این روزها سران حکومت آخوندی با تبلیغات زیاد خبر از افزایش صادرات داده و آن را با عناوینی مانند جهش صادرات نفت بدون برجام و بازگشت ایران به بازار نفت و... تکرار می‌کنند. رئیسی جلاد مدعی است، در سال۱۴۰۱ صادرات رژیم ۳۰ تا ۴۰درصد افزایش یافته و به عدد ۵۳میلیارد دلار رسیده است.
و امام ماجرای افزایش ۴۰درصدی صادرات؛
صنایع پتروشیمی و درآمد ارزی ۳۰میلیارد دلاری
سپاه پاسداران با تشکیل هلدینگ‌های صنعتی و تجاری تسلط خود بر صنایع کشور و صادرات محصولات آنها را کامل کرده است. در آمارهای منتشره از سوی رژیم بیشترین صادرات مربوط به کالاهای پتروشیمی و کالاهایی با پایه نفتی می‌باشد.
در حال حاضر صنایع نفت و پتروشیمی در قبضه سپاه پاسداران و نهاد‌های اقتصادی وابسته به خامنه ای است. به‌طوری که در اعتصاب سراسری کارگران صنعت نفت و پتروشیمی به همه آنها اخطار داده شد که اعتصاب آنها در وهله اول امنیتی است. زیرا کلیه شرکت‌های پیمانکاری مربوط به فرماندهان سپاه پاسداران و یا ایادی آنها می‌باشند.
سران رژیم با تأسیس شرکت بازرگانی پتروشیمی بین‌المللی مدعی بود، قصد دور زدن تحریم‌ها و انتقال درآمدهای آن به داخل کشور را دارد. اما عملاً بیشتر این درآمدها به کشور بازنگشته و ارز آن صرف سرکوب و تروریسم شده است.
به‌عنوان نمونه رسانه‌های رژیم سال۹۷ نوشتند:
«۳۰ میلیارد دلار از ارز ناشی از فروش محصولات پتروشیمی به منابع ارزی کشور باز نگشته است» (منبع رویداد ۲۴ – ۲۶مرداد ۱۳۹۷).
ارزان فروشی فولاد و سرقت آب و برق کشور
صنایع معدنی پس از پتروشیمی در رتبه دوم صادرات رژیم قرار دارد. بیشتر معادن کشور در اختیار نهاد‌های اقتصادی خامنه‌ای و تعاون سپاه می‌باشد. مهم‌ترین کار رژیم در این پهنه خام‌فروشی منابع معدنی با قیمت ارزان به کشور‌هایی مانند چین است.
از دیگر کالاهای صادراتی رژیم فولاد است. شرکت‌های اصلی تولید فولاد در ایران فولاد مبارک و فولاد خوزستان می‌باشند. این دو شرکت در حال حاضر از زیر مجموعه‌های سازمان بنیاد تعاون سپاه پاسداران هستند.
شرکت‌های تولید فولاد با سرقت آب و برق مردم، مواد اولیه رایگان و دستمزدهای زیرخط فقر، فولاد، تولید کرده و به خارج از کشور صادر می‌کنند. اما درآمد حاصل از آن هیچ‌گاه به کشور بازگردانده نشده است.
یک نماینده مجلس ارتجاع، به نام سلیمی در رابطه با سرقت درآمد صنایع فولاد بدون نام بردن از سپاه پاسداران گفته بود:
«حداقل در سال۹۸ حدود ۵میلیارد دلار از طریق صادرات فولاد ما درآمد داشتیم، سؤال این است این ارز چگونه وارد چرخه در داخل کشور شده آیا بازگشته بازنگشته» (باشگاه خبرنگاران جوان ۶ آبان۹۹).
قیمت جهانی فولاد برای هر تن ۶۰۰ تا ۶۵۰دلار است. رژیم برای دور زدن تحریم‌ها فولاد تولیدی را تا۳۰ درصد ارزان‌تر از قیمت جهانی بفروش می‌رساند.
به این صورت رژیم، با چوب حراج زدن به سرمایه‌های ملی کشور تلاش می‌کند، هزینه دستگاه سرکوب و تروریسم خود را تأمین کند.
صادرات محصولات کشاورزی و لبنی به قیمت گرسنگی دادن به مردم
صادرات محصولات کشاورزی و لبنی توسط سپاه پاسداران و ایادی آن در رتبه چهارم صادرات رژیم قرار دارد. این صادرات درآمدی بیش از ۳.۵ میلیارد دلار برای آنها در پی دارد. درآمدی که به بهای گرسنگی و سوءتغذیه مردم ایران به‌دست می‌آید.
به‌دلیل قیمت بالای محصولات کشاورزی و لبنی سرانه مصرف آنها در کشور به‌شدت پایین آمده است. در هنگام برداشت محصول سران رژیم با ممنوع کردن صادرات آن باعث افت شدید قیمت آن می‌شوند. به‌طوری‌که بسیاری از کشاورزان مجبور به فروش محصولات خود با قیمت بسیار پایین هستند.
سپاه پاسداران با داشتن سرد‌خانه‌های بزرگ محصولات کشاورزی را در هنگام برداشت از کشاورزان خریداری می‌کند. سپس با صادرات آنها با قیمت‌های پایین، درآمدهای ارزی هنگفتی به‌دست می‌آورد.
سایت حکومتی خبر فوری در این رابطه می‌نویسد:
«قیمت سیب صادراتی در سال گذشته ۳۴ سنت بوده، و سال۱۴۰۰، ۲۸ سنت، و در طول سال‌های گذشته قیمت سیب صادراتی رژیم کما بیش همین مقدار بوده» (سایت خبر فوری رژیم، ۱۰اردیبهشت ۱۴۰۲)
اگر قیمت سیب صادراتی که بایستی از نوع مرغوب باشد را ۳۴ سنت در نظر بگیریم، سپاه پاسداران هر کیلو سیب را ۱۷هزار تومان به فروش می‌رساند. این در حالی است که قیمت یک کیلو سیب در بازار حداقل ۵۵هزار تومان می‌باشد. به این ترتیب هر ایرانی بایستی برای خرید یک کیلو سیب ۳برابر قیمت صادراتی آن پول پرداخت کند.
سپاه پاسداران این سیب را از باغداران هر کیلو ۵۰۰تومان خریداری کرده اما در موقع فروش در بازار قیمت آن حداقل ۴۰برابر می‌شود.
در یک‌کلام سران حکومت آخوندی با ارزان فروشی ثروتهای کشور در خارج، تلاش می‌کنند، هزینه سرکوب در داخل و تروریسم در خارج را تأمین کنند. آنها در داخل کشور نیز با چند برابر کردن قیمت همین اجناس در مقایسه با نمونه صادراتی آن، مردم را به گرسنگی کشانده‌اند. بطوری‌که سوءتغذیه در کشور به‌صورت گسترده‌یی در حال افزایش است.
سران حکومت آخوندی با چپاول و سرکوبگری تلاش می‌کنند به هر طریق، سرنگونی این رژیم را به تأخیر بیندازند. به قعر خط فقر بردن بیش از ۱۰میلیون نفر در کمتر از یک دهه محصول این سیاست است. آنها برای حفظ بقای خود تلاش می‌کنند، با صادر کردن همه سرمایه‌های کشور هزینه‌های سرکوب و تروریسم خود را تأمین کنند. به‌دلیل همین سیاست‌ها است که ایران با داشتن یک نهم ذخایر جهانی جزء ۶کشور پر تورم جهان است؛ اما پر واضح است، با ته کشیدن ذخایر استراتژیکی، این رژیم در سراشیب سرنگونی قرار دارد. به‌علت در بن‌بست بودن رژیم، تلاش‌های خامنه‌ای و رئیسی نیز برای حفظ این نظام تنها سرنگونی آن را سریع‌تر می‌کند.
