مصدق کبیر در سال ۱۲۶۱ شمسی در تهران به‌دنیا آمد.
در سال ۱۲۸۷ برای ادامه تحصیلاتش به فرانسه عزیمت کرد و و در سال ۱۲۹۳ با اخذ دکترای حقوق از دانشگاه سوئیس به ایران بازگشت.
دکتر مصدق در دوره‌های پنجم و ششم مجلس با دیکتاتوری رضاخانی مخالفت کرد و تبعید شد.
در دوره‌های چهاردهم و شانزدهم مجلس شورا دکتر مصدق به‌عنوان نماینده اول تهران جنبش ملی شدن صنعت نفت را شعله‌ور کرد.
در ۲۹اسفند ۱۳۲۹ ملی شدن صنعت نفت را با پیروی به تصویب مجلس رساند.
دکتر محمد مصدق در اردیبهشت ۱۳۳۰ برای اجرای قانون ملی شدن صنعت نفت نخست‌وزیری را پذیرفت.
او در مهر ۱۳۳۰ در شورای امنیت سازمان ملل متحد و در خرداد ۱۳۳۱ در دادگاه بین‌المللی لاهه از منافع ایران و ملی شدن صنعت نفت دفاع کرد و در هر دو مرجع بین‌المللی پیروز شد.
در ۳۰تیر ۱۳۳۱ مردم تهران به حمایت از دکتر مصدق که در اعتراض به دخالت‌های شاه در امور دولت استعفا داده بود، به خیابان‌ها ریختند و او را به نخست‌وزیری بازگرداندند.
استعمار به‌کمک عوامل دربار و ارتش و آخوندهای خائنی از قبیل بهبهانی و کاشانی، در ۲۸مرداد ۱۳۳۲ علیه دولت ملی دکتر مصدق کودتا کرد.
مصدق در دفاعیات تاریخی خود در بیدادگاه‌های نظامی شاه خائن از آرمان آزادی و استقلال ایران جانانه دفاع کرد.
پیشوای کبیر نهضت ضداستعماری مردم ایران پس از ۱۴سال تنهایی در تبعید در ۱۴اسفند ۱۳۴۶ به جاودانگی پیوست.
او گفته بود: «چه زنده باشم و چه نباشم امیدوارم و بلکه یقین دارم که این آتش خاموش نخواهد شد و مردان بیدار کشور، این مبارزه ملی را آن‌قدر دنبال می‌کنند تا به نتیجه برسد».
