بزرگترین تلسکوپ فضایی به نام جیمز وب قرار است در ساعاتی دیگر به فضا پرتاب شود. جیمز وب با هزینه ۱۰میلیارد دلاری سوار بر موشک آریان اروپا از گویان فرانسه به فضا خواهد رفت.
تلسکوپ جیمز وب که طراحی و ساخت آن نزدیک به ۳۰سال طول کشیده یکی از بزرگترین دست‌آوردهای علمی قرن ۲۱ است. هدف تلسکوپ جیمز وب این است که اولین ستارگان و کهکشانهایی را که در جهان درخشیدن گرفتند تصویربرداری کند.
این تلسکوپ در عین‌حال قدرت آن را دارد که اتمسفر سیاره‌های دور را به‌دنبال نشانه‌های گازی بررسی کند تا احتمال وجود حیات در آنها مشخص شود.
جیمز وب قرار است ساعت ۹.۲۰ دقیقه به وقت محلی پرتاب شود.
ناسا اعلام کرد بینندگان می‌توانند در روز شنبه، ۲۵دسامبر ۲۰۲۱ ساعت ۱۲.۲۰ بعدازظهر به وقت گرینویچ (۴.۲۰صبح به وقت محلی / ۷.۲۰صبح به وقت شرقی) در وب‌سایت ناسا تماشا کنند.
جیمز وب بعد از یک انفجار کنترل شده همزمان با صعودی که ۲۷دقیقه به طول می‌انجامد جان به در می‌برد. پس از آن نیز باید از مرحله جداسازی عبور کند و تمام مراحل آن باید بدون هیچ عیب و نقصی روی دهد تا مأموریت با موفقیت انجام شود.
بیل نلسون از سازمان فضا و هوای آمریکا گفته است جیمز وب مأموریتی فوق‌العاده در پیش دارد.
به گفته این مقام ارشد آمریکایی این تلسکوپ نمونه‌یی درخشان از آن چیزی است که می‌توانیم با دنبال کردن رویاهای بزرگ به دست بیاوریم. "ما همیشه می‌دانستیم که این پروژه مخاطراتی جدی دارد اما وقتی که به‌دنبال دستاوردی بزرگ باشی، باید مخاطرات بزرگ را نیز بپذیری".
تلسکوپ جیمز وب به یاد یکی از طراحان برنامه سفر به ماه و سازمانهای فضایی اروپا، آمریکا و کانادا نام‌گذاری شده است. این سازمانها در پروژه جیمز وب نیز با هم مشارکت کرده‌اند.
این تلسکوپ در مأموریت خود به یافته‌های تلسکوپ هابل می‌افزاید که به‌زودی بعد از ۳۱سال قرار است به مأموریت خود خاتمه دهد.
جیمز وب نقاط دورتری از فضا را بررسی می‌کند و به همین دلیل می‌تواند یافته‌هایی از زمانی دورتر را در اختیار دانشمندان بگذارد. در کانون این تلسکوپ یک آینه شش و نیم متری طلایی قرار دارد.
این سطح انعکاسی فوق‌العاده در کنار چهار ابزار فوق‌العاده حساس دیگر به این تلسکوپ اجازه می‌دهند که نور اولین ستارگان را شناسایی کنند. ستارگانی که بر اساس فرضیات علمی ۱۳.۵ میلیارد سال پیش شروع به درخشش کرده‌اند.
جان ماثر دانشمند ارشد ناسا و برنده جایزه نوبل می‌گوید این ستاره‌ها صرفاً به‌صورت نقاط قرمز ریزی دیده می‌شوند. ما فکر می‌کنیم که ستاره یا کهکشان یا سیاه‌چاله‌هایی باید وجود داشته باشد که نزدیک به ۱۰۰میلیون سال بعد از انفجار بزرگ به‌وجود آمده‌اند. اگر این فرضیه درست باشد و خوش شانس باشیم تلسکوپ آنها را خواهد دید.
پرتاب این تلسکوپ به فضا با یکی از معتبرترین موشکهای فضاپیما صورت می‌گیرد. ۹۸% از پرتاب‌های آریان ۵ با موفقیت انجام شده است. آخرین مأموریت ناموفق آن در سال۲۰۰۲ بوده است.
