شراره‌هایی که سرمای دی را در گرمای همدلی به آفتاب قیام تبدیل کرد، روز ۲۱دی توسط دانشجویان با چنگی بر خیمهٔ شب، در امیرکبیر آغاز شد.
دانشگاه امیرکبیر ۲۱دی: «کشته ندادیم که سازش کنیم، رهبر قاتل رو ستایش کنیم»!
شراره‌هایی که جوشید و جوشید و به‌سرعت در ۱۹استان به آتشفشانی از قیام تبدیل شد.
اصفهان ـ ۲۱دی: «می‌کشم، می‌کشم، آن که برادرم کشت»!
دانشگاه همدان ـ ۲۱دی: «سپاه بی‌کفایت، مایه ننگ ملت»!
آتش قیام با ۳شعله درخشان در اغلب شهرهای میهن درخشید.
نخستین شعله‌ای که با چنگ بر خیمهٔ سیاهی در آسمان ایران درخشید، نفی ولایت خون‌ریز و نفرت از خامنه‌ای بود.
شعلهٔ دوم، نفی اصلی‌ترین بازوی ولایت شب، سپاه خون‌ریز پاسداران بود.
سوزاندن و پاره کردن تصاویر سردژخیم قاسم سلیمانی که خامنه‌ای با صرف میلیونها دلار تلاش کرد از او بختکی علیه مردم و تیغی بر پیکر قیام بسازد، شاخص قیام علیه پاسداران بود.
شعله سوم نفی تمامیت شیخ و شاه و انتخاب آزادی بود.
تهران ۲۲دی: «نه تاج و نه عمامه، آخوند کارش تمامه»!
دانشگاه ملی موسوم به بهشتی ۲۲دی: «مرگ بر ستمگر، چه شاه باشد چه رهبر»!
آمل ـ ۲۲دی: «مرگ بر ستمگر، چه شاه باشد چه رهبر»!
آفتاب درخشان قیام در پرتو اتحاد و همدلی جوانان و شهرهای شورشی به‌سرعت یخ‌های سانسور و سرکوب و استبداد را آب می‌کند.
