کمیته بین‌المللی در جستجوی عدالت
اعدام دو زندانی سیاسی مجاهد را محکوم می‌کند
و به اتحادیه اروپا و ملل متحد فراخوان می‌دهد
که دست به اقدام بزنند
چهارده زندانی سیاسی دیگر هوادار مجاهدین خلق
در حال حاضر در صف اعدام قرار دارند و در معرض خطر فوری اعدام هستند
ادامه سکوت یا بی‌عملی جامعه بین‌الملل
از سوی رژیم ایران چراغ سبز برای ادامه کشتارها تعبیر خواهد شد
بروکسل، ۲۷ ژوئیه ۲۰۲۵ (۵مرداد) ـ کمیته بین‌المللی در جستجوی عدالت در پی اعدام دو زندانی سیاسی در ایران، درخواستی فوری به رهبران اتحادیه اروپا و سازمان ملل متحد ارائه داده و خواستار اقدامات بین‌المللی فوری و ملموس برای جلوگیری از جنایات بیشتر شده است.
در نامه‌یی که کمیته بین‌المللی در جستجوی عدالت به رهبران اتحادیه اروپا و سازمان ملل ارسال کرده، اعدام بهروز احسانی و مهدی حسنی که سحرگاه یکشنبه ۲۷ ژوئیه ۲۰۲۵ در زندان قزلحصار به دار آویخته شدند، به‌شدت محکوم شده و آمده است: این دو نفر پس از بیش از سه سال زندان، شکنجه و آزار، به اعدام محکوم شده بودند. این اعدامها تشدیدی بی‌رحمانه از کارزار مداوم سرکوب رژیم است. این اقدامات نه برای اجرای عدالت، بلکه برای ایجاد رعب در میان مردمی که روزبه‌روز بیشتر در برابر استبداد ایستادگی می‌کنند، انجام شده است».
کمیته هم‌چنین هشدار داده که چهارده زندانی سیاسی دیگر هوادار مجاهدین خلق در حال حاضر در صف اعدام قرار دارند و در معرض خطر فوری اعدام هستند. ادامه سکوت یا بی‌عملی جامعه بین‌الملل، از سوی رژیم ایران به‌عنوان چراغ سبز برای ادامه این کشتارها تعبیر خواهد شد.
در این نامه، کمیته بین‌المللی در جستجوی عدالت از نهادهای اتحادیه اروپا و سازمان ملل خواسته است:
اعدام بهروز احسانی و مهدی حسنی را به‌طور علنی و قاطعانه محکوم کنند؛
خواستار آزادی فوری تمامی افرادی شوند که به‌دلیل عقاید یا وابستگی‌های سیاسی‌شان زندانی شده‌اند؛
سازوکارهای مربوطه سازمان ملل را برای تحقیق و نظارت بر پرونده‌های زندانیان سیاسی محکوم به اعدام فعال کنند؛
تحریم‌های هدفمند علیه مقاماتی که مسئول نقض‌های جدی حقوق‌بشر هستند، اعمال کنند.
کمیته بین‌المللی در جستجوی عدالت افزود: «این اقدامات قضایی نیستند، این‌ها اعدام‌های سیاسی هستند. این اقدامات نقض آشکار تمامی معیارهای حقوق بین‌الملل و حقوق‌بشر است. زمان ابراز نگرانی گذشته است. اکنون نیازمند اقدام جسورانه و یکپارچه هستیم».
استفاده رژیم ایران از مجازات اعدام به‌عنوان ابزار سرکوب سیاسی به یک روش سیستماتیک تبدیل شده و باید با جدیت مورد توجه قرار گیرد. جامعه بین‌الملل، باید اطمینان حاصل کند که زندانیان سیاسی ایران در برابر این رژیم تنها رها نخواهند شد.
