پرونده‌ٔ حکومت آخوندی در رفتار با مردم ایران، پرونده‌یی سیاه و مملو از جنایت است. سیاست رویارویی آخوندهای حاکم با مردم ایران سرکوب و کشتار است. این سیاست را در قیام آبان ۹۸ همه به چشم دیدند.
در رها کردن کرونا و گسترش آن به تمام ایران هم این رویکرد واضح است و فتوای جنایت‌کارانه خامنه‌ای در ممنوع کردن ورود واکسن هم این سیاست را عیان کرد. اما پهنه‌ٔ دیگری هم هست که با اندکی کنکاش می‌توان رد پای این سیاست را پیدا کرد و آن بلایی است که بر سر بهداشت و درمان مردم ایران آورده. به این اعتراف‌ها توجه کنید:
«ما در منطقه و در گروه بیست کشورهای پیشرفته در حوزه پزشک و دندانپزشک جزو شش کشور آخر هستیم»
خبرگزاری حکومتی ایران نوشت: «قائم‌مقام ستاد راهبری نقشه جامع علمی کشور با تأکید بر این‌که، سرانه پزشک در کشورمان در مقایسه با کشورهای منطقه نامناسب است، گفت: برای خروج از این بحران بایستی طی پنج سال آینده در رشته پزشکی سالانه ۳هزار نفر و در رشته دندانپزشکی ۵۰۰نفر به ورودی دانشگاههای کشور اضافه شود».
اما مشکل اضافه شدن ورودی دانشگاه نیست چون خروجی پزشکان، پرستاران و کادر درمان روبه افزایش است.
رئیس نظام پزشکی مشهد گفته است: «همان‌طور که می‌دانید، خروجی نخبگان از کشور سال‌ها است که آغاز شده و ادامه دارد»
محبوب‌فر یک کارشناس حکومتی به شرایط وخیم درمانی در ایران این‌گونه اعتراف کرده است: «در حال حاضر، مهاجرت کادر درمان به‌ویژه پرستاران از کشور تشدید یافته و ۲۵بیمار توسط یک پرستار مدیریت می‌شوند. این در شرایطی است که میزان ابتلا و مرگ‌ومیر کرونا به ازای جمعیت در ایران حداقل دو برابر متوسط جهانی است»
حال به شرایط درمان مردم فقیر ایران نگاهی بیاندازیم. سرانه‌ٔ پزشک برای هر هزار نفر تنها یک ممیز ۱۷صدم درصد است؛ اما ۵دهک پایین جامعه تنها به ۱۶درصد از پزشکان ایران دسترسی دارند یعنی نیمی از مردم ایران هر ۳هزار نفر به ۱ پزشک دسترسی دارند! به این معضل، کمبود پرستار، امکانات درمانی و گرانی سرسام‌آور دارو را هم اضافه کنید.
اگر این کشتار مردم ایران توسط حکومت نیست؛ پس چه نامی می‌توان بر آن نهاد؟!
