آمریکن تینکر
مقالهٔ کن بلکول سفیر پیشین آمریکا در کمیسیون حقوق‌بشر ملل‌متحد
رژیم از محاکمهٔ ۱۰۴نفر از مجاهدین خبر داده است
این اقدام آشکارا در پاسخ به‌یک‌سری ضربات سیاسی بزرگ است
که این رژیم در ماههای اخیر از مخالفان سازمان‌یافته دریافت کرده است
کن بلکول سفیر پیشین آمریکا در کمیسیون حقوق‌بشر ملل‌متحد طی مقاله‌یی در سایت آمریکن تینکر به‌تاریخ ۱۹مرداد۱۴۰۲، نوشت:
در سال۱۳۶۷، حکومت دینی در ایران یکی از بدترین قتل‌های دسته‌جمعی را از زمان جنگ جهانی دوم انجام داد. اکثریت ۳۰۰۰۰قربانی، زندانیان سیاسی وابسته به‌اپوزیسیون اصلی، سازمان مجاهدین بودند.
در میان عاملان جنایت، رئیس‌جمهور کنونی رژیم، ابراهیم رئیسی بود. اینک دولت او در حال سازمان‌دهی «محاکمه» دیگری برای اعضای سازمان مجاهدین است که رژیم آن‌را تهدید موجودیت خود می‌داند. مماشات غربی از بسیاری جهات، اقدامات گستاخانهٔ رئیسی را تسهیل کرده است.
روزنامهٔ حکومتی تهران تایمز در ۳۱ژوئیه گزارش داد که رژیم از محاکمه «۱۰۴نفر از (این) گروه» خبر داده است. این اقدام آشکارا در پاسخ به‌یک‌سری ضربات سیاسی بزرگ است که رژیم در ماههای اخیر از مخالفان سازمان‌یافته دریافت کرده است.
این تحولات مطمئناً منجر به‌تشویق حمایت از این اپوزیسیون در سراسر جهان شده است و هم‌چنین کمک کرده تا فراخوانها برای حسابرسی از مقام‌های (رژیم) ایران به‌خاطر قتل‌عام۱۳۶۷ تقویت بشود. در ۳۴سال گذشته تلاش چندانی برای چنین پاسخگویی صورت نگرفته است، اما دلیل آن فقدان شواهد نبوده است. ۶سال پیش، عاصمه جهانگیر، گزارشگر ویژهٔ سابق سازمان‌ملل در مورد وضعیت حقوق‌بشر در ایران، به مجمع‌عمومی سازمان‌ملل اطلاع داد که «شواهد قاطع نشان می‌دهد هزاران نفر به‌نحوی شتاب‌زده کشته شدند».
سفیر بلکول در ادامهٔ این مقاله، اضافه کرد:
بی‌کفایتی غرب در مواجهه با این شواهد، رژیم را جری کرده است تا با درخواست برای استرداد و محاکمهٔ مجاهدین خلق، سرکوب خود را به‌اروپا گسترش دهد.
اما ۱۲۴رهبر پیشین جهان و ۳۶۰۰قانون‌گذار از ۴۰کشور با خواست محاکمهٔ مقامات رژیم به‌دلیل قتل‌عام سال۱۳۶۷، انفعال طولانی‌مدت دولتهای خود را به‌چالش کشیده‌اند. آنها هم‌چنین از برنامهٔ ۱۰ماده‌یی (اپوزیسیون) برای آینده دموکراتیک در ایران حمایت کرده‌اند.
این درخواستها در ماه گذشته با قطعنامه‌یی تکرار شد که توسط اعضای کنگره لنس گودن و استیو کوهن با دهها کمک‌آورنده به‌مجلس نمایندگان ایالات‌متحده ارائه شد. این قطعنامه خواستار ارتباط بین واکنش بین‌المللی به‌سرکوب‌های اخیر و تاریخی شد و از شورای حقوق‌بشر سازمان‌ملل خواست که قتل‌عام سال۱۳۶۷ را در دستور کار هیأت حقیقت‌یابی قرار بدهد که نوامبر گذشته برای بررسی قتل‌ها و دستگیریهای دسته‌جمعی تشکیل شد.
در همین حال، (حکومت) تهران از افزایش نفوذ سازمان مجاهدین با وجود قتل‌عام، شکنجه و زندان وحشت دارد. بنابراین آخوندها برای مهار فعالیت‌های مجاهدین به‌غرب روی آورده‌اند.
رئیسی در ماه ژوئن یک تماس تلفنی ۹۰دقیقه‌یی با رئیس‌جمهور فرانسه داشت و از پاریس درخواست کرد که گردهمایی برنامه‌ریزی شده در حمایت از سازمان مجاهدین را ممنوع کند. با این حال، سازمان مجاهدین در دادگاه با این تصمیم مخالفت کرد و پیروز شد. این سازمان تجمع بزرگی را در اول ژوئیه برگزار کرد که با حضور هزاران ایرانی و صدها شخصیت برجستهٔ بین‌المللی و نمایندگان پارلمان از سراسر جهان برگزار شد.
در ادامهٔ مقالهٔ مندرج در آمریکن تینکر، آمده است: در اول ژوئیه، کانون‌های‌شورشی، کلیپ‌های ویدئویی از ۱۰هزار اقدام مقابله‌جویانه ارسال کردند که در اجلاس جهانی ایران آزاد پخش شد و نشان‌دهندهٔ محبوبیت اجتماعی و قدرت رو به‌رشد جنبش در داخل کشور بود.
سران ارشد رژیم، سازمان مجاهدین و کانون‌های‌شورشی آن‌را مسئول رهبری اعتراضات سراسری می‌دانند. آخرین دور قیام‌ها که در سپتامبر۲۰۲۲ آغاز شد، حکومت دینی را به‌لرزه درآورده است. رژیم اکنون در ضعیف‌ترین نقطهٔ خود قرار دارد. متقاعدکننده‌ترین شاخص، ناامیدی آن برای از بین‌بردن سازمان مجاهدین به‌عنوان یک جایگزین قدرتمند است.
درست ۳۵سال پیش بود که رژیم تصمیم گرفت یک‌بار برای همیشه سازمان مجاهدین را نابود کند. رژیم شکست خورد. اکنون در ضعیف‌ترین نقطهٔ خود، به‌مماشات غرب تکیه کرده و در تلاش است تا از سرنوشت اجتناب‌ناپذیر خود یعنی از سرنگونی جلوگیری کند.
سفیر بلکول مقالهٔ خود را چنین به‌پایان برده است:
اکنون زمان آن نیست که غرب برای رژیم نسل‌کش، طناب نجات بیندازد. زمان آن فرا رسیده است که غرب مماشات را متوقف کند، مقامات رژیم را مورد حسابرسی قرار دهد و سیاستی را دنبال کند که با خواست مردم برای یک جمهوری عادلانه، مبتنی بر جدایی دین و دولت و دموکراتیک هم‌سو باشد که به‌حقوق‌بشر احترام می‌گذارد (غرب). می‌تواند همان‌طور که قطعنامهٔ اخیر کنگره توصیه می‌کند، با اطمینان از این‌که مبارزان در خارج، از جمله ساکنان اشرف۳، به‌عنوان پناهندگان سیاسی به‌درستی محافظت می‌شوند، آغاز کند.
