عفو بین الملل روز پنجشنبه ۱۷شهریور خواستار آزادی فوری بهنام موسیوند شد و نوشت مقامات رژیم ایران باید معترض و فعال مدنی بیمار، بهنام موسیوند را که به ناحق در زندان رجایی شهر کرج در ارتباط با مشارکت مسالمتآمیز در اعتراضات سراسری دی ۱۳۹۶ محبوس است، فوراً و بدون قید و شرط آزاد کنند. تا زمان آزادی، مقامات باید فوراً تمام مراقبتهای پزشکی تخصصی مورد نیاز بهنام موسیوند را از جمله با اعزام به مراکز درمانی خارج از زندان، به او ارائه دهند. وضعیت سلامتی بهنام موسیوند در زندان بهدلیل محرومیت از مراقبتهای پزشکی مناسب و به موقع از جمله برای بیماریهایی که وی از قبل داشته است و همچنین اعتصاب غذاهای متعدد رو به وخامت گذاشته است.
بهنام موسیوند در ۹شهریور ۱۴۰۱ در اعتراض به انتقال خشونتآمیز خود در ۸شهریور از زندان اوین تهران به زندان رجایی شهر که با ضرب و شتم مأموران زندان همراه بود، دست به اعتصاب غذا زد.
در ۱۳شهریور ۱۴۰۱، ویدئویی از مادر بهنام موسیوند توسط فعالان حقوقبشر در ایران در توئیتر به اشتراک گذاشته شد که در آن وی اعلام کرد وضعیت سلامتی بهنام موسیوند وخیم شده و وی از خونریزی معده و بالا آوردن خون رنج میبرد و در تکلم مشکل دارد. فعالان حقوقبشر در ایران گزارش دادند که بهنام موسیوند در ۱۴شهریور ۱۴۰۱ در جریان ملاقات با خواهرش با ویلچر آورده شد و به او اطلاع داد که همچنان در اعتصاب غذا است و از دسترسی به کلیه خدمات پزشکی محروم است.
بهنام موسیوند در اوایل سال جاری نیز از ۳۰فروردین تا ۱۵اردیبهشت ۱۴۰۱ در اعتراض به شرایط ظالمانه و غیرانسانی زندان [گوهردشت کرج] که در آن زمان در آنجا نگهداری میشد، در اعتصابغذای طولانیمدت به سر برد. در روز ۵اردیبهشت، مقامات وی را در حالی که وضعیت سلامتیاش رو به وخامت رفته بود به بیمارستان طالقانی منتقل کردند، اما مدتی بعد در روز ۲۰اردیبهشت ۱۴۰۱، مقامات وی را به اجبار و برخلاف توصیه پزشکان و بدون داروهای مورد نیاز از بیمارستان ترخیص و به زندان اوین منتقل کردند.
این اقدام در حالی صورت گرفت که پزشکان بیمارستان طالقانی گفته بودند که او نیاز به مراقبتهای پزشکی تخصصی دارد که در آن بیمارستان ممکن نیست و باید به بیمارستان تخصصی منتقل شود. بر اساس اطلاعات عفو بینالملل، بهنام موسیوند از پیشتر دچار بیماریهای پزشکی مربوط به کبد، کلیه و پروستات بوده است و به همین دلیل او نیاز دارد که در طول روز به دفعات از سرویس بهداشتی استفاده کند.
به گفته یک منبع مطلع، در روز ۳۰فروردین ۱۴۰۱ که بهنام موسیوند اعتصابغذای قبلی خود را آغاز کرد، زندانبانان وی را بهدلیل امتناع از زدن دستبند و پابند هنگام اعزام به بیمارستان مورد ضرب و شتم قرار دادند. عفو بینالملل مدتهاست که رویه استفاده غیرضروری و تحقیرآمیز از دستبند و پابند علیه زندانیان عقیدتی و سایر زندانیان با سابقه سیاسی را مستند کرده است.
بهنام موسیوند در ارتباط با شرکت مسالمتآمیز در اعتراضات سراسری دیماه ۱۳۹۶ به ۶سال حبس محکوم شده است. وی ابتدا در تاریخ ۱۲بهمن ۱۳۹۶ بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین که تحت کنترل وزارت اطلاعات است منتقل شد. در تاریخ ۲۸اسفند ۱۳۹۶ او به قید وثیقه آزاد شد. شعبه۲۸ دادگاه انقلاب تهران در شهریور ۱۳۹۸ او را از بابت اتهامات «اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرایم علیه امنیت ملی کشور» و «تبلیغ علیه نظام» و در پی یک محاکمه ناعادلانه به ۶سال حبس محکوم کرد. بر اساس ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی ۵سال حبس تعزیری از بابت اتهام «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور» برای وی قابل اجرا است بهنام موسیوند در تاریخ ۲۵خرداد ۱۴۰۰ بار دیگر بازداشت و برای اجرای حکم به زندان منتقل شد.
عفو بینالملل خواستار آزادی فوری بهنام موسیوند شد
- اختناق و سرکوب
- 1401/06/17
زندانی سیاسی بهنام موسیوند
<iframe style="border:none" width="100%" scrolling="no" src="https://www.mojahedin.org/if/059e45fe-ff32-4e6d-ae81-8c520a5440bf"></iframe>