بزرگداشت دکتر کاظم رجوی شهید بزرگ حقوق‌بشر و مقاومت ایران

ژنو ـ اردیبهشت 93
به‌مناسبت بزرگداشت دکتر کاظم رجوی شهید بزرگ حقوق‌بشر و مقاومت ایران، جلسه‌یی در ژنو برگزار گردید:

برتیه پرگو، استاد دانشگاه
دوستان، عزیزان، برادران
دکتر کاظم رجوی دوست من بود و هم‌چنان دوست من باقی مانده است.
همچنین مواضعی که کاظم از آنها دفاع می‌کرد آن مواضع و آن انگیزشهایی که از آن دفاع می‌کرد، هنوز در من زنده هستند.
ما یادبود بیست و چهارمین سالگرد ترور او را برگزار می‌کنیم و من همراه با شما افشا می‌کنیم سیاست رژیم ایران و مزدوران قاتلش را که در بیرحمی تمام این کار را انجام دادند.
من کوتاهی دولتمان را در برابر رژیم تهران محکوم می‌کنم.
همچنین دولت [شیراک] در فرانسه که چندی بعد از شهادت کاظم یکی از قاتلان او را به ایران فرستاد و این همکاری و این استرداد شرم‌آور است.
همچنین می‌خواهم الآن که به دکتر کاظم فکر می‌کنم همچنین صدها نفر دیگر را هم که در کشورهای دیگر ترور شدند در انگلیس و دیگر کشورها را یادآوری و محکوم کنم.
همچنین صدها و هزاران نفر دیگری را که مانند دکتر کاظم جانشان را در راه آزادی وطنشان فدا کردند یاد آنها را گرامی می‌داریم.
آنها بهای بسیار سنگینی پرداختند برای ایستادگی در برابر دیکتاتوریهای رژیم شاه و خمینی.
هرگز فراموش نمی‌کنم درد و رنجی مجاهدین را چه وقتی در اشرف بودند و چه الآن که در لیبرتی هستند، آنها همیشه آنها در ذهن من هستند.
همچنین من فکر می‌کنم به کسانی که مثل آنها مقاومت و ایستادگی می‌کنند در برابر این همه درد و رنج، مقاومت می‌کنند و به مبارزه خودشان ادامه می‌دهند.
به شما می‌گویم که موفق باشید شجاع باشید به راه خودتان ادامه بدهید. درود به شما و خلق ایران.

کریستین پرگو، استاد دانشگاه
دوستان عزیز
چقدر متأثر شدم (از) دیدن آنچه که شما در این‌جا فراهم کرده‌اید، برای بزرگداشت دوست بسیار عزیزمان کاظم و بزرگداشت کسانی که در ایران برای اعتقاد به آزادی کشته شدند.
آری دقیقاً 24سال از زمانی که رژیم ایران، رژیم خمینی، کاظم رجوی را در نزدیکی این‌جا در کوپه در چند قدمی خانه‌اش به قتل رساند، گذشته است.
او به وسیلهٴ مأموران رژیم ایران ترور شد که به‌طور خاص برای کشتن کاظم، آن روز که با ماشین خود به خانه بازمی‌گشت، آمده بودند. همان روز این مأموران رژیم با هواپیما بدون نگرانی به ایران بازگشتند.
شرم‌آور است که این قاتلان قبل از سوار شدن به هواپیما دستگیر نشدند و آنان را تا به امروز از حاضر شدن در برابر عدالت مصون نگه‌داشته‌اند.
بدتر این‌که ـ بدترین البته قتل کاظم بود ـ همهٴ این مأموران رژیم ایران بدون مجازات زندگی می‌کنند، به‌رغم آنچه که انجام شده است، البته به‌اندازه کافی کار نشد و این بی‌عدالتی هم‌چنان باقی هست.
کاظم در سال 1934 به دنیا آمد، ژان زیگلر و برتیه پرگو، دوستان او هم در این تاریخ به دنیا آمدند. به‌عنوان نمونه این سه دوست با یک دوستی محکم و همبستگی با مردم ایران گردهم آمده بودند. خاطرهٴ او همیشه زنده است. باید بگویم بیش از خاطره‌اش، حضورش، عملش، همیشه زنده است.
به یاد بیاوریم که کاظم، مسعود را از مرگ نجات داد. با این جنگ برای زندگی برادر جوانترش، کاظم زندگیش را در خطر انداخت. او در آن موقع نمی‌دانست که سرنوشت مسعود چه می‌شود، اما او باید برادرش را که به مرگ محکوم شده بود، نجات می‌داد و این کار را کرد. به همین خاطر به‌طور خاص چون او مسعود را در رژیم شاه نجات داد، امروز ما در این‌جا حضور داریم و در واقع شورای ملی مقاومت که مسعود در رأس آن است به وجود آمد، شورای ملی مقاومت ایران، مجاهدین خلق که اپوزیسیون را نمایندگی می‌کنند و به قدر کافی برای رژیم فعلی خطرناک است و رژیم فعلی هم‌چنان در پی از بین بردن مسعود رجوی است.
ارادهٴ کاظم سمبلی است برای این‌که بالاخره یک ایران دموکراتیک ساخته شود، ایرانی که در آن مردان و زنان مساوی هستند، هم‌چنان‌که مریم رجوی اغلب آن را تکرار می‌کند، ایرانی که به قوانین بین‌المللی و حقوق‌بشر احترام می‌گذارد و این شمایید که با همان اراده‌یی که دکتر کاظم داشت آن را دنبال می‌کنید، با همان اراده است که 1091روز تحصن برگزار می‌شود و اعتصاب غذایی که شما از ابتدای سپتامبر گذشته به پیش بردید.
همان طوری که قبلاً گفته شد بستگان شما و دوستان شجاع اشرفی شما در لیبرتی دائماً در معرض انتقامجویی رژیم ایران هستند و رژیم از ترسش است که هر کس را مقاومت می‌کند، می‌کشد و این تنها راه ادامه حیات رژیم است. ما به شجاعت آنها (اشرفیها) درود می‌فرستیم و از سازمان ملل می‌خواهیم که احکام منشور خود را دنبال کند.
می خواستم در مورد آنچه که در زندانهای ایران می‌گذرد، بگویم تا به فکر زنان و مردانی باشیم که سرکوب بی‌حد و حصری را متحمل می‌شوند و به‌خاطر آن جامعه بین‌الملل باید واکنش نشان بدهد.
دوستان عزیز
در خاتمه می‌خواستم تکرار کنم که کاظم 24سال پس از مرگش مردی مربوطه به گذشته نیست بلکه او همراه با شما، آیندهٴ ایران آزاد و دموکراتیک است.
از همهٴ شما متشکرم

مارک فالکه، نمایندهٴ پارلمان ژنو
دوستان عزیز مقاومت ایران
دوستان عزیز، پرفسور پرگو، سالهاست که شما بی‌وقفه از حقوق‌بشر دفاع می‌کنید.
به‌نظرم دکتر کاظم رجوی هم یک نمونه بود، شخصیتی فوق‌العاده با فرهنگی بزرگ. دوست نزدیک خانوادهٴ پرگو و هم‌درد آنها؛ چون فکر می‌کنم آنها از ارزشهای مشابه و از حقوق‌بشر دفاع می‌کردند. پروفسور کاظم در دوران شاه هم مبارزه کرده بود.
در زمان ترور کاظم رجوی من از بازرسان پلیس قضایی بودم. از این کشتار بسیار شوکه شده بودیم؛ 13 قاتل به‌طور ویژه به ژنو آمده بودند. آنها پیشاپیش و از چند ماه قبل از طریق مشاهداتشان، زمینه را آماده کرده بودند و به‌طور ویژه، برای ترور یک مدافع حقوق‌بشر، به ژنو آمده بودند. کسی که فکر می‌کنم در کمیساریای حقوق‌بشر سازمان ملل و علاوه بر آن، پروفسور دانشگاه ژنو بود. این یک رسوایی عظیم به‌شمار می‌رفت؛ در برابر این بربریت، بعداً دو تن از قاتلان در فرانسه دستگیر شدند و ما هم خیلی تحت تأثیر این خبر قرار گرفتیم. چون فرانسویها به آنها اجازه دادند که به ایران بازگردند؛ در حالی‌که سوئیس درخواست کرده بود، آنها به سوئیس مسترد و این‌جا محاکمه بشوند. این واقعاً یک رسوایی بود که در آن زمان به تهیهٴ قطعنامه‌یی از سوی پارلمان ژنو منجر شد. این قطعنامه از شورای فدرال می‌خواست، قاطعانه نزد مقامهای فرانسوی مداخله کند. آنها این کار را انجام دادند و شکایت را به مقامهای فرانسوی ارائه کردند. پس، از همان موقع حساسیت‌مان نسبت به این پرونده رسوایی‌آور جلب شده بود؛ پرونده قتل یک شخصیت مدافع حقوق‌بشر در نزدیکی ژنو. کسی که نه فقط از حقوق‌بشر در ایران، بلکه به‌صورت عام از حقوق‌بشر دفاع می‌کرد. شخصیتی که از آگاهی بسیار بالایی برخوردار بود و خاری در چشم رژیم جنایتکاران حاکم به‌شمار می‌رفت، آخوندهایی که متأسفانه امروز هم‌چنان قدرت را در دست دارند. می‌توان گفت که همهٴ شما، هر ایرانی، خانواده‌هایتان و خودتان، مبارزانی هستید که بهای آن‌را پرداخته‌اید؛ خیلی اوقات با مایه‌گذاری از آزادی خودتان یا با جان‌باختن نزدیکانتان. فقط به‌دلیل دفاع از آزادی در ایران، شما تحت پیگرد قرار می‌گیرید، به زندان می‌روید و شکنجه می‌شوید. آن هم تنها به‌دلیل این‌که از آزادی دفاع می‌کنید. شما جنایتکار نیستید، ولی در ایران فقط به‌دلیل دفاع از آزادی، افراد را شکنجه، دستگیر و ترور می‌کنند. این بربریت در عصر ما باور نکردنی است. باید همواره و هر روز این رژیم را محکوم کرد و شما همواره این‌جا حاضرید و رژیم ایران را محکوم می‌کنید. حال (این رژیم) مدعی داشتن یک رئیس‌جمهور مدره است که در آن زمان یکی از مسئولان سرکوب بود. اکنون که او خودش را یک فرد «مدرهٴ » دولت ایران معرفی می‌کند، با بزدلی دولتهایی مواجهیم که به‌ دلیل منافع اقتصادی هم‌چنان از آن حمایت می‌کنند. در حالی که اگر همه با هم متحد می‌شدند، این رژیم تا کنون سرنگون شده بود و افراد صادق قدرت را در دست گرفته بودند. شما همچنین من‌ را به یاد ساکنان لیبرتی می‌اندازید و باید به آنها هم ادای احترام کنم. آنها هم‌چنان در عراق مقاومت می‌کنند. این پناهجویان در کمپ لیبرتی زندانی شده‌اند که یک اردوگاه کار اجباری است. هفت گروگان نیز هم‌چنان در عراق تحت باز داشتند؛ ما خواهان آن هستیم که ملل‌متحد فراخوان به آزادی آنها بدهد. آمریکا اقدام نمی‌کند، ملل‌متحد اقدامی نمی‌کند. طبعاً باید این موضع را هم تقبیح کرد.
با تشکر از همهٴ اعضای مقاومت، همه این نبرد را ادامه می‌دهند تا وقتی ایران آزاد شود. زنده باد ایران آزاد و زنده‌باد رهبران شما، خانم مریم رجوی و آقای مسعود رجوی.
بسیار سپاسگزارم، مبارزه ادامه دارد، زنده‌باد ایران آزاد. با تشکر.

مصطفی نادری
دکتر کاظم رجوی از سال 1360 تا 1369 طی 9سال به‌طور خستگی‌ناپذیر در افشای رژیم آخوندی و جنایتها و قتل‌عامهای آن فعال بود. فعالیتهای گسترده دیپلوماتیکی که او سازمان می‌داد به دهها بار محکومیت رژیم آخوندی در ارگانهای سازمان ملل و سایر مجامع بین‌المللی منجر شد. سرانجام همان‌طور که خود گفته بود ما حقوق‌بشر را با خون خود می‌نویسیم، خون پاک خود را فدای حقوق‌بشر و آزادی ایران کرد. پیکر دکتر کاظم رجوی از سوئیس به عراق منتقل شد و در کربلا خاک پای سرور شهیدان در کنار جاودانه فروغهای ایران به خاک سپرده شد. 24سال از شهادت قهرمان حقوق‌بشر، دکتر کاظم رجوی کسی که با خون خود حقوق‌بشر را نهادینه کرد، می‌گذرد. هنوز آنها نتوانسته‌اند صدای این رادمرد بزرگ را خاموش کنند و انعکاس صدایش را که در همین شهر حقوق‌بشر، ژنو که چنین گفت: ما حقوق‌بشر را با خون خود نوشته و این‌گونه عمل نمود.
من که سالها زندان رژیم بوده‌ام و تو صدای فریادمان در زندانهای ایران بودی، امروز ما از تو معنای وفا و صداقت و مبارزه برای حقوق انسان را آموخته‌ایم. راه و مرام تو را ادامه می‌دهیم. فریادی می‌شویم برای حقوق زندانیان در زیر شکنجه و اعدام ملایان حاکم بر ایران. ما صدای تو را در اشرف در آخرین جملات صبا می‌شنویم. ما تو را در لیبرتی می‌شنویم که نه به دشمن می‌گوید. و باز صدای تو را در زندانهای رژیم در نامه‌ علی صارمی، حاج آقایی، کاظمی و صدها و صد و بیست هزار شهید و زندانی و در قیام خلق ستمدیده ایران که فریاد مرگ بر دیکتاتور می‌گوید، می‌شنویم. ما در این روز با تو عهد می‌بندیم که طنین‌انداز صدای تو باشیم.
با درود بر روح شهید بزرگ حقوق‌بشر، دکتر کاظم رجوی

یزدان افشارپور
به نام خدا
و به نام آزادی
24سال از آن صبح خونینی که دکتر کاظم به دست پاسداران شقاوت و سیاهی در خون خود غلطید، گذشت. 24سال از آن صبح که او بهای ایستادگی بر سر پیمان و وفای به عهد با شهیدان را با خون خودش پرداخت، گذشت. 24سال از آن روزی که او با خون خودش تاریخ حقوق‌بشر را نوشت، گذشت. آری طی این مدت، درختی که او خودش کاشته و با خونش آبیاری کرده بود، ثمر داده و طناب حقوق‌بشر را برگردن آخوندهای رذل و فرومایه انداخته است. وقایع اخیر در زندان اوین و اعتراض خانواده‌ها ثابت کرد که ادعای میانه‌روی و اعتدال روحانی جنایتکار هم یک طبل توخالی است و همه آخوندها و دستجات حکومت سروته یک کرباسند
درود بر روان پاک دکتر کاظم رجوی،
درود بر تمامی شهدای به خون خفته خلق که با خون پاکشان درخت انقلاب و مقاومت و ایستادگی تا به آخر را آبیاری کردند،
درود بر زندانیان سیاسی مقاوم و خانواده‌های آنان که طبل رسوایی رژیم جنایتکار را با ایستادگی و مقاومت خود در سراسر جهان به صدا درآوردند.
درود، درود، درود.