روزنامه رسالت وابسته به باند ولیفقیه16 اردیبهشت 92 در خبری از قول دبیرکل خانه کشاورز رژیم نوشت: ”درحال حاضر وضعیت کشاورزان خوب نیست و وضعیت چهار میلیون کشاورز وخیم است“.
مرکز آمار رژیم نیز، نرخ تورم روستایی در 12ماه منتهی به فروردینماه سال 93 را ۳۲.۵درصد اعلام کرد، این در حالی است که چندی پیش نرخ تورم مناطق شهری در 12ماه منتهی به فروردینماه حدود 32درصد اعلام شده بود.
طبعاً آمار ارایه شده توسط دبیرکل خانه کارگر رژیم قابل تکیه نیست اما حتی همین رقم تورم بیانگر ستمی است که تحت حاکمیت آخوندها بر کشاورزان ایران وارد میشود.
واقعیت این است که در اثر حاکمیت این رژیم بخش کشاورزی، مانند سایر بخشهای اقتصادی و تولید کشور، به این فلاکت رسیده است و عوامل زیر که تماماً ناشی از عملکرد حاکمیت آخوندی است در وخامت وضعیت کشاورزان مؤثرند:
تضمین نشدن قیمتها
تضمین نشدن قیمتها توسط دولت، یکی ازدلایلی است که کشاورزی ایران و وضعیت کشاورزان را به وضعیت امروزی رسانده است.
محمود زاده، عضو کمیسیون کشاورزی مجلس ارتجاع اعتراف کرد محصولات کشاورزی به قیمت مناسب و در زمان لازم از کشاورزان خریداری نمیشود. عدم اجرای بستههای حمایتی پس از هدفمندی یارانهها موجب شرایط نامساعدتری برای صنایع تبدیلی و تکمیلی شده است، این شرایط سبب شده صنایع تبدیلی و تکمیلی بخش کشاورزی با ۳۰ تا ۴۰درصد ظرفیت فعالیت کنند و هلو و سیب ایران به شکل عمده به کشور ترکیه میرود و این کشور پس از بسته بندی شکیل، محصول ایران را به نام خود در بازارهای جهانی عرضه میکند.
به همین دلیل است که اخیراً کشاورزان منطقه رودبار کرمان، در اعتراض به سیاستهای ضدمردمی دولت و قیمت پایین محصولاتشان در بازار، کامیونهای گوجه فرنگی وهنداونه را در سطح خیابانها ی شهر ریختند، چرا که اساساً قیمت فروش محصول کمتر از هزینهای است که کشاورزان هزینه کردهاند.
خبرگزاری حکومتی ایسنا 23اسفند92 ازقول یک عضو کمیسیون کشاورزی مجلس رژیم مینویسد: ”در سال گذشته وضعیت کشاورزان و کشاورزی خوب نبود یعنی وضعیت طوری نبود که به نفع کشاوزران باشد.
نماینده مجلس رژیم علت را نوسانات قیمتهای محصولات کشاورزی میداند و میگوید: ”در سالی که گذشت بسیاری از کشاورزان بهدلیل نوسانات قیمتی که اتفاق افتاد دچار ضرر و زیان شدند“
بیمه نبودن محصولات کشاورزی
دلیل دیگر فلاکت و ورشکستگی کشاورزان، بیمه نبودن محصولات کشاورزان است، صندوق بیمه محصولات کشاورزی رژیم نیز یا از بیمه کردن محصولات کشاورزان سرباز میزند و یا اینکه تعهداتش را نسبت به کشاورزان اجرا نمیکند.
در جریان بحران برف شمال کشور در زمستان گذشته، عمدهترین شکایت باغداران غرب مازندران و گیلان این بود بهرغم اینکه باغاتشان بیمه بوده، اما بیمه کشاورزی استان هیچ کمک جدی به آنها نکرده است.
نوسانات و افزایش نرخ نیز در افت صادرات بسیاری از محصولات کشاورزی تاثیر زیادی دارد، بهعنوان مثال سالانه حدود یک میلیون تن خرما درکشور تولید میشود 500 میلیون آن در داخل مصرف میشود، بخش بسیار ناچیزی از آن صادرمی شود، بخش زیادی از آن در انبارها از بین میرود.
علت صادر نشدن محصول خرما صرفاً بهدلیل افزایش نرخ ارز و سیاستهای ضدمردمی دولت است که باعث میشود بخش زیادی از محصول خرما مانند دیگر محصولات کشاورزی از بین برود.
مافیای واردات محصولات کشاورزی
دلیل دیگر وضعیت بد کشاورزان، وجود مافیای واردات است که دلالان و تاجران وابسته به رژیم با وارد کردن بیرویه محصولات کشاورزی، باعث افت قیمت محصولات داخلی میشوند.
عضو هیأت مدیره انجمن صنفی کشاورزان اندیمشک میگوید: ”در زمان برداشت ذرت خوزستان، مافیای واردات ذرت 4 میلیون تن ذرت وارد کرد و قیمت خرید محصول را کاهش داد. در مهر ماه در حالی که نرخ خرید ذرت در استان کرمانشاه کیلویی 1050 تومان و استان فارس حدود 950 تومان بود در زمان برداشت محصول در آذرماه به کیلویی 750 تومان کاهش یافت“.
به گفته عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس رژیم، واردات برنج، کمر برنج کاران گیلان و مازندران را شکسته است، این نماینده مجلس رژیم در مورد واردات بیرویه و غیرضروری برنج میگوید: ”ما 18 استان برنج خیز در کشور داریم که با واردات برنج با مشکلات بسیار زیادی مواجه شدهاند، ما سالانه به 500هزار تن برنج وارداتی نیاز داریم ولی متأسفانه امسال نزدیک به سه میلیون تن برنج وارد شده است“.
هماکنون بخش زیادی از برنج مورد نیاز از هند و آن هم بعضی از انواع سمی آن وارد میشود، درصورتی که کشاورز شمالی به صرفه نمیبیند برنج کشت کند.
میزان زیادی از نیازهای غذایی مردم از خارج تأمین میشود که بهدلیل پایین بودن توان رقابت محصولات داخلی با محصولات وارداتی، کشاورزی ایران از رمق افتاده است.
به گفته رئیس سازمان مرکزی تعاون روستایی کشور واردات غذا به کشور، طی 8سال گذشته افزایش افزایش 4برابری داشته که 14میلیارد دلار ارزی که باید به توسعه زیرساختهای کشاورزی کشور اختصاص پیدا کند، هر سال صرف واردات میشود.
این کارگزار رژیم میگوید: ”چند سال گذشته بخش کشاورزی کشور آسیبهایی جدی دیده که یکی از این آسیبها سیاست گذاریهای نادرست بوده است“.
وی اضافه میکند: ”شاید یکی از این سیاستهای نادرست بازی غیرحرفهای با تعرفه محصولاتی بوده که کشاورزان و مردم ایران تا حدودی به آنها نیاز داشتند و بسیار بیش از این نیاز، فضا برای ورود کالاهای خارجی به کشور باز شده است“
قائممقام خانه کشاورز رژیم در مورد بخش کشاورزی میگوید: ”بخش کشاورزی در حال حاضر بخش ورشکسته است. دلیل آن عدم مدیریت درست، عدم سرمایهگذاری درست، بیتوجهی در استفاده از امکانات و تکنولوژی است. برنامه استراتژیک بلندمدت که اصلاً در این بخش نیامده و جامعه کشاورزی ما با یک شکست مواجه شده است. مسأله شکست را جامعه کشاورزی و همه مردم حس میکنند“.
علل فوق بخشی از دلایل وضعیت بد کشاورزان و خانه خرابی آنها است. طبعاً مواردی از قبیل خشک شدن رودخانهها وتالابها و کم آبی رودخانههایی نظیر کارون، زاینده رود که طی سالهای اخیر باعث وضعیت بد کشاورزان استانهای اصفهان، خوزستان وچهارمحال وبختیاری که تماماً ناشی از سیاستهای ضدمردمی رژیم است، در اینجا مورد بررسی قرار نگرفته است و...
بر اساس عوامل فوق است که کشاورزان ایران خانه خراب میشوند تا جایی که اخیراً نرخ تورم روستایی از نرخ تورم شهر بیشتر شده است.
مرکز آمار رژیم نیز، نرخ تورم روستایی در 12ماه منتهی به فروردینماه سال 93 را ۳۲.۵درصد اعلام کرد، این در حالی است که چندی پیش نرخ تورم مناطق شهری در 12ماه منتهی به فروردینماه حدود 32درصد اعلام شده بود.
طبعاً آمار ارایه شده توسط دبیرکل خانه کارگر رژیم قابل تکیه نیست اما حتی همین رقم تورم بیانگر ستمی است که تحت حاکمیت آخوندها بر کشاورزان ایران وارد میشود.
واقعیت این است که در اثر حاکمیت این رژیم بخش کشاورزی، مانند سایر بخشهای اقتصادی و تولید کشور، به این فلاکت رسیده است و عوامل زیر که تماماً ناشی از عملکرد حاکمیت آخوندی است در وخامت وضعیت کشاورزان مؤثرند:
تضمین نشدن قیمتها
تضمین نشدن قیمتها توسط دولت، یکی ازدلایلی است که کشاورزی ایران و وضعیت کشاورزان را به وضعیت امروزی رسانده است.
محمود زاده، عضو کمیسیون کشاورزی مجلس ارتجاع اعتراف کرد محصولات کشاورزی به قیمت مناسب و در زمان لازم از کشاورزان خریداری نمیشود. عدم اجرای بستههای حمایتی پس از هدفمندی یارانهها موجب شرایط نامساعدتری برای صنایع تبدیلی و تکمیلی شده است، این شرایط سبب شده صنایع تبدیلی و تکمیلی بخش کشاورزی با ۳۰ تا ۴۰درصد ظرفیت فعالیت کنند و هلو و سیب ایران به شکل عمده به کشور ترکیه میرود و این کشور پس از بسته بندی شکیل، محصول ایران را به نام خود در بازارهای جهانی عرضه میکند.
به همین دلیل است که اخیراً کشاورزان منطقه رودبار کرمان، در اعتراض به سیاستهای ضدمردمی دولت و قیمت پایین محصولاتشان در بازار، کامیونهای گوجه فرنگی وهنداونه را در سطح خیابانها ی شهر ریختند، چرا که اساساً قیمت فروش محصول کمتر از هزینهای است که کشاورزان هزینه کردهاند.
خبرگزاری حکومتی ایسنا 23اسفند92 ازقول یک عضو کمیسیون کشاورزی مجلس رژیم مینویسد: ”در سال گذشته وضعیت کشاورزان و کشاورزی خوب نبود یعنی وضعیت طوری نبود که به نفع کشاوزران باشد.
نماینده مجلس رژیم علت را نوسانات قیمتهای محصولات کشاورزی میداند و میگوید: ”در سالی که گذشت بسیاری از کشاورزان بهدلیل نوسانات قیمتی که اتفاق افتاد دچار ضرر و زیان شدند“
بیمه نبودن محصولات کشاورزی
دلیل دیگر فلاکت و ورشکستگی کشاورزان، بیمه نبودن محصولات کشاورزان است، صندوق بیمه محصولات کشاورزی رژیم نیز یا از بیمه کردن محصولات کشاورزان سرباز میزند و یا اینکه تعهداتش را نسبت به کشاورزان اجرا نمیکند.
در جریان بحران برف شمال کشور در زمستان گذشته، عمدهترین شکایت باغداران غرب مازندران و گیلان این بود بهرغم اینکه باغاتشان بیمه بوده، اما بیمه کشاورزی استان هیچ کمک جدی به آنها نکرده است.
نوسانات و افزایش نرخ نیز در افت صادرات بسیاری از محصولات کشاورزی تاثیر زیادی دارد، بهعنوان مثال سالانه حدود یک میلیون تن خرما درکشور تولید میشود 500 میلیون آن در داخل مصرف میشود، بخش بسیار ناچیزی از آن صادرمی شود، بخش زیادی از آن در انبارها از بین میرود.
علت صادر نشدن محصول خرما صرفاً بهدلیل افزایش نرخ ارز و سیاستهای ضدمردمی دولت است که باعث میشود بخش زیادی از محصول خرما مانند دیگر محصولات کشاورزی از بین برود.
مافیای واردات محصولات کشاورزی
دلیل دیگر وضعیت بد کشاورزان، وجود مافیای واردات است که دلالان و تاجران وابسته به رژیم با وارد کردن بیرویه محصولات کشاورزی، باعث افت قیمت محصولات داخلی میشوند.
عضو هیأت مدیره انجمن صنفی کشاورزان اندیمشک میگوید: ”در زمان برداشت ذرت خوزستان، مافیای واردات ذرت 4 میلیون تن ذرت وارد کرد و قیمت خرید محصول را کاهش داد. در مهر ماه در حالی که نرخ خرید ذرت در استان کرمانشاه کیلویی 1050 تومان و استان فارس حدود 950 تومان بود در زمان برداشت محصول در آذرماه به کیلویی 750 تومان کاهش یافت“.
به گفته عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس رژیم، واردات برنج، کمر برنج کاران گیلان و مازندران را شکسته است، این نماینده مجلس رژیم در مورد واردات بیرویه و غیرضروری برنج میگوید: ”ما 18 استان برنج خیز در کشور داریم که با واردات برنج با مشکلات بسیار زیادی مواجه شدهاند، ما سالانه به 500هزار تن برنج وارداتی نیاز داریم ولی متأسفانه امسال نزدیک به سه میلیون تن برنج وارد شده است“.
هماکنون بخش زیادی از برنج مورد نیاز از هند و آن هم بعضی از انواع سمی آن وارد میشود، درصورتی که کشاورز شمالی به صرفه نمیبیند برنج کشت کند.
میزان زیادی از نیازهای غذایی مردم از خارج تأمین میشود که بهدلیل پایین بودن توان رقابت محصولات داخلی با محصولات وارداتی، کشاورزی ایران از رمق افتاده است.
به گفته رئیس سازمان مرکزی تعاون روستایی کشور واردات غذا به کشور، طی 8سال گذشته افزایش افزایش 4برابری داشته که 14میلیارد دلار ارزی که باید به توسعه زیرساختهای کشاورزی کشور اختصاص پیدا کند، هر سال صرف واردات میشود.
این کارگزار رژیم میگوید: ”چند سال گذشته بخش کشاورزی کشور آسیبهایی جدی دیده که یکی از این آسیبها سیاست گذاریهای نادرست بوده است“.
وی اضافه میکند: ”شاید یکی از این سیاستهای نادرست بازی غیرحرفهای با تعرفه محصولاتی بوده که کشاورزان و مردم ایران تا حدودی به آنها نیاز داشتند و بسیار بیش از این نیاز، فضا برای ورود کالاهای خارجی به کشور باز شده است“
قائممقام خانه کشاورز رژیم در مورد بخش کشاورزی میگوید: ”بخش کشاورزی در حال حاضر بخش ورشکسته است. دلیل آن عدم مدیریت درست، عدم سرمایهگذاری درست، بیتوجهی در استفاده از امکانات و تکنولوژی است. برنامه استراتژیک بلندمدت که اصلاً در این بخش نیامده و جامعه کشاورزی ما با یک شکست مواجه شده است. مسأله شکست را جامعه کشاورزی و همه مردم حس میکنند“.
علل فوق بخشی از دلایل وضعیت بد کشاورزان و خانه خرابی آنها است. طبعاً مواردی از قبیل خشک شدن رودخانهها وتالابها و کم آبی رودخانههایی نظیر کارون، زاینده رود که طی سالهای اخیر باعث وضعیت بد کشاورزان استانهای اصفهان، خوزستان وچهارمحال وبختیاری که تماماً ناشی از سیاستهای ضدمردمی رژیم است، در اینجا مورد بررسی قرار نگرفته است و...
بر اساس عوامل فوق است که کشاورزان ایران خانه خراب میشوند تا جایی که اخیراً نرخ تورم روستایی از نرخ تورم شهر بیشتر شده است.
