کهکشان مقاومت ایران ۱۴۰۳
سومین روز اجلاس کهکشان مقاومت ایران در پاریس
ایران: جنایت علیه بشریت و محاکمه آمران و عاملان
۱۱ تیر ۱۴۰۳
قسمت بیست و چهارم
سخنرانی های
پروفسور آلن درشوویتز استاد افتخاری دانشگاه حقوق هاروارد
زوریکا ماریچ معاون پیشین وزیر خارجه مونته‌نگرو
سفیر مونته‌نگرو در شورای حقوق‌بشر (۲۰۱۵)
استانیسلاو پاولووشی وزیر دادگستری مولداوی (۲۰۱۹)
قاضی دادگاه حقوق‌بشر اروپا ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۸
ژنرال چاک والد جانشین فرمانده نیروهای آمریکا در اروپا (۲۰۰۶)
پروفسور آلن درشوویتز استاد افتخاری دانشگاه حقوق هاروارد
برنامه ده ماده‌یی یک برنامه شگفت‌انگیز برای دموکراسی واقعی
و نوری نه تنها برای منطقه بلکه برای جهان است
پروفسور آلن درشوویتز استاد افتخاری دانشگاه حقوق هاروارد
افتخار بزرگی است که در برابر چنین جمعیت برجسته‌یی از افراد، که به‌دنبال نتیجه‌یی برجسته و بزرگ، یعنی عدالت هستند، سخن بگویم. می‌خواهم این سخنرانی و صحبت‌ها را به دوست عزیزم جو لیبرمن تقدیم کنم که بسیاری از شما او را می‌شناسید. جو و من در واقع...
جو و من در ساعات پایانی پیش از این‌که او بیفتد و سپس درگذرد، بر روی یک مقاله برای وال استریت ژورنال درباره حقوق‌بشر کار می‌کردیم. این یکی از بزرگ‌ترین تراژدی‌های دوران معاصر بود. جو می‌توانست زندگی بزرگ و پرباری داشته باشد، اما به‌طور تأسف‌انگیزی از ما گرفته شد.
جو، می‌توانم بگویم، بسیار خوشحال می‌شد که امروز اینجا باشد، به‌ویژه با توجه به طرح ده‌ماده‌ای که ارائه شده. قصد ندارم آن را برایتان بخوانم، اما می‌خواهم بگویم که این یکی از بهترین اسناد حقوق‌بشر است که افتخار خواندن آن را داشتم. این طرح بهترین عناصر منشور حقوق‌بشر آمریکا، منشور حقوق‌بشر کانادا، قانون اساسی نانوشته در بریتانیا، و قوانین اساسی در سراسر اروپا و آمریکای جنوبی را ترکیب می‌کند. اگر مردم ایران قادر بودند تحت این ده ماده زندگی کنند، بسیار قدردان خواهند بود. نمی‌توانم تصور کنم که کسی، کسی از شهروندان معمولی ایران، باشد که این ده ماده را نپذیرد و نخواهد تحت آنها زندگی کند. این یک برنامه شگفت‌انگیز برای دموکراسی واقعی و نوری نه تنها برای منطقه، بلکه برای جهان است. آنچه ما و این ده ماده از آن حمایت می‌کنیم، بازگشت به ظلم‌های گذشته نیست، چه گذشته دور و چه گذشته نزدیک. آنچه ما می‌خواهیم آینده است.
گذشته پر از فهرستی طولانی از جنایات علیه بشریت، جنایات علیه مردم ایران، جنایات علیه زنان، جنایات علیه مخالفان، جنایات علیه کودکان، و جنایات علیه مردم از هر پیشینه‌ای بود. و این باید به پایان برسد و باید همین حالا به پایان برسد. و این برنامه‌هایی که در این برنامه ده‌ماده‌ای ارائه شده است، نقشه راهی است. نقشه راهی برای آینده‌ای از ایران آزاد. وضعیت موجود غیرقابل قبول است. برای جهان بسیار خطرناک است. برای مردم ایران بسیار خطرناک است. ما نیاز به تغییر داریم و اکنون به آن نیاز داریم. دو گزینه وجود دارد. یک گزینه اصلاحات است. گزینه دیگر تغییر رژیم است.
اجازه دهید داستانی از آنچه در اوایل دهه ۱۹۳۰ اتفاق افتاد برایتان بگویم. همان‌طور که می‌دانید، نازی‌ها به قدرت رسیدند و انگلستان و فرانسه می‌خواستند ببینند چه باید کرد وقتی نازی‌ها معاهده ورسای را نقض کردند. و این چیزی است که گوبلز، رئیس تبلیغات نازی‌ها، در دفتر خاطراتش نوشت. او گفت، در سال ۱۹۳۳، نخست‌وزیر فرانسه باید گفته باشد، و اگر من نخست‌وزیر فرانسه بودم، می‌گفتم، رایش کانسلر جدید، هیتلر، کسی است که "نبرد من" را نوشته و این و آن را می‌گوید. این مرد نمی‌تواند در نزدیکی ما تحمل شود. یا باید ناپدید شود یا ما باید حرکت کنیم. اما آنها این کار را نکردند. آنها ما را تنها گذاشتند و اجازه دادند از منطقه خطرناک عبور کنیم و توانستیم از تمام صخره‌های خطرناک عبور کنیم. امیدوارم و دعا می‌کنم که روزی یک آخوند این را در دفتر خاطراتش ننویسد که فرصتی برای نیروهای خارجی، برای محاکم بین‌المللی، برای ایالات متحده و دیگران، برای تغییر رژیم به‌دلیل غیرقابل تحمل بودن رژیم کنونی وجود داشت. اما آنها این کار را نکردند. و به نتیجه نگاه کنید. و هیچ‌کدام از ما نمی‌توانیم نتیجه را پیش‌بینی کنیم. ما درباره دشواری پیش‌بینی آنچه هنگام فروپاشی دیوار برلین اتفاق افتاد صحبت کردیم. تصور کنید چقدر دشوارتر است که پیش‌بینی کنیم آیا ایران از زرادخانه هسته‌یی خود علیه کشورهای منطقه یا حتی کشورهای خارج از منطقه استفاده خواهد کرد یا نه. پیش‌بینی آن غیرممکن است.
بنابراین باید تغییر رژیم صورت گیرد. باید تغییر رژیم انجام شود، نه تنها عمدتاً به‌خاطر مردم ایران، بلکه به‌خاطر منطقه، به‌خاطر صلح جهانی، به‌خاطر نجابت اساسی. جهان نمی‌تواند در سال ۲۰۲۴ تحمل کند ملاهای ایران را، همان‌طور که جهان نباید در سال‌های ۱۹۳۳، ۳۴ و ۳۵ نازیهای آلمان را تحمل می‌کرد.
اگر رژیم در سال ۱۹۳۵ شکست‌خورده بود، ۵۰میلیون نفر جان خود را از دست نمی‌دادند، اما در آن زمان هیچ‌کس از این موضوع خبر نداشت و کسانی که درباره تغییر رژیم می‌نوشتند، به‌عنوان جنایتکاران جنگی یا جنگ‌طلبان نامیده می‌شدند، زیرا تاریخ نسبت به آینده کور است.
اکنون، یکی از سخنرانان ما درباره محاکم بین‌المللی صحبت کرد. واقعاً فکر می‌کنم که باید پرونده‌یی علیه آخوندهای حاکم بر ایران در دیوان بین‌المللی کیفری باز شود، با نام بردن از افرادی که در تصمیم‌گیریهای مربوط به ارتکاب نسل‌کشی، جنایات جنگی، و اقدامات تهاجمی علیه دیگر کشورها دخیل بودند.
دولت ما، دولت ایالات متحده، در حال مماشات با رژیم ایران است. آنها تحریم‌ها را به درستی اجرا نمی‌کنند. فشار زیادی به رژیم ایران، چه از نظر داخلی و چه بین‌المللی، وارد نمی‌کنند. بنابراین بسیار مهم است که فشار را از نظر قانونی، اقتصادی، سیاسی و دیپلماتیک افزایش دهیم.
رژیم ایران ایده‌ای دارد که باید تروریسم خود را گسترش دهد. آنها بزرگ‌ترین صادر‌کننده تروریسم در دوران معاصر هستند. بنابراین مگر این‌که اوضاع تغییر کند، مگر این‌که ما به‌طور کامل خود را وقف پایان دادن به این رژیم وحشتناک و آوردن دموکراسی واقعی، دموکراسی برنامه ده‌ماده‌ای به مردم ایران، کنیم، اوضاع بدتر خواهد شد. ما نمی‌توانیم اجازه دهیم که این اتفاق بیفتد. متشکرم.
زوریکا ماریچ معاون پیشین وزیر خارجه مونته‌نگرو
مردم ایران از رژیم سرکوبگر تروریستی فراتر رفته‌اند
آنها برای آزادی و نه برای عوض کردن یک دیکتاتور با دیگری آماده‌اند
آنها برای دموکراسی و برابری شعار می‌دهند نه برای بازگشت سلطنت ظالمانه
شورای ملی مقاومت ایران نماینده آرزوهای واقعی مردم ایران
برای یک ایران مبتنی بر جدایی دین و دولت، دموکراتیک و کثرت‌گراست
برنامه ۱۰ ماده‌ای خانم مریم رجوی چشم‌اندازی تحول‌آفرین برای ایران ارائه می‌دهد
این برنامه بیانیه مهمی از حقوق‌بشر در قرن ۲۱ را نمایندگی می‌کند
بیانیه‌یی که همه ما می‌توانیم امروز آن را امضا کنیم
زوریکا ماریچ معاون پیشین وزیر خارجه مونته‌نگرو، سفیر مونته‌نگرو در شورای حقوق‌بشر (۲۰۱۵)
خانم رجوی، دوستان و همکاران عزیز، خواهران ایرانی عزیزم، بستگان و بازماندگان زندانیان سیاسی و کسانی که به طرز تراژیکی در قتل‌عام سال ۱۳۶۷ جان باختند، خانواده‌ها و دوستان کسانی که در ۴۵ سال گذشته به دست رژیم جنایتکار و بی‌رحم تهران شکنجه و کشته شدند. می‌خواهم گرم‌ترین درودها را به همه شما تقدیم کنم، به‌ویژه کسانی که از داخل ایران این کنفرانس را دنبال می‌کنند، و آن زنان و مردان شجاع در اشرف۳ در آلبانی. روز بخیر، دوستان عزیزم.
شرکت‌کنندگان و همکاران محترم، بسیار مفتخرم که بار دیگر در اجلاس جهانی ایران آزاد ۲۰۲۴ در کنار شما هستم. به‌عنوان دختر یک زندانی سیاسی، سال گذشته از طریق تجربه مشترک خانواده‌هایمان با همه شما پیوند خوردم،
اما خواهران و برادران عزیز، دوستان عزیز در ایران، زندانیان سیاسی ایران، شما تنها نیستید، و ما صدای شما را بلند و واضح اینجا در پاریس می‌شنویم. ما مقاومت و پیام شما را جدی می‌گیریم و این‌که ایران در یک نقطه‌عطف قرار دارد. ما در کنار شما ایستاده‌ایم.
مرگ ابراهیم رئیسی و انتخابات شرم‌آور متعاقب آن، شکاف‌های موجود در درون رژیم ایران را عمیق‌تر و گسترده‌تر کرد. پایین‌ترین میزان مشارکت در تاریخ انتخابات ایران نه تنها تحریم آشکار رأی‌دهندگان را نشان می‌دهد، بلکه پیامی قدرتمند به کل جهان می‌فرستد، مردم ایران از رژیم سرکوبگر تروریستی فراتر رفته‌اند. آنها برای آزادی آماده‌اند، نه برای عوض کردن یک دیکتاتور با دیگری.
دوستان عزیز، مردم ایران هیچ خاطره‌ای از هیچ شکلی از حکومت به جز سلطنت خاندان پهلوی یا جمهوری اسلامی که توسط خمینی در سال ۱۳۵۷ تأسیس شد، ندارند. من قویاً معتقدم که شورای ملی مقاومت ایران می‌تواند این شکاف را پر کند، به‌طور دموکراتیک مردم را توانمند سازد و تضمین کند که گروه‌های قومی و مذهبی حفاظت شوند و تنوع، پویایی و انسانیت‌شان را گرامی بدارند. این ائتلاف، نماینده آرزوهای واقعی مردم ایران برای یک ایران مبتنی بر جدایی دین و دولت، دموکراتیک و کثرت‌گرا است. برنامه ۱۰ ماده‌ای خانم مریم رجوی چشم‌اندازی تحول‌آفرین برای ایران ارائه می‌دهد، به تاریخ ظالمانه و خشونت‌آمیز رژیم ملاها در ۴۵ سال گذشته می‌پردازد و بیانیه مهمی از حقوق‌بشر در قرن ۲۱ را نمایندگی می‌کند، بیانیه‌یی که همه ما می‌توانیم امروز آن را امضا کنیم.
و اشتباه نکنید، مردم ایران برای دموکراسی و برابری شعار می‌دهند، نه برای بازگشت سلطنت ظالمانه.
دوستان عزیز، قلب مقاومت در ایران زنان هستند، و ما در میان خود بهترین آنها را داریم، خانم رجوی.
خانم رجوی، از رهبری، پشتکار و جسارت شما متشکرم. از امیدی که هر روز به مردم ایران می‌دهید، سپاسگزاریم.
دوستان عزیز، خانم رجوی محترم، خانم‌ها و آقایان،
دستاورد من از اجلاس امسال چیست؟ اول، حمایت از شورای ملی مقاومت ایران، به‌عنوان آلترناتیو مشروع رژیم فعلی ایران. من قویاً معتقدم، مطمئنم که این به دلایل استراتژیک و اخلاقی متعدد بسیار مهم است. فکر می‌کنم رهبران سیاسی در دو روز گذشته این دلایل را بسیار خوب و شیوا بیان کردند.
دوم، زمان آن رسیده است که جامعه بین‌المللی از دادن فرصت به رهبران فاشیست مذهبی ایران در تهران دست بردارد. زمان آن رسیده است که سیاست مماشات متوقف شود، و ما به حمایت جهانی برای ایران آزاد و تجدید کارزار، علیه مصونیت از مجازات رژیم مذهبی در تهران نیاز داریم. ما به تصمیم‌گیریهای جدید در واشنگتن دی. سی و بروکسل، در هر دفتری در کنگره آمریکا، پارلمان اروپا و سازمان ملل نیاز داریم. مبارزه برای ایران، مبارزه ماست.
در پایان، می‌خواهم پیام خانم رجوی را در سخنرانی افتتاحیه‌اش به همه ایرانیانی که به ما گوش می‌دهند و بخشی از این اجلاس تأثیرگذار هستند، تقویت کنم. شما تنها کسانی هستید که می‌توانید و باید استبداد فاشیستی مذهبی را در کشور تان تغییر دهید. زمانهای بحرانی برای گام برداشتن و متحد کردن مقاومت‌تان است. شما تنها کسانی هستید که می‌توانید و باید دیوار انزوا و سرکوب در ایران را فرو بریزید. آینده ایران را به دست خود بگیرید و به تمام جهان نشان دهید که شکوه ایران آزاد و شکوفا در دسترس شماست. این نه تنها ممکن است، بلکه در حال آمدن است و به‌زودی خواهد آمد. خدا شما را حفظ کند و متشکرم.
استانیسلاو پاولووشی قاضی دادگاه حقوق‌بشر اروپا ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۸
رژیم ایران علاقه‌یی به حاکمیت قانون ندارد. بلکه، تلاش می‌کند از قانون سوءاستفاده کند
تا سرکوب خود را به مخالفان مقیم خارج از کشور گسترش دهد
استانیسلاو پاولووشی وزیر دادگستری مولداوی (۲۰۱۹)، قاضی دادگاه حقوق‌بشر اروپا ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۸
خانم‌ها و آقایان، خانم رجوی، مهمانان گرامی، به‌عنوان قاضی پیشین دادگاه حقوق‌بشر اروپا، برای من طبیعی‌تر است که درباره مسائل حقوقی و حقوق‌بشر صحبت کنم. از این دیدگاه، وضعیت کنونی در ایران بدون شک نگرانی‌های جدی را برانگیخته است. محدودیت‌های شدید جمهوری اسلامی بر حقوق‌بشر در جنبه‌های مختلف در طول سال ۲۰۲۳ وخیم‌تر شده است. زنان هم‌چنان با تبعیض مواجه هستند، بنا به گزارش سازمان ملل، حداقل ۸۳۴ شهروند در طول سال اعدام شده‌اند. دستگاه قضایی و سیستم دادگاهها در ایران از واقعیت فاصله زیادی دارند. ناظران بین‌المللی از نبود استقلال و انحراف سیستم قضایی کشور انتقاد کرده و معتقدند که محاکمات به استانداردهای بین‌المللی عدالت پایبند نبوده‌اند. تعجبی ندارد که رئیس پیشین قوه قضاییه، ابراهیم رئیسی، یکی از اعضای کمیسیون مرگ در تهران در جریان قتل‌عام هزاران زندانی سیاسی در سال ۱۹۸۸ بود، همانند مصطفی پورمحمدی که وزیر دادگستری در دوران ریاست‌جمهوری به‌اصطلاح معتدل حسن روحانی بود. فعالان حقوق‌بشر گزارش دادند که در محاکمات، مقامات به نظر می‌رسد که احکام را از پیش تعیین کرده‌اند و متهمان فرصت مواجهه با متهم‌کنندگان خود یا ملاقات با وکلا را نداشتند. برای روزنامه‌نگاران و متهمانی که به جرایم علیه امنیت ملی متهم شده‌اند، قانون انتخاب وکلا را به فهرست منصوبان دولتی محدود کرده است. گروه‌های حقوق‌بشر و رسانه‌های بین‌المللی به نبود ضمانت‌های رویه‌ای در محاکمات جنایی اشاره کردند. دادگاهها به‌طور معمول اعترافاتی که تحت فشار و شکنجه انجام شده را به‌عنوان مدرک پذیرفته‌اند. اغلب، این اعترافات اجباری از طریق تلویزیون دولتی پخش می‌شد. تابستان گذشته، رژیم محاکمه‌ای ساختگی برای ۱۰۴ عضو اپوزیسیون دموکراتیک ایران که عمدتاً در اروپا و به‌ویژه در آلبانی زندگی می‌کنند، آغاز کرد. قاضی اولین جلسه دادگاه را با گفتن این‌که ما قصد داریم این ۱۰۴ تروریست را محاکمه کنیم، آغاز کرد و عملاً قبل از شروع محاکمه قضاوت را درباره آنها انجام داد.
علاوه بر این، رژیم درخواست وکلای اروپایی و بین‌المللی که خواسته بودند به ایران بروند تا از این مخالفان دفاع کنند، را رد کرده است. قاضی و بسیاری از مقامات دیگر رژیم ایران بارها به رسانه‌های دولتی گفته‌اند که هدف از این محاکمه، دریافت اعلانهای قرمز اینترپل علیه این ۱۰۴ مخالف و استرداد آنها به ایران است.
به‌عنوان یک قاضی بین‌المللی پیشین، به‌خوبی می‌دانم که هر محاکمه قانونی نیازمند فرض برائت و دسترسی آزاد به وکلا است. اما واضح است که رژیم علاقه‌یی به حاکمیت قانون ندارد. بلکه، تلاش می‌کند از قانون سوءاستفاده کند تا سرکوب خود را به مخالفان مقیم خارج از کشور گسترش دهد. از همه دولتهای اروپایی و دستگاههای قانونی و امنیتی می‌خواهم که هر گونه درخواست استرداد از ایران که نتیجه این محاکمه ساختگی است، را رد کنند. البته، سوءاستفاده‌های رژیم از مردم ایران بسیار جدی و گسترده است. فهرست این سوءاستفاده‌ها بسیار طولانی است، اما آنچه که من توصیف کرده‌ام، خطرناک‌ترین و نیازمند واکنش فوری جامعه بین‌المللی است. بگذارید بگویم که ما در قرن بیست و یکم زندگی می‌کنیم. هر فردی حق دارد با کرامت، در آزادی و رفاه زندگی کند. و من فکر می‌کنم زمان آن رسیده است که مردم ایران حقوق خود را مطالبه کنند و شما حق دارید که سبک زندگی خود را به شیوه‌ای که می‌خواهید، برای زندگی با کرامت، آزادی و رفاه سازماندهی کنید. بسیار متشکرم.
ژنرال چاک والد جانشین فرمانده نیروهای آمریکا در اروپا (۲۰۰۶)
اقدامات رژیم ایران منبع اصلی بی‌ثباتی منطقه‌یی است
جامعه بین‌المللی باید سیاست جامعی اتخاذ کند که به‌رسمیت شناختن مقاومت
و جایگزین دموکراتیک شورای ملی مقاومت را شامل شود
طرح ده ماده‌ای خانم مریم رجوی نقشه راهی الهام‌بخش برای آینده ایران ارائه می‌دهد
طرحی که تمام اشکال دیکتاتوری، چه سلطنتی و چه مذهبی، را رد می‌کند
و از جمهوری مبتنی بر رأی همگانی، برابری جنسیتی و جدایی دین از دولت حمایت می‌کند
سرنوشت ایران و ثبات کل خاورمیانه در دست مردم آن
به‌ویژه مقاومت سازمان‌یافته‌ای است که هر روز خستگی‌ناپذیر می‌جنگد
ژنرال چاک والد جانشین فرمانده نیروهای آمریکا در اروپا (۲۰۰۶)
خانم‌ها و آقایان، امروز در مقابل شما ایستاده‌ام تا به چالشهای جدی‌ای که رژیم ایران نه تنها برای مردم ایران، بلکه برای صلح و امنیت جهانی ایجاد کرده است، بپردازم. رژیم ایران با اقداماتی حساب‌شده که به چالش کشیدن اصول و هنجارهای بین‌المللی را به‌دنبال دارد، هم‌چنان به بی‌ثباتی خاورمیانه ادامه می‌دهد. این شامل گروگان‌گیری اتباع خارجی برای استفاده به‌عنوان اهرم فشار جهت مبادله با عوامل خود است که در خارج از کشور به اتهام تروریسم و قتل‌های جمعی دستگیر و محکوم شده‌اند. به‌عنوان مثال، پرونده اسدالله اسدی در بلژیک را در نظر بگیرید که به‌دلیل تلاش برای بمب‌گذاری در اجلاس سالانه شورای ملی مقاومت ایران در پاریس در سال ۲۰۱۸، به ۲۰ سال زندان محکوم شد. بسیاری از شما و من در آن اجلاس حضور داشتیم. سپس حمید نوری در سوئد بود که به‌دلیل مشارکت مستقیم در قتل‌عام ۳۰، ۰۰۰ زندانی سیاسی در سال ۱۹۸۸، که اکثراً از مجاهدین خلق بودند، به حبس ابد محکوم شد. این اقدامات نشانه‌های آشکاری از یک رژیم است که بدون توجه به جان انسان‌ها یا قوانین بین‌المللی عمل می‌کند. هر دوی آنها در مبادله‌های شرم‌آوری برای آزادی اتباع بلژیکی و سوئدی که توسط رژیم به گروگان‌گرفته شده بودند، آزاد شدند. با توجه به این واقعیت‌های تلخ، فراخوان برای تغییر رژیم نه تنها ضروری بلکه فوری است. سابقه این رژیم در سرکوب، استفاده از ترور و بی‌توجهی آشکار به حقوق‌بشر ما را به جز این انتخاب نمی‌گذارد. جهان در سال‌های ۱۹۹۹، ۲۰۰۹، ۲۰۱۷، ۲۰۱۹ و ۲۰۲۲ دید که رژیم ایران چگونه اعتراضات مردم برای تغییر را سرکوب کرد. به همین دلیل است که مردم ایران به این نتیجه رسیده‌اند که تنها راه پیش رو مقاومت سازمان‌یافته و همه‌جانبه در برابر این رژیم بی‌رحم است، زیرا این رژیم همه راههای دیگر برای تغییر را بسته است. این جنبش مقاومت سازمان‌یافته که متشکل از مردان و زنان شجاعی است که در سراسر ایران فعالیت می‌کنند باید به‌رسمیت شناخته شود و حمایت شود. این کانون‌های شورشی خودکفا، هستند که جان خود را به خطر می‌اندازند تا ایران را آزاد کنند. آنها آشوبگر نیستند، بلکه مبارزان آزادی هستند که برای یک ایران دموکراتیک، سکولار و صلح‌آمیز تلاش می‌کنند. حمایت ما باید قوی باشد و نه تنها حمایت اخلاقی بلکه شناسایی سیاسی نیز باید فراهم شود. هم‌چنین ضروری است که نقش مخرب رژیم در سراسر خاورمیانه را برجسته کنیم. با حمایت از نیروهای نیابتی در منطقه، رژیم ایران به مناقشات جاری دامن می‌زند و تلاش‌ها برای بازگرداندن صلح را تضعیف می‌کند. اقدامات رژیم ایران منبع اصلی بی‌ثباتی منطقه‌یی است. جامعه بین‌المللی باید بیش از نظاره‌گر باشد. سیاست جامعی که به‌رسمیت شناختن مقاومت و جایگزینهای دموکراتیک شورای ملی مقاومت را شامل شود، مدت‌هاست که تأخیر داشته است. طرح ده ماده‌ای خانم مریم رجوی نقشه راهی الهام‌بخش برای آینده ایران ارائه می‌دهد، طرحی که تمام اشکال دیکتاتوری، چه سلطنتی و چه مذهبی، را رد می‌کند و از جمهوری مبتنی بر رأی همگانی، برابری جنسیتی و جدایی دین از دولت حمایت می‌کند. این طرح هم‌چنین بر حقوق‌بشر، اقتصاد بازار و ایران غیرهسته‌یی تأکید دارد، اصولی که با هنجارهای جهانی حکمرانی و همزیستی مسالمت‌آمیز هماهنگ است.
بیایید به یاد داشته باشیم که سرنوشت ایران و ثبات کل خاورمیانه در دست مردم آن، به‌ویژه مقاومت سازمان‌یافته‌ای است که هر روز خستگی‌ناپذیر می‌جنگد. دموکراسی‌های غربی، کشور من و اروپا نیز باید از سیاست مماشات که در چهار دهه گذشته نتوانسته رفتار این رژیم را معتدل کند، دست بکشند. در عوض، باید از این عوامل تغییر حمایت کنیم و اطمینان حاصل کنیم که منابع و شناسایی لازم را برای جایگزینی این رژیم سرکوبگر با دولتی را دارند که حقوق مردم خود و هنجارهای جامعه بین‌المللی را محترم می‌شمارد. متشکرم.
