به گواه تصاویر و شاهدان صحنه، به‌رغم تلاش یک ماهه و هزینه‌های سرسام‌آور و تطمیع و تهدیدهای مختلف برای کشاندن خودی‌ها و نخودی‌های نظام به خیابان نمایش ۲۲بهمن، امسال از سال گذشته هم کسادتر بود.
گزارشگر اول: «نشستن الآن با ذره‌بین دارن میشمرن میگن آی پارسال اینجا الآن ۴۰– ۵۰میلیون و هفتصد هشتصد هزار و پونصد ششصد نفر بود ایناها یه نفر کمتره».
یکی از گزارشگران که متوجه قاف همکارش شد، سریع صحبت را عوض کرد.
گزارشگر اول: «ایناها یه نفر کمتره یه نفر اگر کمتره بگن».
گزارشگر دوم: «آقای مرادی یه سؤالی داریم ما از شما اون قرمزه چیه دست شماست»؟
گزارشگر صحنه در حالی که مدعی بود همه مردم در راهپیمایی شرکت کردند گفت تصاویر را برای کسانی که از تلویزیون دنبال می‌کنند نشان می‌دهیم اما همکارش به او تذکر داد که تصحیح کند.
گزارشگر اول: «خانم خلیلی تو بخش قبلی گزارش من یه نکته‌ای رو من گفتم اصلاح کردن ایشون تصحیح کردن من گفتم برای مخاطبانی که الآن پای تلویزیون هستن این تصاویرو به نمایش می‌گذاریم و ایشون خب صحیح گفتن خیلیها شاید پای تلویزیون نباشن».
این وسط یک نفر، فقط یک نفر می‌گوید مرگ بر آمریکا، هیچ‌کس هم همراهی نمی‌کند و همین پارازیت زنده، کل صحنه‌سازی و نمایش را به‌هم زد.
یک گزارشگر دیگر اصرار می‌کند که جمعیت میلیونی در صدمتری‌اش است اما دوربین هیچ صحنه‌ای از جمعیت انبوه به سمت میدان را نشان نمی‌دهد.
گزارشگر سوم: «تصویری که من دارم می‌بینم به سمت میدان آزادی مردم دیگه پر هست خیابون تقریباً پر شده ما در چندصد متری میدان آزادی هستیم».
