دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران روز ۲۰مهر اعلام کرد: دژخیمان رژیم آخوندی، آرمان عبدالعالی، که در سال۱۳۹۲ در ۱۷ سالگی به اتهام قتل بازداشت شده است را پس از ۸سال زندان صبح امروز جهت اعدام به سلول انفرادی منتقل کردند و گفته می‌شود قرار است روز چهارشنبه ۲۱مهرماه اعدام شود.
از سوی دیگر در پی ضرب و شتم تعدادی از زندانیان سیاسی محبوس در بند۲ زندان تهران بزرگ، ۱۴تن از زندانیان سیاسی را به بند ۱ تیپ۲ موسوم به بند «دربسته» منتقل نمودند. این بند از شرایط بسیار بدتری نسبت به بقیه زندان برخوردار است و بند تنبیهی محسوب می‌شود.
روز جمعه ۱۶مهرماه شماری از مزدوران اجیرشده توسط رئیس زندان و مأموران امنیتی و اطلاعاتی، با چاقو و قمه و پنجه‌بکس به زندانیان سیاسی حمله‌ور شده و شماری از آنها از جمله اکبر باقری، پویا قبادی، شاپور احسانی‌راد، اسماعیل گرامی و اکبر فراجی را به‌شدت مجروح و مصدوم نمودند.
در همین‌حال از روز یکشنبه ۱۸مهرماه، تماس زندانیان سیاسی زندان تهران بزرگ با بیرون قطع شده است و زندانیانی که توسط مزدوران اجیرشده رئیس بند۲ زندان مضروب و مجروح شده بودند امکان خبررسانی حول وضعیت خودشان را ندارند.
مقاومت ایران دبیرکل، شورا و کمیسر عالی حقوق‌بشر و دیگر ارگانهای مدافع حقوق‌بشر را به اقدام فوری برای نجات جان زندانیان زیر اعدام به‌ویژه آرمان عبدالعالی فرا می‌خواند و بار دیگر بر ضرورت بازدید یک هیات بین‌المللی از زندانهای ایران و ملاقات با زندانیان به‌ویژه زندانیان سیاسی تأکید می‌کند. (دبیرخانه شورای ملی مقاومت ۲۰مهر۱۴۰۰)
به‌دنبال موج اعتراضهای از جمله از سوی عفو بین‌الملل و دولت آلمان رژیم آخوندی اعدام آرمان عبدالعالی را متوقف کرد.
عفو بین‌الملل اعلام کرد: شاهین ناصری، ۴۹ساله، پیش‌تر درباره شکنجه نوید افکاری، کشتی‌گیر و معترض ایرانی که در شهریور ۱۳۹۹ به‌طور مخفیانه اعدام شد، شهادت داده بود. پرونده شاهین ناصری به‌عنوان تازه‌ترین قربانی ناپدیدسازی قهری و مرگ مشکوک در حین بازداشت بار دیگر پیامدهای مرگ‌بار بحران مصونیت سازمان‌یافته ناقضان حق حیات و مرتکبان جنایات بین‌المللی از مجازات در ایران را برجسته می‌کند.
عفو بین‌الملل افزود: شاهین ناصری در حدود تاریخ ۲۱شهریور۱۴۰۰ از بند عمومی زندان تهران بزرگ به مکانی نامعلوم منتقل شد و ۹روز بعد، یعنی در تاریخ ۳۰شهریور۱۴۰۰، بستگان وی از طریق زندانیان دیگر از مرگ او مطلع شدند. در پی انتقال شاهین ناصری به یک مکان نامعلوم، مقامات رژیم سرنوشت و محل نگهداری وی را از خانواده‌اش پنهان کردند و بدین ترتیب مرتکب جرم بین‌المللی ناپدیدسازی قهری علیه شاهین ناصری و خانواده وی شدند.
ناپدیدسازی قهری شاهین ناصری همزمان با اولین سالگرد اعدام نوید افکاری صورت گرفت. شاهین ناصری با وجود تهدید و ارعاب از سوی مقامات دادستانی رژیم، در چندین شهادت‌نامه‌ٔ کتبی که به مقامات مختلف دادستانی و قضایی ارائه شده بود، شهادت داده بود که شاهد شکنجه و بدرفتاریهای دیگر نسبت به نوید افکاری در زمان بازداشت وی بوده است.
عفو بین‌الملل اضافه می‌کند بر اساس اطلاعات دریافت شده توسط عفو، شاهین ناصری یک روز قبل از مرگش با استفاده از تلفن یک زندانی با حداقل دو نفر در خارج از زندان تماس گرفته و گفته بود که از بابت عدم امنیت جانی خود نگران است.
عفو بین‌الملل به‌تازگی در گزارشی اعلام کرد مقامات رژیم ایران از مسئولیت‌پذیری و پاسخگویی در مورد مرگ در حین بازداشت دست کم ۷۲مرد و زن از ژانویه ۲۰۱۰ تاکنون سر باز زده‌اند. بر اساس قوانین بین‌المللی، عدم انجام تحقیقات درباره‌ٔ موارد مرگ در بازداشت به خودی خود نوعی نقض حق حیات محسوب می‌شود.
عفو بین‌الملل تأکید کرد: با توجه به بحران مصونیت سازمان‌یافته در ایران و شدت و ابعاد جرایم صورت گرفته توسط مقامات رژیم، سازمان عفو بین‌الملل مجدداً از شورای حقوق‌بشر سازمان ملل متحد خواسته است تا یک سازوکار تحقیقاتی و پاسخگویی برای جمع‌آوری، نگهداری و تجزیه و تحلیل شواهد و اسناد مرتبط با جدی‌ترین جنایات بین‌المللی صورت گرفته در ایران تأسیس کند و بدین ترتیب زمینه برگزاری محاکمه‌های کیفری مجرمین این جنایات فراهم سازد. (سایت عفو بین‌الملل ۲۱مهر)
