یک عضو نهاد ضدکارگری حکومتی موسوم به شورای عالی کار در نیمه تیر ۹۸اعلام کرد کمتر از ۴درصد کارگران امنیت شغلی دارند. لازم به یادآوری است که جامعه کارگری ایران ۱۴میلیون عضو دارد که همراه با خانواده‌های خود (هر خانوار ۳نفر) حداقل ۴۲میلیون نفر را شامل می‌شوند و این در کمترین برآورد یعنی اکثریت جامعه ایران ۸۰میلیونی!
علی خدایی عضو شورای عالی کار رژیم با اشاره به قراردادهای کار موقت گفت:
« قراردادهای موقت با نیروی کار به‌دلیل تفسیر دیوان عدالت اداری از تبصره ۲ماده ۷قانون کار رایج شد».
معنی ساده آنچه که این عضو شورای کار رژیم گفت این می‌شود که: مسبب نبود امنیت شغلی برای کارگران، همان قانون کار رژیم است که با رایج‌کردن قانون کار موقت، از جامعه کارگری کشور امنیت شغلی را سلب کرده است.
وی همچنین تأکید کرد: اجازه «تشکل یابی» و «امنیت شغلی» امروز به‌عنوان مهمترین مطالبات کارگران مطرح است.
او در بخش دیگری از گفته‌هایش عنوان کرد که حداقل دستمزد کارگران در حال حاضر فقط حدود ۴۰درصد هزینه زندگی آنها را پوشش می‌دهد. مفهوم گفته‌های این مقام کارگری حکومتی این است که دستمزد فعلی کارگران
یعنی کارگرانی که هنوز آن‌قدر خوش شانس هستند که:
- اولا شغل ثابت دارند و قرارداد موقت نیستند!
- ثانیا وضعیت شغلی و حقوقی استخدامشان آنها را مشمول حداقل دستمزد ۹۸یعنی یک میلیون و پانصدهزار تومان می‌کند!
- ثالثا همین دستمزد پایه را هم آن‌قدر خوش شانس هستند که سر ماه به ماه دریافت کنند! و مانند اکثریت کارگران این کشور نباشند که شش ماه به شش ماه هم دستشان به دستمزد قانونی خودشان نمی‌رسد و مانند کارگران خط و ابنیه فنی راه‌آهن هم نباشند که هنوز معوقات مزدی سال قبل خود را هم دریافت نکرده‌اند!
چنان کارگرانی که شبیه هیچ‌یک از گروه‌هایی که فوقا برشمرده شد نباشند، تازه می‌توانند با همان حقوق دریافتی‌شان؛
- ۱۲روز از ۳۰روز ماه را زندگی کنند، غذا بخورند، پول آب و برق داشته باشند، کرایه ماشین بدهند و....
- و ۱۸روز باقی‌مانده را باید روزه گرفته، پیاده بروند، پیاده بیایند، مطلقاً مریض نشوند، اجاره خانه و هزینه تحصیل بچه‌ها و.... را با قرض و وام حل کنند تا ماه بعد از جیره همان ۱۲روزشان کم کرده و قسط وام و قرض‌هایشان را بدهند!
این وضعیت زندگی کارگر ایرانی در فاشیسم مذهبی حاکم بر میهن است که ژنهای خوب و بچه پول‌دارهایش با ماهی ۸۰میلیون تومان می‌توانند طبق آگهی‌های بازرگانی منتشره در روزنامه‌ها یک زندگی لاکچری بخور و نمیر داشته باشند!
