چرا آخوند شیاد از هر شکافی برای مذاکره ذلتبار در «همان چارچوب خامنهای» استفاده میکند؟
آخوند روحانی ـ اول اردیبهشت ۱۴۰۰:
علیالظاهر در زبان فعلاً جدی هستند. یک چارچوبی مقام معظم رهبری تعیین کرده ما در آن چارچوب حرکت میکنیم یک ثانیه وقت تلف نمیکنیم.
عراقچی: فضای مذاکرات نمیتوانم بگویم مثبت یا منفی است ولی بهرحال فضای سازندهای است.
اما کار به این سادگیها نیست. حاصل چند هفته رایزنی و تلاش در وین به تشدید بحران درونی رژیم منجر شد.
آخوند پژمانفر در مجلس آخوندی ـ ۳۱فروردین:
نسبت به این خبرهایی که به ما دارد میرسد دارد یک کلاه گشاد جدیدی به سر کشور دارد گذاشته میشود.
آخوند علیرضا سلیمی در مجلس آخوندی ـ ۲۹فروردین:
بحثهایی که الآن در وین مطرح هست که بعضی از تحریمها برداشته بشه بعضی نه و بعضی هم در مورد مذاکره هم خلاف قانون مجلس است هم خلاف سیاستهای قطعی اعلام شده توسط مقام معظم رهبری ست.
خانعلی زاده:
حتی اگر بیایند و بگویید آقا نگاه کن این پول توی حساب است این اسمش لغو تحریم نیست، این یک جورهایی میشود شعبده لغو تحریم، دروغ لغو تحریم اگر بخواهیم بگوییم.
احمدینژاد: در چنین شرایطی، مذاکره کردن جز وادادن و امتیاز دادن، چیزی گیر ما میآید؟ عجله بدو بدو بدو، متأسفانه همه امور از مردم پنهان است.
یک رسانهٔ حکومتی ضمن اشاره به بحران امنیت در نظام نوشت:
وطن امروز ـ اول اردیبهشت ۱۴۰۰: آنها از تلاش برای رسیدن به برجام موشکی و منطقهیی دست برنخواهند داشت و تمام تلاش خود را خواهند کرد که چه به شکل برجام پلاس، چه به شکل الحاقیه و چه به شکل اصلاحیه، روند مذاکرات را به مسائل موشکی و منطقهیی بکشانند.
احمدینژاد: متأسفانه بعد از انفجار نطنز اجازه مذاکره داده شد، قبلش به صراحت اعلام شده بود مذاکره نمیکنیم تا تمام تحریمها برداشته شود،
روحانی: راه دیگری نداریم و باز هم اگر بخواهیم مسائل خودمان را با دنیا حل کنیم، باید به برجام و احیای برجام...
بله! التماسهای برجامی روحانی در چارچوب خامنهای یکی دیگر از علائم بنبست لاعلاج و وحشت از فوران خشم مردم در آستانهٔ انتخابات است.