بحرانهای مرگبار ناشی از خفگی اقتصادی و کرونا و شراره‌های سوزان قیام، نظام را در سخت‌ترین موقعیت ۴۱سال گذشته قرار داده است.
محمود احمدی بیغش ۱۵تیر ۹۹: «نظام در حال گذران شرایط بسیار ویژه‌یی بوده و سخت‌ترین گردنه تاریخی را بعد از ۴۱سال سپری می‌کند... امروزه جمهوری اسلامی... به شکل دردآوری در معرض آسیب‌های عدیده سیاسی و امنیتی قرار گرفته است».
در همین شرایط دلواپسان با ۲۰۰امضا علیه روحانی بحران را تشدید کردند، توکلی از استیضاح کسی که نظام را به لبه پرتگاه برد می‌گوید و باند مغلوب، روضه وحدت در فاز پایانی می‌خواند.
کار به‌جایی رسید که رسماً صحبت از غرق شدن کشتی نظام با تمام خدمه و سکان‌دارش می‌شود.
محمدجواد ظریف: «بدانید همه ما در یک کشتی نشسته‌ایم، همه ما با هم هستیم، خودمان در این کشتی نشسته‌ایم، همه با هم در این کشتی هستیم، اقتصاد را ما همه با هم باید پیش ببریم».
ظریف البته پای خامنه‌ای را هم در همه شکستها و بحرانهای لاعلاج وسط کشید: «سیاست‌های کلی نظام در حوزه سیاست خارجی را مقام معظم رهبری تعیین می‌کنند».
سعید لیلاز، کارشناس حکومتی، ضمن اعتراف به پایان کار در سخت‌ترین گردنه نظام در روزنامه حکومتی عصر ایران نوشت: «بدترین دوران تاریخ معاصر ایران در آستانه فرا رسیدن است. اگر تا مردادماه دوام بیاوریم، بازی را برده‌ایم».
محمدجواد ظریف: «مهم‌ترین نکته در این شرایط گذار فهم دقیق و عدم اشتباه است، هر کس در شرایط گذار در تاریخ اشتباه کرده، دچار مشکلات اساسی شده و بعضی حکومت ها به پایان رسیدند».
این گوشه‌یی از تصویر پایان و آئینه بحران‌هایی است که در شعله‌های فروزان قیام تمام می‌شود.
