاصره برداشته شود. ما چند ماه است که خانواده‌هایمان را ندیده‌ایم“.
موضوع وارد کردن کمکهای انسانی در زمانی که بمبارانها و محاصره و درگیریها ادامه دارد موضوعی دست نیافتنی است. کمیته‌های هماهنگی انقلاب می‌گویند نظامیان اسد بمباران مناطق تحت محاصره را با موشکهای زمین به زمین هدف قرار می‌دهند و محله‌های غوطه و الوعر در زیر آتش کور توپخانه هستند و ساکنان آنها روزانه کشته می‌شوند یا کوچ اجباری می‌کنند.
نویسنده و خبرنگار احمد کامل از ژنو می‌گوید:
در اولین دور مذاکرات، دو هیت در یک اتاق تشکیل جلسه دادند و اخضر الابراهیمی نیز حضور داشت اما در حال حاضر هر هیأت به تنهایی در یک اتاق است. توافقی که به آن دست یافته‌اند وارد شدن 16 کامیون مواد غذایی و دارویی به شهر حمص قدیم بوده و این به‌معنی باز شدن معابر انسانی نیست.
16 کامیون آماده ورود به شهر اند ولی رژیم اسد از ورود آنها جلوگیری می‌کند. وقتی که از رئیس هیأت رژیم سؤال شد چرا ممانعت می‌شود؟ او گفت این مسأله به ژنو ربطی ندارد. او گفت ما در ژنو برای صحبت در مورد دو موضوع آمده‌ایم یکی تروریسم و دیگری موضوع انسانی ولی این موضوعات یعنی وارد کردن مواد غذایی موضوعی انسانی نیست. رژیم اسد اخلال ایجاد می‌کند و نمی‌خواهد کاری انجام دهد. رژیم می‌خواهد به جهان بگوید که هر دست آوردی ولو دست آورد کوچک بسیار کند خواهد بود. بسیار پر هزینه خواهد بود. افراد در محاصره که تعداد آنها دو هزار و پانصد نفر است می‌خواهند خارج شوند، رژیم اسامی آنها را می‌خواهد. در مورد زندانیان هم رژیم اسد می‌گوید من اسامی زندانیان خودم را می‌خواهم. رژیم اسد با این درخواستهای اخلال گرانه می‌خواهد هر دستاوردی را غیرممکن کند.
باز کردن راه برای رساندن کمکهای انسان دوستانه و گفتگو در مورد زندانیان محور اصلی مذاکرات روز اول میان هیأت رژیم اسد و هیأت اپوزیسیون سوریه بود. نماینده سازمان ملل اخضر الابراهیمی بر ضرورت اعزام کاروان کمکهای انسانی به شهر حمص تأکید کرد. ولی لؤی صافی سخنگوی رسمی اپوزیسیون گفت این کمکها می‌بایست به تمامی نقاط آسیب دیده کشور برسد و رسیدن این کمکها به شهر حمص میزان جدیت رژیم را در برخورد با این موضوع نشان می‌دهد.
لؤی صافی: ”در رابطه با باز کردن معابر انسانی ما می‌خواهیم این راهها در تمامی کشور سوریه باز شود ولی شهر حمص صحنه آزمایش رژیم است. می‌خواهیم جدیت این رژیم را به آزمایش بکشیم. اگر رژیم در رساندن مواد غذایی و دارویی به کسانی که دارند از گرسنگی می‌میرند عاجز و ناتوان باشد نتیجه می‌گیریم که این رژیم راه‌حل نظامی را می‌خواهد و به‌دنبال راه‌حل سیاسی نیست“.
از نظر نظامی در داخل شهر حمص فضای جامعه حاکی از نوعی بی‌اعتمادی به رژیم است. رژیمی در حالی از کمکهای انسان دوستانه دم می‌زند که نیروهایش مناطق تحت محاصره را بمباران می‌کنند
یکی از جوانان در شهر حمص: ”در ژنو تشکیل جلسه می‌دهند. ما از ژنو چیزی نمی‌خواهیم. به ما می‌گویند کمکهای انسان دوستانه می‌رسد، هر قدر صبر کردیم چیزی نرسید. ما می‌خواهیم این محاصره برداشته شود. ما چند ماه است که خانواده‌هایمان را ندیده‌ایم“.
موضوع وارد کردن کمکهای انسانی در زمانی که بمبارانها و محاصره و درگیریها ادامه دارد موضوعی دست نیافتنی است. کمیته‌های هماهنگی انقلاب می‌گویند نظامیان اسد بمباران مناطق تحت محاصره را با موشکهای زمین به زمین هدف قرار می‌دهند و محله‌های غوطه و الوعر در زیر آتش کور توپخانه هستند و ساکنان آنها روزانه کشته می‌شوند یا کوچ اجباری می‌کنند.
نویسنده و خبرنگار احمد کامل از ژنو می‌گوید:
در اولین دور مذاکرات، دو هیت در یک اتاق تشکیل جلسه دادند و اخضر الابراهیمی نیز حضور داشت اما در حال حاضر هر هیأت به تنهایی در یک اتاق است. توافقی که به آن دست یافته‌اند وارد شدن 16 کامیون مواد غذایی و دارویی به شهر حمص قدیم بوده و این به‌معنی باز شدن معابر انسانی نیست.
16 کامیون آماده ورود به شهر اند ولی رژیم اسد از ورود آنها جلوگیری می‌کند. وقتی که از رئیس هیأت رژیم سؤال شد چرا ممانعت می‌شود؟ او گفت این مسأله به ژنو ربطی ندارد. او گفت ما در ژنو برای صحبت در مورد دو موضوع آمده‌ایم یکی تروریسم و دیگری موضوع انسانی ولی این موضوعات یعنی وارد کردن مواد غذایی موضوعی انسانی نیست. رژیم اسد اخلال ایجاد می‌کند و نمی‌خواهد کاری انجام دهد. رژیم می‌خواهد به جهان بگوید که هر دست آوردی ولو دست آورد کوچک بسیار کند خواهد بود. بسیار پر هزینه خواهد بود. افراد در محاصره که تعداد آنها دو هزار و پانصد نفر است می‌خواهند خارج شوند، رژیم اسامی آنها را می‌خواهد. در مورد زندانیان هم رژیم اسد می‌گوید من اسامی زندانیان خودم را می‌خواهم. رژیم اسد با این درخواستهای اخلال گرانه می‌خواهد هر دستاوردی را غیرممکن کند.
