سال‌هاست کشاورزان اصفهان به چپاول حقابه‌شان اعتراض دارند. در این گزارش نگاهی حرکت‌های اعتراضی کشاورزان در فصل پاییز خواهیم داشت.
روز ۸مهر ۱۴۰۰ کشاورزان مقابل دفتر عضو مجلس رژیم تجمع کرده و هشدار دادند.
روز ۹مهر کشاورزان با برگزاری تجمعی اعلام کردند که در پیگیریهای خود از کارگزاران حکومتی جز وعده‌های پوچ چیز دیگری نشنیده‌اند.
روز ۲۶مهر جمعی از کشاورزان به محل پروژه جدید برداشت آب در بن‌بروجن و برداشت‌های جدید از آب زاینده‌رود رفته و اعتراض کردند.
روز سوم آبان کشاورزان معترض به ساختمان جهاد کشاورزی رفته و به دزدی حقابه‌شان اعتراض کردند
۱۰ آبان ۱۴۰۰ تجمع کشاورزان در اعتراض به نابودی کشت و زرعشان به‌خاطر بی‌آبی
روز ۱۸آبان کشاورزان بار دیگر در شهر اصفهان تجمع کرده و به چپاول آب و فرو نشست زمین در دستان اصفهان اعتراض کردند.
۱۹ آبان نخستین شب تحصن کشاورزان در کف خشک زاینده‌رود آغاز شد.
۲۴ آبان در تجمع شبانه کشاورزان با حضور و حمایت مردم اصفهان ادامه داشت
روز ۲۶آبان تجمعی با حضور زنان شجاع اصفهانی برگزار شد و شعار اصفهانی باغیرت اتحاد اتحاد سر دادند
روز ۲۸آبان مردم اصفهان به فراخوان کشاورزان پاسخ داده و دهها هزار نفر به کف زاینده‌رود رفتند و هنگامی‌که نام خامنه‌ای از بلندگو پخش شد همه او را «هو» کردند.
بامداد ۴آذر ساعت ۳ نیروی وحشی انتظامی به کشاورزان متحصن حمله کرد. چادرهای آنها را آتش زدند. زیرا کشاورزان برای روز ۵آذر فراخوان به تجمع داده بودند. این شبیخون شبانه نقطه‌ٔ پایانی بر دروغهای حمایت از کشاورزان بود. در این حمله‌ٔ شبانه دهها تن از کشاورزان را بازداشت کردند.
اما روز ۵آذر مردم اصفهان به خیابان آمدند. نیروهای وحشی رژیم به آنها حمله کردند. مقاومت مردم بارها باعث فرار نیروهای انتظامی شد. پاسداران و نیروهای ضدشورش
نیروهای جنایتکار رژیم با تفنگهای ساچمه‌ای به مردم شلیک کردند. تعداد بسیاری از مردم مجروح شدند. نیروهای جنایتکار رژیم به‌صورت معترضان شلیک کرده و باعث شدند تعداد قابل توجهی از معترضان چشم خود را از دست بدهند. این جنایت انزجار عمومی مردم ایران را برانگیخت و مردم ایران با بستن یک چشم خود با قیام مردم اصفهان اعلام همبستگی کردند.
آیا کشاورزان می‌توانند از حقابه‌شان بگذرند؟ آیا زندگی یک کشاورز بدون آب معنا و مفهومی خواهد داشت؟ آیا در شرایط رکود اقتصادی و آمارهای بی‌سابقه‌ای در بیکاری، شاخص فلاکت، تورم و شاخص جینی چشم‌انداز وارد شدن کشاورزان به کار دیگری متصور است؟ با تأمل به این پرسش‌ها مشخص می‌شود که این قیام سر بازایستادن ندارد.
