انتخابات و حذف باند موسوم به‌اصلاح‌طلب از مجلس ارتجاع که آتش «جنگ‌وجدال» باندی را به‌طور بی‌سابقه‌ای شعله‌ور کرده، کماکان به یکی از بحرانهای اصلی رژیم تبدیل شده است.
ولی‌فقیه و باند مربوطه در هراس از «سوت و کوری» مراکز آرا، در تلاش‌اند با دجال‌گری «امت همیشه در صحنه» را به تظاهرات ۲۲بهمن بکشانند؛ تا به‌زعم خود این نمایش را به مانوری در جهت به حرکت درآوردن نیروهای وارفته تبدیل کنند؛ و به آنها انگیزه بدهند که در پای صندوق‌های رأی حضور یابند.
خبرگزاری حکومتی ایرنا به روشن‌ترین وجه علت این نیازمندی ذلیلانه را برملا کرده است. این خبرگزاری ضمن هشدار نسبت به «خطر مشارکت پایین‌تر از دوره‌های قبل» نوشته است:
«نرخ مشارکت انتخابات همواره برای نظام جمهوری اسلامی ایران دارای اهمیت به‌سزایی بوده و نشان‌دهنده وجهه مردمی این نظام است؛ خصوصاً این مشارکت یکی از مهم‌ترین مستندات نظام مقدس ما در جهت انکار ادعاها و تبلیغات بی‌اساس دشمنان خارجی درباره از دست رفتن پشتوانه مردمی جمهوری اسلامی است» (ایرنا ۱۹بهمن ۹۸)
دولت جوان حزب‌اللهی
روشن است که استراتژی خامنه‌ای از دست زدن به این جراحی و قلع و قمع باند رقیب چیزی جز هر چه یکدست کردن نظام، جهت مقابله با خیزش‌های اجتماعی پیش روی نیست. ضمن این‌که همان‌طور که قبلاً هم گفته است خامنه‌ای از چنین مجلس تقریباً یکدستی دنبال دولت آینده‌ای که آرزویش دارد نیز هست.
اظهارات آخوند آل هاشم در نمایش جمعهٔ تبریز در این زمینه بسیار گویاست.
«این مجلس می‌تواند در آینده یک دولت جوان حزب‌اللهی را تضمین کند.»
این امام جمعهٔ ریایی برای این‌که نشان دهد خیلی خوب متوجه است که این اقدام چه شکافی در رژیم باز می‌کند؛ و چه خطراتی در بر خواهد داشت، بلافاصله می‌افزاید:
«طبیعی است با توجه به اهمیت و حساسیت انتخابات مجلس دشمن بیکار ننشسته و به اقدامات شیطانی‌اش ادامه می‌دهد و تدارک می‌بیند پس در این رابطه ما نباید جان همدیگر بیافتیم.»
امام جمعهٔ اژیة اصفهان نیز درست مانند آل هاشم از عبارت دولت حزب‌اللهی بهره می‌جوید تا تصریح کند که چنین دولتی «زیربنایش در مجلس ایجاد می‌شود».
«دولت جوان و حزب‌اللهی» عبارتی است که برای اولین بار توسط خود خامنه‌ای به کار گرفته شد. وی در تاریخ اول خرداد ۹۸ خطاب به دانشجویان بسیجی که از روحانی و دولت او شکایت می‌کردند، گفت:
«اگر شما جوانان زمینه را برای روی کار آمدن دولت جوان حزب‌اللهی فراهم کنید، غصه‌های شما تمام می‌شود و این غصه‌ها فقط مخصوص شما نیست.»
زهوار دررفتگی و تشدید بحران
از سوی دیگر ادامه جنگ باندی در رسانه‌های هر دو طرف علاوه بر این‌که بر تشدید بحران درونی بر سر انتخابات دلالت می‌کند، هم‌چنین مؤید «زهوار دررفتگی» بیش‌از پیش ولی‌فقیه است؛ که از قضا می‌تواند اسباب گردنکشی بیشتر باند مغلوب را فراهم کرده و شخص خامنه‌ای و اختیارات نامحدود او را زیر ضرب ببرد.
اظهارات شهاب‌الدین بی‌مقدار عضو کنونی مجلس ارتجاع از این منظر بسیار قابل‌تأمل است. وی در گفتگو با خبرگزاری حکومتی ایلنا با تأکید بر بازنگری قانون اساسی شخص خامنه‌ای را زیر ضرب برده و شکوه می‌کند که: «اما در قانون اساسی متأسفانه اختیارات در یکجا جمع شده است.» (روزنامهٔ ستارهٔ صبح ۱۹بهمن ۹۸)
بی‌مقدار با بیان این‌که: «ارگانهای انتصابی اختیارات زیادی دارند و به‌راحتی می‌توانند از اختیارات شرعی و قانونی خودشان استفاده کنند» هشدار داد که: «اگر می‌خواهیم جمهوری اسلامی ایران پایدار بماند باید به جمهوریت نظام توجه خاص داشته باشیم؛ اما در قانون اساسی متأسفانه اختیارات در یکجا جمع شده است.» (همان منبع)
نسق گیری در اتاق تجمیع
در این راستا خبرگزاری حکومتی ایرنا نیز در روز ۱۶بهمن ۹۸ از نامهٔ رئیس‌جمهور ارتجاع به معاون خود جهانگیری خبر داد که طی آن خواستار «تهیه و ارائه لایحه‌یی برای اصلاح بخش نظارت بر انتخابات شد [شده بود]». روحانی علاوه بر این اقدام که آشکارا یک تهدید محسوب می‌شود، پیش‌تر نیز با یادآوری کنترل دولت بر اتاق تجمیع تهدید کرده بود که از رأی سازی جلوگیری خواهد کرد.
تأیید صلاحیت فاسد و دزد
در مقابل روزنامه‌های باند خامنه‌ای طی مقالات متعدد به تأیید اقدام شورای نگهبان در حذف کاندیداهای باند اصلاح‌طلبان پرداخته و به روحانی تاخته‌اند.
به‌عنوان نمونه روزنامهٔ حکومتی وطن روز ۲۰بهمن ۹۸ در مقاله‌یی با تیتر «نمی‌شود فاسد و دزد را تأیید صلاحیت کرد» از اقدامات شورای نگهبان حمایت کرده و روحانی را مورد تهاجم قرار داده و نوشته است:
«حرف‌ها علیه شورای نگهبان را در این دوره متأسفانه کسانی می‌زنند که چندین دوره خودشان از همین شورای نگهبان تأییدیه گرفته و نماینده مجلس بودند. ۲بار هم برای ریاست‌جمهوری تأییدیه گرفتند و ۴۰سال است در این نظام مسئولیت دارند.»
آنچه مسلم است این است که در شرایط فعلی آتش جنگ‌وجدال باندی سر خاموشی ندارد؛ و هر روز بیشتر از پیش گر می‌گیرد. اما این‌که رئیس‌جمهور ارتجاع به‌عنوان سردمدار جریان مغلوب تا کجا به تهدیدات خود ادامه می‌دهد و یا در چه نقطه‌ای در اثر تهاجمات ولی‌فقیه و باند غالب مرعوب گشته و وادار به عقب‌نشینی می‌شود، پرسش‌هایی است که در روزهای آتی بیشتر روشن خواهد شد.
