قبل از پایان سال۱۴۰۰ نظام ضدکارگری آخوندها مسأله دستمزد پایه کارگران در سال۱۴۰۱ را تعیین‌تکلیف کرد و با دستمزد حداقلی ۴میلیون و ۱۷۹هزار تومان، افق تاریک سال بعد را به کارگران نشان داد.
روز ۱۹اسفند ۱۴۰۰ رسانه‌های رسمی آخوندها حداقل دستمزد کارگران در سال۱۴۰۱ را اعلام کردند. خبری که هنگام انتشار در میان انواع تبلیغات آخوندها و مزدورانشان در نهادهای مختلف، به اشکال گوناگونی بیان شد، از جمله؛
وزیر کار آخوندها با یک تقلب ژورنالیستی تلاش کرد حداکثر دریافتی کارگران شامل بن مسکن و خواربار و حق اولاد و غیره را به جای حداقل دستمزد پایه آنها جا بزند.
کمی بعد حسین احمدی عضو هیأت مدیره کانون عالی انجمنهای کارفرمایی و نماینده اسبق کارفرمایان در شورای عالی کار رژیم هم به صحنه آمد و گفت این افزایش ۵۷درصدی درست نیست و باید یک افزایش ۳۰درصدی در نظر گرفته می‌شد!
او گفت کارگران خود دارای بزرگترین سرمایه یعنی شرکت شستا هستند!
از این‌گونه اظهار لحیه‌ها باز هم بود اما واقعیت چیست؟
سایت حکومتی بهار نیوز در یک تصفیه حساب باندی روز ۲۹اسفند ۱۴۰۰ نوشت:
در جایی که اجاره ماهانه یک منزل ۴۰ – ۵۰ متری در دورافتاده‌ترین حاشیه‌های استان تهران، دست‌کم یک میلیون و ۵۰۰هزار تومان و هزینه نان بخور و نمیر هم یک میلیون و ۵۰۰هزار تومان است،
با احتساب کرایه تردد و بهداشت و درمان و پوشاک ضروری و هزینه آب و برق و گاز
اما بدون میوه، بدون گوشت، بدون حتی یک بار سینما یا یک گردش یک روزه! یا خرید یک کتاب،
با پنج میلیون و ۲۰۰هزار تومان دریافتی کل، چگونه می‌توان زنده ماند؟
