آلکساندروندرا-معاون نخست‌وزیر جمهوری چک (۲۰۰۶-۲۰۰۷)، وزیر امور خارجه (۲۰۱۱-۲۰۱۲)، نماینده پارلمان اروپا
من الکساندرا وندرا هستم. من عضو پارلمان اروپا از جمهوری چک و هم‌چنین از فراکسیون محافظه‌کاران و رفرمرهای اروپایی هستم. در این پیام برای اجلاس جهانی ایران آزاد، به همه فعالان برای یک ایران آزاد و دمکراتیک درود می‌فرستم. حکومت کنونی ایران نه تنها به حقوق اولیه بشر بی‌احترامی می‌کند بلکه از طریق تروریسم روابط بین‌المللی را هم تهدید می‌کند. علاوه بر این پایه‌ای‌ترین نیازهای مردم ایران را هم تأمین نمی‌کند.
رژیم فضا را بر منتقدان خود سخت‌تر و مخالفان را سرکوب می‌کند به جای این‌که به چالشهای عمده اقتصادی و سیاسی که کشور با آن مواجه است، بپردازد. نه تنها به‌عنوان یک سیاستمدار، بلکه به‌عنوان زندانی سیاسی سابق در زمان رژیم توتالیتر چکسلواکی، می‌خواهم حمایت خود را از همه که که اکنون در ایران رنج می‌برند در مبارزه برای آزادی و حقوق اولیه بشر، ابراز کنم.
ممنون از فرصتی که دادید و زنده باد ایران.
پروفسور تونیو بورگ-کمیسیونر بهداشت اتحادیه اروپا (۲۰۱۴)، وزیر خارجه و معاون پیشین نخست‌وزیر مالت
ایران، کشوری با تاریخ و سنت و فرهنگی غنی، شایستهٔ بهتر از این است. سرنگونی دیکتاتوری سلطنتی در سال۱۹۷۹ منجر به‌یک ایران آزاد و دمکراتیک نشده است، بلکه یک رژیم دیکتاتوری دیگر با دیدگاههای افراطی سر کار آمد مدکه جدایی دین و دولت را نادیده می‌گیرد، یک رژیم مذهبی که چه بسا در منطقه منحصر به‌فرد باشد و حقوق‌بشر را پایمال کرده است. در واقع، این رژیم رکورددار جهانی اعدام، به‌ویژه اعدام زنان و جوانان است.
محکوم کردن این نقض حقوق‌بشر، دخالت در امور داخلی کشور ایران نیست.
محکومیت قتل‌عام ۳۰هزار زندانی سیاسی در سال۱۳۶۷ دخالت در امور داخلی نیست. بلکه حمایت از حق همهٔ ملت‌های متمدن برای حسابرسی از تمام مسؤلان آن، از جمله رئیسی به‌خاطر جنایتشان است که در واقع جنایت علیه بشریت است؛ به‌همین دلیل من از نامهٔ سرگشاده امضا شده توسط شخصیت‌های برجسته و سازمانهای غیردولتی به‌شورای حقوق‌بشر ملل متحد برای تحقیق حول این قتل‌عام وحشیانه حمایت می‌کنم.
برای دیکتاتوریها این امری معمول است که هر اعتراض یا صدای مخالفی را «غیر میهنی» بخوانند و کاستی‌های رژیم را به‌آنچه آنها «دخالت خارجی» می‌نامند مربوط کنند، چه بی‌دردسر. فقط حقوق سیاسی و مدنی در این کشور دربند سرکوب نمی‌شوند، با صدها معترضی که فقط به‌خاطر اعتراض‌کردن به‌ضرب گلوله کشتند، بلکه هم‌چنین حقوق اقتصادی و اجتماعی پایمال می‌شوند. آخوندها ثروت کشور را برای حمایت از تروریسم در سایر مناطق به‌هدر می‌دهند.
سرکوب جامعهٔ مدنی و ماهیت وحشیانه و خشونت‌بار چنین سرکوبی، نشان‌دهندهٔ ضعف رژیم است، نه قدرت آن. اعدام‌های بی‌رحمانه، در یک مورد ۵۶ اعدام در ۱۰روز، نشان‌دهندهٔ عدم احترام حتی به‌ابتدایی‌ترین حقوق‌بشر، از جمله حق زندگی است. این اقدامات سرکوبگرانه فقط باعث تقویت و نه تضعیف جنبش اپوزیسیون خواهد شد که در سال‌های اخیر توانسته است اعتراضات گسترده‌یی را برای تغییر رژیم سازماندهی کند. ما در جهان غرب باید با واقعیتها و با عملمان از نیروهای اپوزیسیون حمایت کنیم، نه بنا به‌دلایل سودگرایانه یا عمل‌گرایانه، بلکه به‌این دلیل که کار درست همین است. این مسئولیت اخلاقی ما است. اجازه ندهیم در انجام وظیفه‌مان شکست بخوریم. از شما بسیار متشکرم.
او درونیوس آژوبالیس - وزیر خارجه پیشین لیتوانی – نماینده پارلمان لیتوانی
سال گذشته در آگوست ۲۰۲۱، در حالی که در پنل کنفرانسی درباره کشتار ۱۹۸۸ در ایران حضور داشتم، سخنانم را با نقل قولی از فیلسوف مشهور انگلیسی، ادموند برک، به پایان رساندم و اکنون می‌خواهم با آن شروع کنم. او گفت: تنها چیزی که برای پیروزی شر لازم است این است که انسانهای خوب کاری انجام ندهند.
بیش از چهار دهه است که رژیم شرور حاکم بر ایران از مردان خوب که هیچ کاری انجام نمی‌دهند سود برده است. این رژیم تلاش کرده است تا اقدامات نسل‌کشی خود از جمله کشتار ۱۹۸۸ را از چشم جهانیان پنهان کند. تلاش کرده است تا برنامه فاجعه‌بار هسته‌یی خود را برای ساخت بمب پنهان کند تا این‌که در سال۲۰۰۲ شورای ملی مقاومت آن را فاش کرد و جهان را بیدار کرد. تلاش کرده است دخالت‌های توسعه‌طلبانه خود در کشورهای منطقه را تحت عنوان مضحک «صدور انقلاب» پنهان کند و صدها هزار مرد، زن و کودک را در کشورهای مختلف منطقه به‌قتل برساند.
و هم‌چنین سعی کرده است دیپلماسی گروگان‌گیری و باجگیری خود را پنهان کند که در آن شهروندان اتباع مختلف را دستگیر کرده و آنها را به‌عنوان گروگان نگه می‌دارد تا از دولتهای آنها باج‌خواهی کند، همان‌طور که اخیراً با دولت بلژیک برای آزاد کردن دیپلمات تروریست خود اسدی انجام داد که در زندان در بلژیک با عدالت مواجهه است. این معاهده با رژیم ایران به منزله مصونیت از مجازات برای تروریستهای رژیم ایران است. اروپا نباید تسلیم باجگیری رژیم تروریستی شود.
این رژیم همیشه در سمت شیطانی تاریخ قرار دارد.
اکنون این شر برای چندین دهه زنده مانده است زیرا مردم خوب هیچ کاری انجام نمی‌دهند. یا شاید به این دلیل است که مردم خوب نفت ایران را دوست دارند و بنابراین هیچ کاری انجام نمی‌دهند!
این شرم‌آور است. ما هرگز نفت ایران را نمی‌خواهیم زیرا بوی خون می‌دهد، خون ۳۰۰۰۰ بی‌گناهی که در سال۱۹۸۸ وحشیانه قتل‌عام شدند و خون کسانی که در اعتراضات این سالها به ضرب گلوله کشته شدند و هنوز در تظاهرات برای حقوق‌بشر و دموکراسی کشته می‌شوند.
در حال حاضر، باید - اذعان کرد که اتحادیه اروپا و سایر کشورهای غربی بر پیشرفت جنگ و کمک به اوکراین تمرکز می‌کنند، در حالی که مردم ایران نادیده گرفته شده‌اند. با این حال، ما می‌خواهیم عمل کنیم
و فکر می‌کنم یک راه واقعاً قدرتمند و مؤثر سازماندهی کارزار معرفی جنبش مقاومت ایران به رهبری مریم رجوی در همهٔ مجالس مختلف اتحادیهٔ اروپا است که از فصل پاییز آغاز به‌کار می‌کنند که در جریان آن وضعیت ایران به تفصیل و با روش‌های مؤثر توضیح داده شود و در آنها ارتقا و پیشرفت مقاومت آشکار شود.
مارچین شوینچیسکی - شهردار ورشو و وزیر پیشین روابط اقتصاد بین‌المللی لهستان
خانم‌ها و آقایان، دوستان عزیز ایرانی. اجازه بدهید به درس‌هایی که توسط دوستان اوکراینی ما بیان شد یک درس دیگر اضافه کنم که شاید او مایل نبود به ما بگوید.
ما اشتباه بزرگی مرتکب شدیم. ما ساده‌اندیش بودیم و روسیه با این حمله به تمامیت اوکراین در ۲۴فوریه امسال به ما گفت که آنها قادر به چه کاری هستند. اجازه ندهید که همین اشتباهات را در رابطه با ایران نیز مرتکب شویم. رژیم ایران نیز شواهد زیادی ارائه کرده است که ماهیت رژیمشان چیست. جنایات بسیار، ترورهای بسیار، بازی بسیار با سلاحهای اتمی و تهدیدات دیگر علیه غرب. پس بیایید فریب نخوریم. و من باور دارم که مردم ایران پیروز خواهند شد. آنها پیروز خواهند شد زیرا متعهد هستند. آنها مصمم هستند. آنها یک آلترناتیو دارند، یک آلترناتیو دمکراتیک و آزاد با برنامه ۱۰ ماده‌یی خانم رجوی.
آنها هم‌چنین مانند امروز در جبهه اطلاع‌رسانی نیز می‌جنگند. زیرا این بسیار مهم است که حقیقت بیان شود و به مردم اطلاعات داده شود و این‌که چه اتفاقاتی در حال وقوع است. ولی هم‌چنین آنها پیروز خواهند شد اگر که غرب مرتکب اشتباهات دیگری نشود و با رژیم تهران آن‌گونه که لایق آن است رفتار کند.
